Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα2) Προτείνεται η ενίσχυση του μέτρου της έκπτωσης από το φορολογητέο εισόδημα, καταναλωτικών δαπανών βάσει αποδείξεων.Σχόλιο του χρήστη ΦΡΟΥΞΥΛΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ | 3 Ιανουαρίου 2010, 00:55
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΦΡΟΥΞΥΛΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ' | 3 Ιανουαρίου 2010, 00:55

    «ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ» ,αγαπητέ Κε υπουργέ , Κατανοώ την προσπάθειάς σας στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, όμως θέλω να επισημάνω κάποια ακόμη προβλήματα που παρουσιάζονται στην σύνδεση αφορολογήτου ποσού και αποδείξεων, και να εκφέρω την δική μου γνώμη όσον αφορά την σύνδεση αυτή. Θέμα 1ΟΝ – Ελαστικές και μη Ελαστικές δαπάνες Είμαι εκπαιδευτικός με εισόδημα καθαρό περίπου 18.000 ευρώ, η δε σύζυγός μου έχει ένα αβέβαιο και μη σταθερό εισόδημα –από μερική απασχόληση περίπου 5.000 ευρώ (σύνολο 23.000 ευρώ) Λόγω της δυσκολίας που έχει το επάγγελμά μου να μην υπηρετώ κοντά στον τόπο κατοικίας μου, τα κυριότερα έξοδά μου, αφορούν μισθώματα κατοικίας στον τόπο που υπηρετώ (περίπου 3.000 ευρώ ετησίως, μεταφορικά έξοδα (βενζίνες, εισιτήρια ΟΣΕ και ΚΤΕΛ) ώστε να βρεθώ τα Σαββατοκύριακα, στην οικογένειά μου (περίπου 2.000 ευρώ ετησίως), έξοδα θερμάνσεως δύο κατοικιών (περίπου 2.500 ευρώ ετησίως), έξοδα επισκευής της δικής μου κατοικίας, έξοδα διατροφής από Σουπερμάρκετ-Κρεοπωλεία, έξοδα συντηρήσεως – κατοχής του αυτοκινήτου μου, δίδακτρα φροντιστηρίων για τα παιδιά μου, είδη λαϊκής αγοράς (φρούτα, λαχανικά κλπ) και τηλεφωνικά Επομένως τα έξοδα ψυχαγωγίας – διασκέδασης για μένα και την οικογένειά μου είναι ελάχιστα, καθώς και τα έξοδα διατροφής μας σε ταβέρνες – εστιατόρια είναι ελάχιστα, αφού δε το επιτρέπει το προσωπικό μου εισόδημα καθώς και το εισόδημα της συζύγου. Αν λοιπόν, δεν συμπεριλάβετε στις αποδείξεις τις «ανελαστικές» δαπάνες, όπως είναι τα Σουπερ Μάρκετ, Μεταφορικά έξοδα, Έξοδα θερμάνσεως (και δεν είναι μόνο το πετρέλαιο : υπάρχει το φυσικό αέριο, η ΔΕΗ, το υγραέριο – αυτό χρησιμοποιώ- κλπ), τότε πραγματικά θα αδυνατώ να καλύψω – με ελαστικές δαπάνες- το ποσό που πρέπει, ώστε να διατηρήσω το αφορολόγητο, που είχα μέχρι τώρα των 14.000 ευρώ(12000 +2000 λόγω παιδιών), παρότι έχω πάρα πολλά έξοδα λόγω της υπηρέτησής μου, εκτός του τόπου της μονίμου κατοικίας μου. Αυτή η πραγματικότητα συμβαίνει για πολλές ελληνικές οικογένειες και μεμονωμένα άτομα, με χαμηλά εισοδήματα, δηλ. το 80% με 90% των εξόδων τους να αποτελούνται από ανελαστικές δαπάνες και μη δυνάμενες - στην αρχική σας πρόθεση- να τις εντάξετε στις εκπιπτόμενες δαπάνες. Θεωρώ λοιπόν το μέτρο των επιλεγμένων «ελαστικών δαπανών» ως μη ορθό, εφόσον θα την «πληρώσουν» πάλι οι μη έχοντες αρκετά εισοδήματα, ώστε να προβούν σε τέτοιου είδους «πολυτελείς» δαπάνες. Αποδείξεις εύκολα ποιοι θα συγκεντρώνουν ; Μα ασφαλώς αυτοί που φοροδιαφεύγουν και έχουν υψηλά εισοδήματα, θα είναι πιο εύκολο να τις συγκεντρώσουν. Ένα παράδειγμα για να γίνει περισσότερο κατανοητό: ένας ελεύθερος επαγγελματίας με εισόδημα καθαρό στην πραγματικότητα 35.000 ευρώ ετησίως, δηλώνει εισόδημα καθαρό ετήσιο 15.000 ευρώ. (Το παράδειγμα είναι σύνηθες για την χώρα μας