• Σχόλιο του χρήστη 'Αλέξανδρος Α.' | 2 Ιανουαρίου 2010, 14:17

    Είναι δίκαιο να φορολογείται όλη η ιδιωτική ακίνητη περιουσία, ανάλογα με την αξία της, γιατί το κράτος έχει έξοδα σχετικά με την ιδιωτική ακίνητη περιουσία: * Απαλλοτριώσεις για δημόσια έργα. * Πολεοδομία * Καταπολέμηση αυθαιρεσιών * Επιπτώσεις αυθαιρεσιών (έλλειψη δημόσιου χώρου, καταπάτηση πεζοδρομίων, έλλειψη πάρκινγκ). * Πυροπροστασία * Δικαστικά έξοδα για διευθέτηση περιουσιακών διαφορών (συχνά μεταξύ ιδιωτών και δημοσίου) * Ίσως μάλιστα και η προστασία της εδαφικής μας ακεραιότητας (αμυντικοί εξοπλισμοί) να είναι σχετικό και όχι μικρό έξοδο. Αυτά τα έξοδα αρχίζουν απ' το πρώτο τετραγωνικό μέτρο περιουσίας. Καμιά ιδιωτική περιουσία δεν είναι 100% ιδιωτική διότι επηρεάζει την αισθητική και την πρόσβαση στο γύρω περιβάλλον. Θα πρέπει π.χ. να υπάρχει ένα αντικίνητρο για τα ημιτελή κτίσματα (γιαπιά) που μένουν έτσι για χρόνια και ασχημίζουν τις πόλεις μας. Απ' την άλλη μεριά είναι λογικό να προστατεύουμε ιδιοκτήτες με με χαμηλά εισοδήματα (και κυρίως συνταξιούχους) απ' το να χάνουν το σπίτι τους αν δεν έχουν να πληρώσουν το φόρο. Θα μπορούσαν λοιπόν όσοι έχουν χαμηλό εισόδημα (και μόνο αυτοί) να διευκολύνονται, με φοροαπαλλαγή ή με αναβολή του φόρου μέχρι να μεταβιβαστεί η περιουσία. Το να φορολογείται η "μεγάλη" περιουσία και όχι η μικρή δημιουργεί τεχνητές πιέσεις για ανακατανομή της περιουσίας σε περισσότερα πρόσωπα (π.χ. στα μέλη μιας οικογενείας) με στόχο τη μείωση του φόρου με αποφυγή της "μεγάλης" περιουσίας. Δεν πρέπει να παίρνουν τα παιδιά την περιουσία των γονιών τους με πρόσχημα τη μείωση του φόρου. Επίσης γιατί να φορολογείται ένα σχολείο με μεγαλύτερο συντελεστή για τη "μεγάλη" περιουσία του όταν αυτή η περιουσία χρησιμοποιείται από εκατοντάδες μαθητές (και συνεπώς η περιουσία ανά χρήστη είναι μικρή); Ένας ενιαίος συντελεστής φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας θα απλοποιούσε αυτή την πλευρά της φορολογίας. Ας περιοριστεί η πολυπλοκότητα στη φορολογία εισοδήματος.