Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα5) Προτείνεται ο λογιστικός προσδιορισμός βάσει λογιστικών καταστάσεων των εισοδημάτων όλων των κατηγοριών ελεύθερων επαγγελματιών και επιτηδευματιών και η κατάργηση του ειδικού τρόπου φορολόγησης που ισχύει για ορισμένες κατηγορίες επαγγελμάτων.Σχόλιο του χρήστη Γιάννης Στοϊλάκης | 31 Δεκεμβρίου 2009, 17:07
Ο κλάδος των μηχανικών είναι ένας από τους λίγους παραγωγικούς κλάδους στην Ελλάδα και κάθε κυβέρνηση θα πρέπει να τον αντιμετωπίζει δίκαια και ορθολογικά. Αυτό το στόχο έχει και ο νόμος περί εξωλογιστικού προσδιορισμού των καθαρών εσόδων: δεν χωρίζει τους πολίτες σε κατηγορίες όπως γράφουν ορισμένοι, αλλά λαμβάνει υπ’ όψιν τη φύση του επαγγέλματος, όπως άλλωστε πρέπει να γίνεται για κάθε επάγγελμα. Προκειμένου λοιπόν ο μηχανικός να ασκεί ΝΟΜΙΜΑ το επάγγελμά του, θα πρέπει να αγοράζει εξοπλισμό (Η/Υ, εκτυπωτή, plotter, scanner κλπ.) και εξειδικευμένο λογισμικό, το κόστος του οποίου είναι πολύ υψηλό. Επιπρόσθετα απαιτούνται και άλλα λειτουργικά έξοδα, όπως σύνδεση στο διαδίκτυο (για αποστολή και λήψη δεδομένων (μελετών, απαιτήσεων χρήστη, τροποποιήσεων κλπ.)) καθώς και έξοδα τηλεφωνίας (τις περισσότερες φορές ο μηχανικός βρίσκεται στο εργοτάξιο και χρησιμοποιεί το κινητό του για επικοινωνία με τον πελάτη). Επίσης για την άσκηση του επαγγέλματος απαιτούνται αναλώσιμα (χαρτί, τόνερ/μελάνια, CD/DVD κλπ. κλπ.). Τα έξοδα γίνονται ακόμη μεγαλύτερα με την ενοικίαση χώρου για το τεχνικό γραφείο (ενοίκιο, κοινόχρηστα και λογαριασμοί ΔΕΗ/ΟΤΕ/ΕΥΔΑΠ). Τέλος (αν ξέχασα κάτι ας με συμπληρώσει κάποιος συνάδελφος) μεγάλο έξοδο αποτελεί και η μετακίνηση με το αυτοκίνητο από το γραφείο προς το εργοτάξιο και αντιστρόφως (βενζίνες, διόδια, τέλη κυκλοφορίας, service, βλάβες, απαξίωση αυτοκινήτου κλπ. κλπ.). Για να καταλάβουν και οι υπόλοιποι (οι μη μηχανικοί), σύμφωνα με το νόμο ο μηχανικός πρέπει να βρίσκεται συνεχώς στο εργοτάξιο. Αυτό σημαίνει ότι αν ένα εργοτάξιο βρίσκεται σε απόσταση 40 χιλιομέτρων από το γραφείο του (κάτι το οποίο ισχύει κατά μέσο όρο), ο μηχανικός θα πρέπει να διανύει καθημερινά 80 χιλιόμετρα για να κάνει σωστά τη δουλειά του. Επί 22 μέρες = 1760 χιλιόμετρα το μήνα ! Και αυτά τα χιλιόμετρα ισχύουν εάν είναι νόμιμος και πηγαίνει μόνο σε 1 εργοτάξιο. Αν αθροίσουμε λοιπόν τα παραπάνω αναλογούντα ποσά θα καταλάβουμε πόσο πολυέξοδη είναι η δουλειά του μηχανικού ! Βεβαίως θα μου πείτε ότι ο Η/Υ, το κινητό κλπ. χρησιμοποιούνται από τον ίδιο και για προσωπικές του δουλειές. Συμφωνώ. Όμως πως θα κάνουμε το διαχωρισμό; ‘Η μήπως να έχουμε επαγγελματικό και προσωπικό αμάξι, επαγγελματικό και προσωπικό Η/Υ/κινητό κλπ κλπ; Και επειδή είναι πολύ δύσκολο να υπολογίζεται το αναλογούν μέρος κάθε εξόδου, για τους λόγους αυτούς και πολύ σωστά το κράτος εφαρμόζει εξωλογιστικό προσδιορισμό για το καθαρό κέρδος. Εάν βέβαια το κράτος αποφασίσει να δέχεται όλες τις αποδείξεις (πράγμα το οποίο έχει τεράστιες δυσκολίες συλλογής, φύλαξης, ελέγχου, διασταύρωσης κλπ κλπ) τότε θα μπορούσε να γίνει λογιστικός προσδιορισμός, αν και κάτι τέτοιο θα προσέθετε τεράστια γραφειοκρατία και στους μηχανικούς αλλά και στο κράτος. Όσον αφορά εκείνους που δήθεν ζητάνε δικαιοσύνη και λένε ότι κάνουν την ίδια δουλειά με το μηχανικό αλλά δεν είναι μηχανικοί, αυτά που λένε δεν ισχύουν. Μόνο μηχανικός μπορεί νόμιμα να