Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα5) Προτείνεται ο λογιστικός προσδιορισμός βάσει λογιστικών καταστάσεων των εισοδημάτων όλων των κατηγοριών ελεύθερων επαγγελματιών και επιτηδευματιών και η κατάργηση του ειδικού τρόπου φορολόγησης που ισχύει για ορισμένες κατηγορίες επαγγελμάτων.Σχόλιο του χρήστη Σγουρόγλου Γεώργιος Σχολείου 9 Αγία Παρασκευή | 2 Ιανουαρίου 2010, 09:24
Λοφιστικός προσδιορισμός μπορεί να γίνει μόνον εφόσον υπάρχει η δυνατότητα διενέργειας απογραφής. Για τις επιχειρήσεις Α΄και Β΄κατηγορίας βιβλίων, τυχόν λογιστικός προσδιορισμός σημαίνει ληστρική φορολόγηση.΄/ενας πρόχειρος έλεγχος της λεγόμενης "αυτοπεραίωσης" δείχνει σαφέστατα την τεράστια διάσταση που υπάρχει μεταξύ των νομίμως εξωλογιστικώς βάσει συντελεστών καθαρού κέρδους προσδιοριζομένων καθαρών κερδών και του κατ' επίφαση "λογιστικού προσδιορισμού. Αυτό δε οφείλεται στην μη ύπαρξη πραγματικής απογραφής. Εξάλλου η τυχόν υποχρέωση απογραφής θα αποτελέσει δυσβάσταχτο οικονομικό βάρος για τους επαγγελματίες της κατηγορίας αυτής. Ορθότερος θα είναι να αυξηθούν οι συντελεστές καθαρού κέρδους αλλά λογιστικός προσδιορισμός στους μικροεπαγγελματίες των Α΄και Β΄κατηγορίας βιβλίων είναι σκέτη φοροκλοπή για τις επιχειρήσεις αυτές. ΄Οσον αφορά το δεύτερο ερώτημα που προφανώς αναφέρεται για την αντιμετώπιση του φαινομένου της φοροδιαφυγής, απότοκο της αδυναμίας οποιυδήποτε ελέγχου εκ μέρους του κράτους, θα μπορούσε να αποτελέσει παράδειγμα η προισχύσασασ φορολογία καθαρών προσόδων με την μορφή τέλους επιτηδεύματοσ. Δηλ. Για τις διάφορες κατηγορίες επαγγελμάτων που εκ των πραγμάτων έχουν την δυνστότητα φοροδιαφυγής και για τις οποίες, υποθέτω, ότι υπάρχουν σχετικά στατιστικά, να επιβληθεί ένα τέλος επιτηδεύματος αντιπαροχή του οποίου θα αποτελεί το γεγονός ότι τα επαγγέλματα αυτά ασκούνται κατόπιν αδείας. ΄Ετσιμ π.χ. οι υδραυλικοί, δικηγόροι, γισατροί κλπ θα καταταγούν σε διάφορες κατηγορίες κάθεμία από τις οποίες θα καταβάλει διαφορετικό ποσό τέλους επιτηδεύματος. Ακόμη μπορεί να είναι διαφορετικό και το ύψος του τέλους αναλόγως του επαγγέλματος, με κριιτήριο την βάσει υπαρχόντων στατιστικών δυνατότητα φοροδιαφυγής. Η κατάταξη στις διάφορες κατηγορίεσ θα γίνει με βάση ορισμένα κριτήρια π.χ. τα έτη ασκήσεως του επιτηδεύματος. Π.Χ. στην Α΄κατηγορία δικηγόρων όσοι έχουν μέχρι 5 έτη άσκησης του επαγγέλματος και μικρό ποσό τέλους, στην Β΄όσοι έχουν από 5-8 έτη με λίγο υψηλότερο τέλος ΄κλπ. Στην Α΄κατηγορία υδραυλικών όσοι ασκούν επί 3ετία με μικρόμεν τέλος αλλά διαφορετικό από το τέλος των δικηγόρων κλπ. Παράλληλα θα υπάρχει και ο φόρος εισοδήματος για όλους αυτούς από τον οποίο και θα φοροδιαφεύγουν δηλώνοντας λιγότερα απ' όσα παίρνουν. Μπορεί να γίνει και συνδυασμός με την έννοια ότι απαλλάσσεται από το τέλος επιτηδεύματος όποιος δηλώσει κάποιο ποσλο εισοδήματος, το οποίο βεβαίως θα ορισθεί νομοθετικώς αλλά θα ληφθούν στατιστικ΄λα στοιχεία για τον καθορισμό του.