Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημαΓενικότερα ποιες προτάσεις ή σχόλια πέραν των ανωτέρω θα θέλατε να υποβάλλετε ώστε να ληφθούν υπόψη κατά τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος;Σχόλιο του χρήστη Σπύρος Φονταράς | 2 Ιανουαρίου 2010, 17:36
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σπύρος Φονταράς' | 2 Ιανουαρίου 2010, 17:36

    Η παρακάτω πρόταση σκοπεί στην παροχή κινήτρων καταγραφής της οικονομικής δραστηριότητας των πολιτών με κίνητρο την αποφυγή της διπλοφορολόγησης. Αρχικά θα πρέπει να βάλουμε κάποια δεδομένα στην συζήτηση που θα ακολουθήσει 1 ) Το κράτος είναι τελείως αναξιόπιστο και άδικο απέναντι στον φορολογούμενο πολίτη και αυτό γιατί δεν έχει ξεκαθαρίσει τι ακριβώς ορίζεται σαν φορολογητέο εισόδημα και ποιο είναι το μερίδιο του κράτους πάνω σε αυτό το εισόδημα ώστε ο συνεπής φορολογούμενος να απαλάσσεται μετά την καταβολή του κρατικού δικαιώματος πάσης περαιτέρω φορολογίας. 2) Το κράτος προσπαθεί με διάφορα τεχνάσματα να πάρει όσο το δυνατόν περισσότερα από τον πολίτη. Αυτή η πονηριά του κράτους είναι αντιληπτή από τους πολίτες που αντιδρούν αναλόγως. Και αναλύω: Κατ αρχήν με τον ΦΠΑ ακόμα και ο ζητιάνος της γωνίας πληρώνει στο κράτος ένα μερίδιο από τα εισοδήματά του. Αρα επί της ουσίας όλοι φορολογούνται στην κατανάλωση. Επίσης με την μη αναγνώριση δικαιώματος έκπτωσης του ΦΠΑ από την φορολογία εισοδήματος των μεμονωμένων πολιτών (σε αντίθεση με ότι συμβαίνει για τις επιχειρήσεις) έχουμε ουσιαστικά διπλή φορολόγηση του πολίτη μιά στο στάδιο της φορολογίας εισοδήματος και μία στο στάδιο της κατανάλωσης του ήδη φορολογηθέντος εισοδήματος με μορφή ΦΠΑ. Και για να το κάνω πιο λιανά. Εστω ότι εγώ βγάζω 30.000 ευρώ σε έναν χρόνο. Αυτά θα έχουν μια φορολογία εισοδήματος ας πούμε 5000 ευρώ. Το μερίδιο του κράτους φαίνεται ότι είναι 16%. Αν τώρα ξοδέψω όλα τα υπόλοιπα 25000 με έναν μέσο ΦΠΑ 13%. θα υποστώ νέα φορολογική επιβάρυνση 2876 ευρώ οπότε θα έχω πληρώσει στο κράτος 7876 ευρώ δηλαδή ποσοστό 25%. Αν είμαι μεγαλοεισοδηματίας ή κάνω πολλές αγορές που επιβαρύνονται με ΦΠΑ 19% το ποσοστό φορολόγησής μου ανεβαίνει κατά πολύ. Φανταστείτε έναν στην ανώτατη κλίμακα του φόρου εισοδήματος 40% που έβγαλε 50000 ευρώ στην κλίμακα του 40% άρα πλήρωσε 20000 να αγοράζει κοσμήματα αξίας 30000 ευρώ με ΦΠΑ 36% δηλαδή 7941 ευρώ δηλαδή πληρώνει φόρο συνολικά 27941 ευρώ δηλαδή 56% επί του εισοδήματος. Μ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργείται στους πολίτες η τάση να αφήνουν απέξω το κράτος από τις οικονομικές τους δοσοληψίες προκειμένου να μην διπλοφορολογηθούν. 3) Ακόμα και αν οι παραπάνω δύο υποθέσεις δεν αληθεύουν ωστόσο έχουν ενσωματωθεί στο συλλογικό υποσυνείδητο των πολιτών οπότε είναι σαν να αληθεύουν 4) Το κράτος πρέπει πρώτα με την νέα φορολογική πολιτική να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών. 5) Το κράτος πρέπει να πείσει τους πολίτες ότι έχουν συμφέρον σε πρακτικό οικονομικό επίπεδο να δηλώνουν τα εισοδήματά τους 6) Σε αυτό θα πρέπει να χρησιμοποιήσει σαν συμμάχους όλους αυτούς πού εξ ανάγκης είναι συνεπείς ώστε να αποκαλύψει τους παγαπόντηδες 7) Επίσης όσο περισσότερη οικονομική δραστηριότητα γίνεται γνωστή στο κράτος τόσο θα αυξάνουν και τα έσοδά του. Οι προτάσεις που ακολουθούν είναι συναφείς με τα παραπάνω δεδομένα Σαν γενική αρχή το κράτος να σταματήσει να θεωρεί ότι κατέχει το μονοπώλιο της ευφυίας γιατί όπως και να το κάνουμε 10 εκατομμύρια μυαλά αθροιστικά είναι ευφυέστερα. Να δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε οι πολίτες να είναι σύμμαχοι