• Σχόλιο του χρήστη 'Μανόλης Κουσλόγλου' | 2 Ιανουαρίου 2010, 21:35

    Είμαι μόνιμος εκπαιδευτικός. Είμαι 40 χρονών. Πριν από 3-4 μήνες ήρθα να υπηρετήσω σε σχολείο της Γερμανίας για την επόμενη 5ετία. - Άφησα πίσω μου φίλους/γνωστούς/συγγενείς. - Διδάσκω σε μια χώρα της οποίας τη γλώσσα κατέχω σε μικρό μόνο βαθμό (παρόλες τις προπάθειές μου). Τα προβλήματα μερικές φορές είναι σχεδόν αξεπέραστα... - Άφησα πίσω μου επαγγελματικά θέματα που μου απέφεραν κάποιο επιπλέον εισόδημα (είμαι πιστοποιημένος εκπαιδευτής ενηλίκων) - Πούλησα μισοτιμής το (σχεδόν καινούργιο) 2ο αυτοκίνητο της οικογένειας (απαραίτητο για τη σύζυγο) το οποίο ακόμα ξεπλήρωνα με δόσεις. - Δεν έχω πλέον φοροελαφρύνσεις από αποδείξεις ή οτιδήποτε άλλο θέμα σχετίζεται με τη ζωή στη χώρα μου. - Ξόδεψα περίπου 10.000 ευρώ το 1ο δίμηνο της παραμονής μου στη Γερμανία (μετακινήσεις, εγγυήσεις ενοικίων/μεσιτικά, αγορές για το νέο μου διαμέρισμα) - Πληρώνω ενοίκιο 850 Ε/μήνα (για ένα σπίτι που θα πλήρωνα 350 Ε/μήνα στην Ελλάδα) που φυσικά δεν εκπίπτει από τη φορολογική μου δήλωση. Η αφορμή για την μετακίνησή μου εδώ είναι το γεγονός ότι, λόγω του επιμισθίου που λαμβάνω, θα μπορέσω να εξοικονομήσω κάποια χρήματα. Αυτό δεν το είχα καταφέρει μέχρι τώρα καθώς αφενός ο μισθός μου δεν ήταν αρκετός, αφετέρου ασχολήθηκα με πολλά εκπαιδευτικά θέματα χωρίς οικονομική αποζημίωση (συνέδρια, ιστοσελίδες κ.λ.π.). ΡΩΤΩ: Είναι ηθικό να μου ζητήσει η πολιτεία, ενώ βρίσκομαι στο εξωτερικό και αφού έχω ζυγίσει όλα τα παραπάνω κι έχω έρθει στη Γερμανία με την οικογένειά μου, να λαμβάνω πολύ λιγότερα χρήματα λόγω κατάργησης της αυτοτελούς φορολόγησης του επιμισθίου; Υ.Γ. Όσα καταχωρώ παραπάνω, και ντρέπομαι πραγματικά που έφτασα σε σημείο να κάνω δημόσια κάτι τέτοιο, είναι αληθινά προσωπικά στοιχεία. Γνωρίζω όμως πολύ καλά ότι σε κάποιες άλλες περιοχές ή και χώρες οι συνάδελφοί μου αντιμετωπίζουν πολύ χειρότερα προβλήματα και συνεχίζουν τη διαμονή τους εκεί κάνοντας άπειρη υπομονή.