υπογράφει κατασκευαστικές μελέτες και να επιβλέπει έργα (οπότε έχει και τα προαναφερθέντα κόστη). Προφανώς αυτοί οι κύριοι που τα γράφουν εννοούν τη συμμετοχή τους σε ερευνητικά έργα ή σε άλλες δουλειές γραφείου. Τέτοιου είδους εργασίες όμως (και σύμφωνα με το νόμο) φορολογούνται με τον ίδιο τρόπο είτε είσαι μηχανικός είτε οτιδήποτε άλλο. Εκεί πράγματι είναι φοροδιαφυγή του μηχανικού. Όμως δεν είναι σε καμία περίπτωση δίκαιο για μια μικρή μερίδα μηχανικών που φοροδιαφεύγουν (κάνοντας παράνομη χρήση των συντελεστών) να ζημιωνόμαστε όλοι εμείς οι χιλιάδες υπόλοιποι που είμαστε νόμιμοι και υποβαλλόμαστε σε μεγάλα έξοδα λόγω της φύσεως του επαγγέλματός μας. Άλλωστε οι νόμοι φτιάχνονται για τους νόμιμους και όχι για τους παράνομους. Επιπρόσθετα εάν επιβληθεί στους μηχανικούς λογιστικός προσδιορισμός, δεν νομίζω ότι θα φέρει ιδιαίτερα αποτελέσματα στα έσοδα του κράτους. Καθένας μπορεί με πολύ μικρό κόστος ίδρυσης και λειτουργίας να ανοίξει μια ομόρρυθμη ή ετερόρρυθμη εταιρία οι οποίες φορολογούνται με 20% (μείον ένα σωρό κατηγορίες εξόδων). Γιατί να μαζεύει και να φυλάει αποδείξεις για χρόνια (μέχρι τον έλεγχο), τη στιγμή μάλιστα που θα δικαιολογείται μόνο ένα μικρό ποσοστό των συνολικών εξόδων ? Κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι ψηφίσαμε την κυβέρνηση Παπανδρέου για να δώσει νέα πνοή σε όλη την οικονομία και όχι να επιτεθεί κατά του παραγωγικού ιστού της χώρας. Και η κατάργηση του εξωλογιστικού προσδιορισμού χωρίς σχέδιο είναι τέτοιου είδους επίθεση. Η Ελλάδα έχει πλούτο, ο οποίος όμως εξαφανίζεται σε μίζες, κλεψιές, υπερτιμολογήσεις, λαδώματα, ανταλλαγές κλπ κλπ. Ξεκινήστε με την πάταξη αυτών των φαινομένων και θα δείτε ότι όχι μόνο θα σας φτάνουν αυτά που μαζεύετε από εμάς, αλλά θα σας περισσεύουν κιόλας. Πρώτο μέτρο λοιπόν η δημοσίευση στο διαδίκτυο των αποτελεσμάτων όλων των διαγωνισμών προμήθειας όλων των οργανισμών του δημοσίου. Να αναγράφεται στο κάθε προμηθευόμενο είδος, η πλήρης ονομασία του, η εταιρία κατασκευής, η τιμή αγοράς από τον προμηθευτή και η τιμή πώλησης και να δίνεται το δικαίωμα ένστασης (με κάποιο τρόπο) στους Έλληνες πολίτες, όταν παρατηρούν φαινόμενα διαφθοράς. Δεν μπορεί τα Ελληνικά νοσοκομεία να αγοράζουν 1 γάζα για 3 ευρώ τη στιγμή που ο πωλητής την έχει αγοράσει 0.1 Ευρώ. Δεν μπορεί ο Ελληνικός στρατός να αγοράζει 1 αεροπλάνο σε 4πλάσια τιμή απ’ ότι αγοράζει το ίδιο αεροπλάνο ο Τουρκικός στρατός. Μόνο η πάταξη αυτών των φαινομένων μπορεί να φέρει μακροπρόθεσμα εξυγίανση και κερδοφορία του κράτους καθώς επίσης και η σωστή αξιοποίηση της περιουσίας του κράτους (φυσικός πλούτος, νησιά, κτίρια, δημόσια περιουσία κλπ κλπ). Ξεκινήστε λοιπόν από αυτά γιατί αλλιώς δεν πρόκειται να πείσετε κανέναν ότι απαιτούνται άλλα σκληρά μέτρα (λογιστικός προσδιορισμός, αύξηση ΦΠΑ, αύξηση φόρων κατανάλωσης κλπ κλπ). Συνοψίζοντας πιστεύω ότι θα πρέπει να παραμείνει ο εξωλογιστικός προσδιορισμός για τα καθαρά κέρδη των μηχανικών ως έχει. Τέλος καμία κυβέρνηση δεν πρέπει να προχωράει σε αλλαγές χωρίς την εξέταση της γνώμης των άμεσα εμπλεκομένων: στην περίπτωσή μας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος. Ας μιλήσει λοιπόν η κυβέρνηση με το ΤΕΕ και να μη βιαστεί να πάρει αποφάσεις που θα στοιχίσουν σε χιλιάδες οικογένειες και θα έχουν σημαντικό κοινωνικό αντίκτυπο. Με εκτίμηση Δρ. Γιάννης Στοϊλάκης