και όχι αντίπαλοί του. Να ξεκαθαρίσει τους όρους του παιχνιδιού. Να δώσει οικονομικά κίνητρα στους πολίτες να συνεργάζονται μαζί του και ένα τέτοιο κίνητρο είναι η αποφυγή της διπλοφορολόγησης μέσω της καταγραφής των οικονομικών δραστηριοτήτων του πολίτη σε νόμιμες αποδείξεις και τιμολόγια. Να βάλει εφ όσον κρίνεται αναγκαίο υψηλούς συντελεστές ΦΠΑ ή φορολογίας εισοδήματος αλλά να φορολογεί άπαξ. Και εξειδικεύω: 1) Κατ’ αρχήν να θεωρήσουμε σαν φορολογητέο εισόδημα αυτό που μας περισσεύει μετά την κάλυψη των βασικών μας αναγκών. (Αυτή βέβαια είναι η δική μου άποψη για το φορολογητέο εισόδημα αλλά οι πολίτες θα πρέπει οπωσδήποτε να ξέρουν ακριβώς τι συνιστά η ένοια «φορολογητέο εισόδημα.») Συνεπώς κάποιες βασικές δαπάνες διατροφής ένδυσης στέγασης να θεωρούνται αναγκαίες οπότε να υπάρχει ένα αφορολόγητο της τάξης των ας πούμε 3000 ευρώ τον χρόνο ανά άτομο. (Ενοίκιο πρώτης κατοικίας, έξοδα περίθαλψης, διατροφής, σποδών, φροντιστηρίων ενδεχόμενα να συμπεριλαμβάνονται στο αφορολόγητο). Τυχόν καταβληθείς ΦΠΑ γι αυτό το εισόδημα θα πρέπει να επιστρέφεται. 2) Μετά το αφορολόγητο ο ΦΠΑ να συμψηφίζεται με τον αναλογούντα φόρο εισοδήματος. Αυτό για να πάψη επιτέλους η διαδοχική και πολλαπλή φορολόγηση των εισοδημάτων. Έτσι όλοι θα έχουν κέρδος να ζητούν αποδείξεις ακόμα και αν πληρώνουν τον ΦΠΑ. 3) Για την επιβεβαίωση του ΦΠΑ κάθε φορολογούμενος που διαθέτει ΑΦΜ θα εφοδιάζεται με κάρτα (σαν την κάρτα πελάτη που έχουν όλα τα super market Carefour, DIA, AB, Μασουτης, κλπ), την οποία θα χρησιμοποιεί κάθε φορά που κάνει μία αγορά, και μέσω της οποίας θα ενημερώνεται η κεντρική υπηρεσία του taxis για το ποσό που πλήρωσε ο φορολογούμενος, για τον ΦΠΑ που πλήρωσε, και για το σε ποιόν τον πλήρωσε. Με σχετικά μηχανήματα ανάγνωσης αυτών των καρτών θα εφοδιαστούν όλα τα καταστήματα. Επίσης οποιοσδήποτε ανοίγει μια νέα επιχείρηση θα εφδιάζεται υποχρεωτικά με ένα τέτοιο μηχάνημα. Εάν γίνει η αρχή ο ανταγωνισμός θα οδηγήσει και άλλα εμπορικά στην εγκατάστασή του. Ο φορολογούμενος θα έχει συμφέρον να κάνει τις αγορές του σε ένα τέτοιο κατάστημα. 4) Για τους προμηθευτές που δεν θα διαθέτουν μηχάνημα ανάγνωσης κάρτας (υδραυλικοί, ταξιτζήδες, ηλεκτρολόγοι κλπ) θα κρατούνται οι αποδείξεις χειρόγραφα ή μέσω διαδικτύου 5) Για όποιον μου πεί ότι τέτοιο σύστημα μηχανογράφησης είναι δύσκολο θα τον παραπέμψω στην μηχανογράφηση του πελατολογίου οποιουδήποτε super market των οποίων τα πελατολόγια σε χώρες με μεγάλους πληθυσμούς (Γαλία, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία) είναι ανάλογα του αριθμού των Ελλήνων φορολογουμένων. Είναι γνωστό το τι μπορεί να περιλαμβάνει ένα τέτοιο πελατολόγιο.Επίσης η πλειονότης των καταστημάτων είναι εφοδιασμένα με αναγνώστες πιστωτικών καρτών. Προφανώς το κράτος θα αναλάβει την προμήθεια αυτών των μηχανημάτων. 6) Οι καταθέσεις στις τράπεζες θα καταγραφούν άπαξ δεν θα φορολογούνται και αν ο φορολογούμενος το επιθυμεί θα καταγράφονται οι κινήσεις των λογαριασμών του (ή ενός ειδικού λογαριασμού) ώστε να θεωρείται πάντα ότι τα ποσά των καταθέσεων που χρησιμοποιούνται για αγορές έχουν φορολογηθεί ήδη και να απαλλάσονται (οι αγορές) οιασδήποτε φορολογίας ή να τυγχάνουν ευνοϊκής φορολογικής μεταχείρησης. Σε αντίθεση με τώρα που, αν μου περισέψουν μερικά χρήματα -που έχουν φορολογηθεί στην φορολογία εισοδήματος- τα καταθέτω και αν τα χρησιμοποιήσω για αγορά π.χ. αυτοκινήτου ξαναφορολογούνται. 7) Ας πάρουμε παράδειγμα από τις εταιρείες που στο τέλος του έτους αναζητούν τιμολόγια των οποίων πληρώνουν τον ΦΠΑ προκειμένου να μειωθεί το κέρδος. Σπύρος Φονταράς