και πραγματικό από την εμπειρία μου). Τι λέτε λοιπόν, από το εισόδημα του, που δεν φορολογείται -και δεν δηλώνεται- δεν θα μπορεί να πραγματοποιήσει δαπάνες, ώστε να καλύψει το ποσό που χρειάζεται και πάλι να μη φορολογηθεί ή να φορολογηθεί ελάχιστα? Καλό θα ήταν να υπήρχε ένα τηλέφωνο καταγγελιών – σε συνδυασμό βέβαια με άλλα μέτρα – ώστε να ερευνώνται κάποιες υποθέσεις φοροδιαφυγής. Είναι φορές που παρότι ζητάμε αποδείξεις, αυτές δεν μας χορηγούνται «λίαν ευθαρσώς» από ορισμένους επιτηδευματίες και κυρίως από ελεύθερους επαγγελματίες. Γιατί δεν επεκτείνετε τα όρια του ποσού διδάκτρων για τα φροντιστήρια ? πολλοί φροντιστές εκδίδουν αποδείξεις μόνο για το όριο των 1.200 ευρώ, υποσχόμενοι έκπτωση στα δίδακτρα. Ομοίως για τα μισθώματα κατοικιών κλπ. Θέμα 2ΟΝ Όσον αναφορά εισοδήματα προς Αποταμίευση (το θέμα αυτό δεν έχω δει να αναφέρεται έως τώρα) Σκέφτεστε ότι με το μέτρο σύνδεσης αφορολογήτου και αποδείξεων πλήττετε σε πολλές περιπτώσεις την αποταμίευση ? δηλ. το εισόδημα που δεν καταναλώνεται ) - πρέπει να φορολογηθεί παρότι είναι χαμηλό? Από πότε η αποταμίευση κατέστη ποινικό αδίκημα, από «αρετή» μιας κοινωνίας, όπως μας δίδασκαν παλιά οι δάσκαλοι? Γνωρίζετε πολύ καλά ότι η αποταμίευση θα γίνει κατάθεση σε κάποια τράπεζα και στην συνέχεια επένδυση ή πάλι κατανάλωση μέσω τραπέζης ή και χωρίς αυτήν, πιθανώς σε μια άλλη φορολογική περίοδο. Η αποταμίευση η οποία κατατίθεται στις τράπεζες αποτελεί, όπως γνωρίζετε μοχλό για την ανάπτυξη μιας οικονομίας, εφόσον έτσι θα δανειοδοτηθεί ο επιχειρηματικός κόσμος της χώρας Θα πουν πολλοί ίσως : μα σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς είναι δυνατόν να υπάρχει αποταμίευση από χαμηλόμισθους? Και όμως συμβαίνει , αλλιώς πάρα πολλές ελληνικές οικογένειες θα είχαν χρεοκοπήσει από καιρό. Για παράδειγμα μέσα από την εμπειρία μου και τον τόπο τον αγροτικό στον οποίο ζω : Μισθωτός με 13.000 ευρώ εισόδημα ‘άγαμος, ζεί με τους γονείς του και εργάζεται εδώ και 20 έτη. Επειδή είναι και σχετικά λιτός άνθρωπος, τα 7.000 ευρώ τα αποταμιεύει – εδώ και 20 έτη – ενώ με τα υπόλοιπα συμβάλλει στα οικογενειακά και προσωπικά του έξοδα. Αποτέλεσμα να έχει αγοράσει ένα καλό οικόπεδο, ένα καλό αυτοκίνητο και ακόμη να διατηρεί κάποιες καταθέσεις Πρέπει να φορολογηθεί για την «οικονομία» του αυτή τόσων ετών ? Και κάποιος άλλος στην θέση του, που ξοδεύει τα χρήματά του π.χ. σε «ύποπτα» μπάρ να αποκομίζει μείωση των φόρων του σαν επιβράβευσή του – βάσει της συγκομιδής αποδείξεων? Είναι χαρακτηριστικό της ελληνικής οικογένειας της υπαίθρου –να ιδιοπαράγει αγαθά και τα αγαθά αυτά να τα καταναλώνει η ίδια π.χ συνήθως η γυναίκα στην επαρχία μαγειρεύει – άρα σπάνια η οικογένεια αυτή θα πάει να φάει στο εστιατόριο, εργασίες επισκευής και συντήρησης κατοικιών πολλές φορές γίνονται από τους ίδιους τους ενδιαφερόμενους. Πολλές φορές οι γεωργοί παράγουν και καταναλώνουν οι ίδιοι τα δικά τους αγαθά. Στην επαρχία είναι διαδεδομένη η «οικιακή οικονομία» για αυτό και αρκετά φτωχές ελληνικές οικογένειες καταφέρνουν και επιβιώνουν. Με την επιβολή λοιπόν της σύνδεσης του αφορολογήτου με τις αποδείξεις, πλήττετε και την «οικιακή οικονομία» Συμπεράσματα : Πιστεύω κατ’ αρχήν ότι καλό θα ήταν να διατηρηθεί ένα αφορολόγητο 10.000 ευρώ χωρίς να ερευνάται, που