Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα6) Προτείνεται η φορολόγηση της υπεραξίας από βραχυχρόνιες χρηματιστηριακές συναλλαγές με συμψηφισμό των ζημιών.Σχόλιο του χρήστη ΓΕΔ | 2 Ιανουαρίου 2010, 12:10
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ι. Η Υπεραξία Μετοχών πρέπει να φορολογηθεί εκτός από τους συνήθως αναφερόμενους λόγους στη διεθνή βιβλιογραφία και για έναν ειδικά ελληνικό λόγο:Δεδομένου ότι η Υπεραξία Ακινήτων ήδη φορολογείαι, επιβάλλεται η φορολογία της Υπεραξίας Μετοχών, όχι όμως με τον ήδη ψηφισθέντα Νόμο, η εφαρμογή του οποίου διαρκώς αναβάλλεται..Ο λόγος είναι ότι η Υπεραξία Μετοχών συνδέεται με τις ανώτερες Εισοδηματικές Τάξεις, σε αντίθεση με την Υπεραξία Ακινήτων, αφού ακίνητα έχουν και οι ασθενέστερες οικονομικές τάξεις (στην Ελλάδα περίπου το 80% ιδιοκατοικεί...) 2. Η ερώτηση όμως είναι πώς πρέπει να φορολογηθεί η Υπεραξία Μετοχών; Επιγραμματικά η απάντηση μπορεί να είναι: 2.1. Η Υπεραξία Μετοχών πρέπει να φορολογείται όταν πραγματοποιείται (realization basis), με ειδικό τρόπο και όχι με την κλίμακα του Φόρου Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων (εφεξής ΦΕΦΠ) και αυτό για τρείς βασικούς λόγους: α) διότι άλλως θα είχαμε διαφορετική φορολογία ίσης Υπεραξίας Μετοχών ανάλογα με το αν ο μέτοχος είναι φυσικό ή νομικό πρόσωπο πράγμα προφανώς ανεπιθύμητο... β) λόγω της άνισης χρονικά κατανομής της Υπεραξίας των Μετοχών ο Μέτοχος θα επιβαρυνόταν υπέρμετρα το χρόνο πραγματοποιήσεως της λόγω της προοδευτικότητας του ΦΕΦΠ. γ) δεν θα, εφορολογούντο οι ξένοι (εκτός ή εντός εισαγωγικών) μέτοχοι... 2.2. Θεωρητικά πρέπει να φορολογηθεί η πραγματική (δηλ. Αποπληθωρισμένη) Υπεραξία. Αντ΄αυτού μπορεί να επιλεγεί η πρακτική λύση της με μειωμένο αναλογικό συντελεστή (π.χ 10%) φορολόγησή της, λόγω δυσχερειών υπολογισμού της πραγματικής. Για τον ίδιο λόγο, η διακράτηση Μετοχών μακροχρόνια (π.χ για δέκα χρόνια) δεν πρέπει να υπόκειται σε Φόρο Υπεραξίας Μετοχών. 2.3. Η Υπεραξία Μετοχών θα πρέπει να συμψηφίζεται πλήρως με την Υπο – αξία (ζημιές) Μετοχών (full loss offset), διότι μόνο τότε μπορεί να υποστηριχθεί ότι ο φόρος αυτός είναι ουδέτερος ως προς τις επενδύσεις. Άλλως, θα είναι εις βάρος των επενδύσεων... Εάν ένας Μέτοχος πραγματοποιήσει ζημιές από την πώληση μετοχών αυτή η ζημιά θα μεταφέρεται στο μέλλον(carry forwards) μέχρι πλήρους συμψηφισμού της με μελλοντικά κεφαλαιακά κέρδη... 2.4. Η βραχυχρόνια Υπεραξία είναι δυνατόν να υποστηριχθεί ότι θα πρέπει να φορολογείται βαρύτερα, αν και υπάρχουν πολλές πρακτικές δυσκολίες εφαρμογής μιάς τέτοιας λύσεως. 3. Η μετάβαση από το σημερινό καθεστώς της μη φορολογίας της Υπεραξίας Μετοχών, στο μελλοντικό επιθυμητό καθεστώς της φορολογίας της χρειάζεται σοβαρή μελέτη. Έτσι, 3.1. Το «timing» της εισαγωγής του νέου φόρου έχει μεγάλη σημασία. Ο φόρος πρέπει να επιβληθεί σε περίοδο «άνθησης» του Χ.Α... 3.2. Τα μέλη του Χ.Α πρέπει προηγουμένως να αποκτήσουν το κατάλληλο λογισμικό ώστε να μπορούν να υπολογίζουν την Υπεραξία και να παρακρατούν το φόρο για λογαριασμό του Κράτους. Οποιαδήποτε άλλη σκέψη θα έχει τεράστιο κόστος για τους επενδυτές και για το Κράτος, με ατέλειωτες αμφισβητήσεις και τελικά θα οδηγήσει σε πλήρη απαξίωση το Χ.Α., γι αυτό και θα πρέπει να εγκαταλειφθεί! 3.3. Προφανώς, το μέτρο θα εφαρμοσθεί για τις μετοχές που θα αγοραστούν μετά την ισχύ του Νόμου. Στις ήδη κατεχόμενες μετοχές το μέτρο δεν μπορεί να εφαρμοστεί διότι το κόστος κτήσεώς τους δεν μπορεί να προσδιοριστεί (π.χ όταν ένας μέτοχος άλλαξε χειριστές, ο νέος χειριστής αναφέρει στην Κατάσταση Τίτλων του Πελάτη ως κόστος των μετοχών του τις τιμές της ημέρας μεταφοράς που δεν έχουν σχέση με το κόστος κτήσεως των μετοχών αυτών...). Good luck!