Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα2) Προτείνεται η ενίσχυση του μέτρου της έκπτωσης από το φορολογητέο εισόδημα, καταναλωτικών δαπανών βάσει αποδείξεων.Σχόλιο του χρήστη ΚΑΛΚΟΒΑΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ | 1 Ιανουαρίου 2010, 14:14
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Το μέτρο της κάλυψης μέρους του αφορολόγητου ορίου με αποδείξεις ορισμένων κατηγοριών δαπανών, και μάλιστα με τον τρόπο που ακούγεται ότι θα γίνει, δηλαδή ο φορολογούμενος να καταγράφει αναλυτικά μια μια τις αποδείξεις σε ειδικές καταστάσεις, κρίνεται τελείως αναποτελεσματικό, γραφειοκρατικό και άδικο, γιατί θα κληθούν οικονομικά ευαίσθητες ομάδες φορολογουμένων (αγρότες, χαμιλόμισθοι, συνταξιούχοι κλπ) να καταβάλουν φόρο εισοδήματος, ενώ θα πρέπει να απαλλάσσονται. Αλλωστε δεν νομίζω ότι το Υπουργείο Οικονομικών είναι μηχανογραφικά έτοιμο για να αξιοποιήσει αυτές τις αποδείξεις. Τίθεται γιατί το ερώτημα ποιός θα καταχωρήσει τελικά τα εκατομμύρια των αποδείξεων αυτών, οι φορολογούμενοι ή οι υπάλληλοι της εφορίας, σε κάποιο μηχανογραφικό σύστημα, για να γίνουν ουσιαστικές διασταυρώσεις; Μετά είναι και το θέμα ποιές αποδείξεις θα συγκετρώνονται, γιατί αν εξαιρεθούν οι αποδείξεις των super markets, τότε τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα, που είναι και τα περισσότερα, με τι αποδείξεις θα καλύψουν το αφορολόγητο όριο; Πόσα ποσά θα δώσει μέσα στο χρόνο ένας συνταξιούχος, ένας χαμηλόμισθος, ένας αγρότης, για υδραυλικό, ηλετρολόγο, γιατρό ή δικηγόρο, ώστε να συμπληρώσει το αφορολόγητο όριο με αποδείξεις; Αν πάλι εκπίπτουν και οι αποδείξεις των super markets, τότε δεν βλέπω κάποια ωφέλεια, γιατί όλο το κομμάτι του αφορολόγητου ορίου θα καλύπτεται με τέτοιες αποδείξεις. Προτείνεται αντίθετα να δοθούν φορολογικά κίνητρα στους φορολογουμένους, για να επιδείξουν ενδιαφέρον για τη συγκέντρωση αποδείξεων ορισμένων κατηγοριών. Οι κατηγορίες νομίζω είναι γνωστές στο Υπουργείο Οικονομικών, για μένα είναι όλες οι κατηγορίες ελεύθερων επαγγελματιών παροχής υπηρεσιών, αρκεί να υπάρξει από μέρους σας η απαιτούμενη πολιτική βούληση να τις προσδιορίσετε. Το προτεινόμενο μέτρο είναι να δοθεί ένα επι πλέον αφορολόγητο όριο με αποδείξεις των παραπάνω κατηγοριών, της τάξης των 3.000-4.000 ευρώ κατά φορολογούμενο, η αξία των οποίων να εκπίπτει στο σύνολό της από το φορολογητέο εισόδημα. Η ωφέλεια θα είναι οπωσδήποτε υπέρ του Δημοσίου, αφού η είσπραξη του ΦΠΑ και του φόρου εισοδήματος του εκδίδοντος επαγγελματία, υπερτερεί του φόρου που αναλογεί στο επί πλέον αφορολόγητο όριο. Σε εκείνο όμως που κατά τη γνώμη μου πρέπει να επενδύσει γενικότερα η Κυβέρνηση και όχι μόνο ένα Υπουργείο, είναι η φορολογική συνείδηση του πολίτη και η εμπιστοσύνη του προς το Κράτος. Να καταλάβουν επιτέλους οι πολίτες και κυρίως τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα, ότι ό,τι δεν πληρώνουν οι φοροδιαφεύγοντες, το πληρώνουν αυτοί. Να γίνει διαφημιστικό σλόγκαν σε όλα τα ΜΜΕ, για παράδειγμα <>.