έχει αναλωθεί. Ας διατηρηθεί το κίνητρο της συλλογής αποδείξεων- όπως υπήρχε τόσα χρόνια- απλά πιο ενισχυμένο με στοχευμένες αποδείξεις που μας ενδιαφέρουν φορολογικά, ώστε να μη ταλαιπωρηθεί ο κόσμος και να δημιουργηθεί ένα τεράστιο «κράτος της γραφειοκρατίας» , εφόσον όμως προχωρήσετε στα νέα μέτρα τότε θα πρέπει: 1. Αν θα μειώσετε – όπως φημολογείται – αρκετά το αφορολόγητο – τότε θα πρέπει τουλάχιστον να συμπεριλάβετε τις αποδείξεις αυτές που ο περισσότερος κόσμος τις βιώνει κάθε μέρα και είναι ανελαστικές δηλ. : αποδείξεις από σουπερμάρκετ, μεταφορικά έξοδα, έξοδα θερμάνσεως κάθε λογής, ενοίκια, δίδακτρα φροντιστηρίων, φάρμακα, τρόφιμα από οποιοδήποτε κατάστημα, έξοδα επισκευής και συντήρησης αυτοκινήτου, έξοδα επισκευής και συντήρησης κατοικιών, ασφάλιστρα οικίας και αυτοκινήτων, τηλεφωνικών εξόδων και εξόδων φωτισμού. 2. Θα πρέπει να συμπεριληφθεί «ειδικός κωδικός» για την αποταμίευση χρημάτων, η οποία να αποδεικνύεται μέσω τραπέζης (Άρα προηγουμένως έχουν καταγραφεί και δηλωθεί οι αρχικές καταθέσεις που έχουν οι πολίτες στις τράπεζες) και τουλάχιστον ένα ποσοστό π.χ. 30% του συνολικού εισοδήματος -εφόσον πάει για αποταμίευση-, να μην φορολογείται 3. Επίσης κωδικός για τις επενδύσεις στις οποίες προβαίνει ο φορολογούμενος π.χ. ανακαίνιση μέρους της κατοικίας του, επενδύσεις πράσινης ενέργειας στην οικία του, κλπ, και ένα ποσοστό αυτής της δαπάνης - π.χ. 50% και μέχρι ένα όριο - επί του εισοδήματος να μην φορολογείται 4. Να υπάρξει διαφοροποίηση του αφορολογήτου – όπως και υπήρχε μέχρι τώρα – των μισθωτών και των μη μισθωτών, αλλά και διαφοροποίηση του ποσού των αποδείξεων που πρέπει να συλλέγουν οι μισθωτοί και μη μισθωτοί ,αφού στην δεύτερη κατηγορία κατά γενική ομολογία τελείται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό το αδίκημα της φοροδιαφυγής, άρα θα πρέπει οι μη μισθωτοί να συλλέγουν περισσότερες αποδείξεις Ακόμη θα πρότεινα τα εξής : 1. Να υπάρχει τουλάχιστον μια φορολογική ελάφρυνση οικογενειών στης οποίας ο ένας από τους δύο συζύγους είναι άνεργος ή έχει χαμηλά εισοδήματα. (η ελάφρυνση αυτή φυσικά θα πρέπει να επέλθει στον άλλο σύζυγο που έχει τα πιο ψηλά εισοδήματα). Αυτό το μέτρο για να αποκατασταθεί ένα πολύ μικρό μέρος της φορολογικής αδικίας από την ατομική φορολόγηση των εισοδημάτων των συζύγων και όχι του οικογενειακού εισοδήματος 2. Να καταβληθεί προσπάθεια ενίσχυσης και προστασίας της εγχώριας παραγωγής αγαθών (πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα) και υπηρεσιών (κυρίως του τουριστικού κλάδου). Δεν μπορεί, να αντιμετωπίζουμε π.χ. φορολογικά με τον ίδιο τρόπο , τις βιοτεχνίες της χώρας από την μια, και τους «μεγαλοεισαγωγείς» από την άλλη. Απαιτείται τουλάχιστον ένας χαμηλότερος φορολογικός συντελεστής για την μεταποίηση στην χώρα μας, και ένας υψηλότερος για τον εμπορικό κλάδο. Η ανάπτυξη, άρα και η αύξηση του εγχωρίου προϊόντος, είναι συνυφασμένη με την προστασία και ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών (κυρίως του τουρισμού) Αν τηρηθούν τα ανωτέρω – κατά την γνώμη μου- το μέτρο αυτό των αποδείξεων -και κάτω από το βάρος της οικονομικής κρίσης της χώρας μας - μπορεί να γίνει αποδεκτό από τον λαό , και να αποφέρει κάποια οφέλη στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.