• Σχόλιο του χρήστη 'Απόστολος Μπάλλας' | 1 Ιανουαρίου 2010, 20:33

    Η έκπτωση δαπανών ικανοποιεί δύο στόχους: Την δημιουργία κινήτρων ώστε ο φορολογούμενος να ζητήσει απόδειξη και να αυξηθεί συνεπακόλουθα η φορολογητέα ύλη αλλά και την "ανταμοιβή" του φορολογούμενου για την κάλυψη αναγκών του που θεωρητικά καλύπτονται από το κράτος από ίδιους πόρους (π.χ. υγεία, ασφάλιση). 1) Λαμβάνοντας υπόψη ότι το ασφαλιστικό τελεί υπό κατάρρευση, πρέπει να αυξηθεί το αφορολόγητο για ασφάλιστρα. 2) Με δεδομένη την εκτεταμένη φοροδιαφυγή, πρέπει να αυξηθούν τα εκπιπτόμενα ποσά από τις υπάρχουσες κατηγορίες (γιατροί, δικηγόροι, τεχνίτες, κλπ) αλλά να γίνει πιο ξεκάθαρο ποια είναι η ωφέλεια του φορολογούμενου. 3) Να συνδεθεί το αφορολόγητο με τις δηλούμενες δαπάνες αλλά να μη συναρτάται το σχετικό ποσό με το εισόδημα. Να εξηγήσω τη θέση μου με ένα παράδειγμα: Ένας μισθωτός με μισθό 1.000 ευρώ (μετά το ΙΚΑ) το μήνα πηγαίνει σε ενοικιαζόμενα διαμερίσματα που δεν δίνουν απόδειξη (συνήθως) ενώ ένας με μισθό 3.000 πάει σε ξενοδοχείο 4 αστέρων που δίνει σχεδόν πάντα απόδειξη.