• Σχόλιο του χρήστη 'Φιλιππακοπούλου Θεοδώρα' | 1 Ιανουαρίου 2010, 17:55

    Πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να γίνει διαχωρισμός όσων επιστημόνων-μηχανικών κόβουν αποδείξεις Δελτίου Παροχής Υπηρεσιών σε διάφορες εταιρίες για εργασία που παρέχουν, σε σχέση με τους υπόλοιπους ελεύθερους επαγγελματίες. Σε αντίθεση με τους δεύτερους, οι πρώτοι είναι ουσιαστικά μισθωτοί ορισμένου χρόνου και αμείβονται από εταιρίες και όχι από φυσικά πρόσωπα. Δηλαδή, κόβουν πάντα αποδείξεις στις εταιρίες, όταν τους παρέχουν κάποια εργασία και αποδίδουν ΦΠΑ. Δεν έχουν καμιά σχέση με τον υδραυλικό ή τον ελαιοχρωματιστή που δεν θα κόψει απόδειξη ή θα "εκβιάσει" για τον ΦΠΑ,έναν ιδιώτη. Αυτός ο επιστήμονας-μηχανικός, αν δεν "κόψει" απόδειξη δεν θα πάρει ούτε δραχμή από την εταιρία. Δεν έχει καμιά δυνατότητα φοροδιαφυγής, εκτός κι αν χρεώσει άσχετες δαπάνες στα έξοδά του. Επομένως, αν ελέγχεται αυστηρά για την αντικειμενικότητα των δαπανών που δηλώνει ως έξοδα, αποκλείεται κάθε δυνατότητα φοροδιαφυγής του. Σε περίπτωση που οριστεί ένα ελάχιστο υποχρεωτικό ποσό ως φορολογήσιμο για τους ελεύθερους επαγγελματίες (όπως πήγε να κάνει πριν λίγα χρόνια ο Αλογοσκούφης, αλλά αναγκάστηκε αμέσως να το πάρει πίσω)πρέπει να γίνει σαφής διαχωρισμός των επιστημόνων-μηχανικών που παρέχουν υπηρεσίες σε εταιρίες, από αυτούς που μπορούν να παρέχουν υπηρεσίες σε φυσικά πρόσωπα-ιδιώτες. Για παράδειγμα ένας χημικός-χημικός μηχανικός (λόγω της φύσης της ειδικότητάς του)ουσιαστικά δεν έχει τη δυνατότητα να παρέχει υπηρεσίες σε έναν ιδιώτη (εκτός αν έχει χημικό εργαστήριο, αυτό όμως απαιτεί άλλη άδεια λειτουργίας)και δεν μπορεί να φοροδιαφεύγει. Όμως ένας μηχανολόγος που αναλαμβάνει συντηρήσεις ανελκυστήρων σε σπίτια ιδιωτών, ίσως έχει τη δυαντότητα ορισμένες φορές να μην κόβει αποδείξεις. Επομένως είναι θεμιτό να γίνει διαχωρισμός όσων παρέχουν υπηρεσίες αποκλειστικά σε εταιρίες-οργανισμούς από όσους παρέχουν υπηρεσίες και σε ιδιώτες. Μόνο τότε θα αποφευχθούν οι αδικίες της εφαρμογής ενός κατώτατου υποχρεωτικού φορολογήσιμου ποσού σε αυτούς τους επαγγελματίες.