Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα5) Προτείνεται ο λογιστικός προσδιορισμός βάσει λογιστικών καταστάσεων των εισοδημάτων όλων των κατηγοριών ελεύθερων επαγγελματιών και επιτηδευματιών και η κατάργηση του ειδικού τρόπου φορολόγησης που ισχύει για ορισμένες κατηγορίες επαγγελμάτων.Σχόλιο του χρήστη Δρεττάκης | 2 Ιανουαρίου 2010, 02:55
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δρεττάκης' | 2 Ιανουαρίου 2010, 02:55

    Αξιότιμοι κ.κ., Επιτρέψτε μου τις εξής παρατηρήσεις σε σχέση με το θέμα του λογιστικού προσδιορισμού του καθαρού κέρδους των ελευθέρων επαγγελματιών μηχανικών: Ας συγκρίνουμε τις τρεις κατηγορίες «επιστημόνων» ελευθέρων επαγγελματιών, δικηγόρων, γιατρών και μηχανικών. α) Με ΦΠΑ επιβαρύνονται μόνο οι υπηρεσίες των μηχανικών. β) Αποδείξεις εκδίδει η μεγάλη πλειονότητα των μηχανικών (ο λόγος έχει εξηγηθεί πολλάκις σε προηγούμενα posts) άρα δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν, ενώ είναι γενική η παραδοχή ότι στις κατηγορίες των γιατρών, δικηγόρων η έκδοση αποδείξεων είναι μάλλον η εξαίρεση γ) Οι γιατροί αλλά και οι δικηγόροι σε μεγάλο βαθμό πληρώνονται άμεσα με την παροχή των υπηρεσιών τους, ενώ οι μηχανικοί που έχουν πελάτες εταιρίες (δημόσιες και μη) κόβουν την απόδειξη χωρίς να εισπράξουν τίποτε, αποδίδουν άμεσα τον ΦΠΑ στο κράτος, φορολογούνται για τα εισοδήματά τους και μετά κυνηγάνε τους πελάτες τους για να εισπράξουν κάποια στιγμή στο μέλλον τα χρήματά τους (οι καθυστερήσεις στις πληρωμές υπερβαίνουν πολλές φορές τον ένα χρόνο) δ) Οι μηχανικοί στην πράξη αναγκάζονται να κάνουν εκπτώσεις επί των αναγραφομένων τιμών των τιμολογίων οι οποίες δεν φαίνονται ε) Οι μηχανικοί, αντιθέτως με γιατρούς, δικηγόρους, φορολογούνται (υπό προϋποθέσεις) με εξωλογιστικό τρόπο, πράγμα που σημαίνει ότι η εφορία τους αναγνωρίζει ότι ένα συγκεκριμένο ποσοστό των εσόδων τους αντιστοιχεί σε έξοδα. Αυτό είναι προς όφελος των μηχανικών γιατί τα έξοδα που υπολογίζονται τεκμαρτά είναι συνήθως υψηλότερα από τα πραγματικά έξοδα Τα παραπάνω δείχνουν γιατί οι μηχανικοί είναι η κατηγορία ελευθέρων επαγγελματιών που αποδίδει κατά κεφαλήν με διαφορά τα περισσότερα έσοδα στο κράτος (ΦΠΑ και άμεσοι φόροι). (Ας ανακοινώσει το υπουργείο τα αντίστοιχα μεγέθη ανά κατηγορία ελευθέρων επαγγελματιών, θα βγούνε πολύ χρήσιμα συμπεράσματα) Τώρα, αν εξετάσουμε αναλυτικότερα τον εξωλογιστικό προσδιορισμό του εισοδήματος που ισχύει τώρα, θα διαπιστώσουμε το εξής. 1)Είναι δοκιμασμένος – εφαρμόζεται για πάρα πολλά χρόνια 2)Είναι απλός - πολλαπλασιάζεις τον τζίρο σου με έναν συντελεστή και βγάζεις το καθαρό εισόδημα 3)Είναι αντικειμενικός - δεν χρειάζεται να μπεις σε διαπραγματεύσεις (με ότι αυτό συνεπάγεται) με την εφορία για το αν κάποιο έξοδο θα πρέπει να αναγνωριστεί ή όχι 4)Είναι αποδεκτός από τους εμπλεκομένους – ο μηχανικός δεν θα κοιτάξει να βρει τρόπο να μην κόψει απόδειξη γιατί αποδέχεται τον τρόπο φορολόγησης 5)Είναι γενναιόδωρος – τα έξοδα που υπολογίζονται καλύπτουν συνήθως με το παραπάνω Τα τέσσερα πρώτα σημεία είναι τα βασικά στοιχεία ενός πετυχημένου μέτρου, άρα η εφαρμογή του εξωλογιστικού υπολογισμού σε σχέση με τον παλαιότερο λογιστικό- του οποίου η επαναφορά μελετάται- κρίνεται επιτυχημένη. Όσον αφορά το 5ο σημείο, η «γενναιοδωρία» είναι πάντοτε δεδομένη σε περιπτώσεις τεκμαρτών υπολογισμών γιατί κοιτάς πρώτιστα να μην αδικήσεις κάποιον κι ας ευνοηθεί κάποιος λίγο παραπάνω Από την άλλη, η επαναφορά του λογιστικού προσδιορισμού θα σημάνει τα εξής: 1)Περιπλοκότητα – Θα πρέπει να καθοριστεί ποιες δαπάνες, σε τι ποσοστά θα αναγνωρίζονται ως έξοδα 2)Κόστος – Αυτή τη στιγμή ο μηχανικός δεν χρειάζεται λογιστή να του κρατάει τα βιβλία, με το λογιστικό προσδιορισμό θα χρειαστεί 3)Μη αποδοχή – Ο μηχανικός που αισθάνεται ότι αδικείται διότι καλείται να συνεισφέρει δυσανάλογα πολλά σε σχέση με τους υπόλοιπους κλάδους, θα οδηγηθεί στην αναζήτηση τρόπων να αποφύγει την περαιτέρω φορολογική επιβάρυνση (πλασματικά έξοδα, τιμολόγηση μέσω εταιριών π.χ. με έδρα την Κύπρο, όπου θα φορολογείται με 10% και δε θα υπάγεται σε ΦΠΑ κ.α.) Συμπερασματικά, ο εξωλογιστικός τρόπος που εφαρμόζεται τώρα είναι ένας αποδεδειγμένα καλός τρόπος φορολόγησης για τους μηχανικούς, γιατί ανταποκρίνεται στις ιδιαιτερότητες του επαγγέλματός τους. Ο λογιστικός τρόπος είναι φαινομενικά πιο δίκαιος αλλά στην πράξη θα επιφέρει περισσότερα προβλήματα από αυτά που θα επιχειρήσει να επιλύσει. Σε κάθε περίπτωση, αν το υπουργείο επιλέξει να εφαρμόσει τον λογιστικό τρόπο, θα πρέπει να κάνει συγχρόνως και τα εξής: 1) Να αρχίσει την εφαρμογή του από το 2011, αφού θα χρειαστεί προηγουμένως να αποσαφηνίσει με δίκαιο τρόπο τα έξοδα που θα μπορούν να δικαιολογηθούν (π.χ. στην Γερμανία δικαιολογούνται ενοίκια, βενζίνες, συντηρήσεις, χιλιομετρικές αποζημιώσεις, εκτός έδρας, έξοδα διαμονής και εστίασης, επιμορφώσεις, συνδρομές, αναλώσιμα, αγορές παγίων και αποσβέσεις και πολλά άλλα). Αυτά μέχρι να καθοριστούν σίγουρα θα περάσει το 2010. Σημ.: Παρατήρησα ότι κάποιοι έχουν αναφερθεί σε πιθανή αναδρομικότητα αυτής της ρύθμισης για τα εισοδήματα του 2009. Αυτό προφανώς δεν είναι δυνατόν και κάθε συζήτηση περί αυτού είναι αστεία, θα ήταν σαν να λέγαμε ότι το μέτρο σύνδεσης του αφορολόγητου ορίου με τη συλλογή αποδείξεων θα μπορούσε να εφαρμοστεί για το 2009 – ήμαρτον. (Άλλο η αυτοτελής φορολόγηση, εκεί προφανώς κάποια επιδόματα ακόμη και του 2009 μπορούν να μπουν στην κλίμακα) 2)Υπαγωγή και των άλλων κατηγοριών ελευθέρων επαγγελματιών (γιατρών, δικηγόρων) στο καθεστώς ΦΠΑ και αποτελεσματικός μηχανισμός ελέγχου για έκδοση αποδείξεων Με εκτίμηση