Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα4) Προτείνεται η κατάργηση φοροαπαλλαγών ή αυτοτελούς φορολόγησης εισοδημάτων όταν δεν επιβάλλονται από λόγους κοινωνικής ευαισθησίας ή αντικειμενικά οικονομικά αίτια.Σχόλιο του χρήστη ΜΠΑΜΠΑΤΣΙΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ | 3 Ιανουαρίου 2010, 12:22
Καλημέρα και χρόνια Πολλά, Κατ’ αρχήν να επαινέσω την πρωτοβουλία και προσπάθεια αυτή, της δημόσιας ηλεκτρονικής διαβούλευσης. Πιστεύω ότι η αυτοτελής φορολόγηση των διαφόρων αποδοχών εργαζομένων θα πρέπει να εξετασθεί ΑΝΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ. Είναι εύκολο να βάζουμε στην προκρούστεια κλίνη όλους τους εργαζομένους και διαφωνώ με τους λαϊκισμούς του τύπου “φορολογήστε τα όλα και όλους”. Αναμφίβολα στην Ελλάδα η αυτοτελής φορολόγηση ‘επιδομάτων’, η ‘αποζημιώσεων’ αντιπροσωπεύει αδυναμία, η και έλλειψη θέλησης του κράτους να δώσει πραγματικές αυξήσεις, αλλά και σε πολλές περιπτώσεις και ανά εποχή, ψηφοθηρικές τακτικές από επικεφαλείς εκάστοτε υπουργείων. Μπορώ να εκφέρω γνώμη μόνο για τον κλάδο μου. Είμαι ειδικευόμενος ιατρός σε νοσοκομείο των Αθηνών και πιστεύω ότι η κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης των εφημεριών των ιατρών είναι άδικη και απαράδεκτη. Και αυτό, όχι γιατί θίγονται κεκτημένα, αλλά γιατί για σοβαρή χώρα κύριε υπουργέ οι ‘αποζημιώσεις’ εφημερίας των ιατρών είναι γελοίες. Να σας θυμίσω ότι δεν παίρνουν όλοι οι ιατροί φακελάκια, δεν ζουν όλοι οι ιατροί πλουσιοπάροχα, αλλά κάνουν σωστά τη δουλειά τους, δουλεύοντας στα όρια της ανθρώπινης αντοχής 40 συνεχόμενες ώρες (χωρίς να το επιλέγουν), για να πάρουν την ώρα λιγότερα από όσα μαζεύει ο Πακιστανός ανειδίκευτος εργάτης στα φανάρια καθαρίζοντας τζάμια. Το ημερομίσθιο της εφημερίας των ιατρών ανέρχεται στο 1/169 του βασικού τους μισθού, το οποίο μεταφραζόμενο σε αριθμούς, για ειδικευόμενο σημαίνει 5-6 ευρώ την ώρα (προ φόρων). Αυτό να σας θυμίσω ότι έχει αυθαίρετα ορισθεί, και υπολείπεται του 1/65 του βασικού μισθού ενός δημοσίου υπαλλήλου, που ορίζεται για την υπερωριακή του απασχόληση. Δεν διαφωνεί κανείς κύριε υπουργέ με το ότι όλοι πρέπει να συμβάλλουν στην δύσκολη αυτή οικονομική συγκυρία για την εθνική οικονομία, αλλά πληρώστε πρώτα τους ιατρούς, τουλάχιστον όχι λιγότερα, από όσα ορίζει ο νόμος για τους υπολοίπους δημοσίους υπαλλήλους. Πληρώστε μας, και μετά φορολογήστε μας. Μας πληρώνει κύριε υπουργέ το ελληνικό κράτος δεδουλευμένα με καθυστέρηση 5 και 6 μηνών και μόνο μετά από επισχέσεις εργασίας και απειλές απεργιακών κινητοποιήσεων και αφού γίνουν εκατοντάδες διαβουλεύσεις με προέδρους και παρέδρους, και θεωρείτε ότι αυτό αρμόζει σε ένα σοβαρό Ευρωπαϊκό κράτος, ώστε να θέλετε και να φορολογήσετε τις ‘αποζημιώσεις’ των εφημεριών; Θα επαναλάβω την θέση μου: Η κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης των εφημεριών των ιατρών είναι –επιεικώς- απαράδεκτη κύριε υπουργέ. Διακυβεύονται πολύ περισσότερα από όσα φαντάζεστε αν τελικά προχωρήσει η επιπόλαιη αυτή ιδέα. Και δεν μιλώ απλά για τις απεργιακές κινητοποιήσεις που θα παραλύσουν το δημόσιο σύστημα υγείας, μιλώ για την κατάρρευση της λιγοστής -πλέον- εμπιστοσύνης που έχουμε ως πολίτες στο κράτος αυτό και της αυταπάτης ότι υπάρχει κάποια στοιχειώδης συνέχεια στις πολιτικές αυτού του κράτους ανεξαρτήτου κυβέρνησης. Η προηγούμενη κυβέρνηση μετά από χρόνια διαπραγματεύσεων έφτασε σε κλαδική συμφωνία με τους ιατρούς του ΕΣΥ, η οποία ψηφίστηκε προ 9 μηνών. Τώρα εσείς θα την καταργήσετε, δείχνοντας ότι στην Ελλάδα μπορεί κανείς να προγραμματίσει την ζωή του μόνο με χρονικό ορίζοντα λίγων εβδομάδων. Δεν είμαστε παιδιά, αλλά ούτε και υποζύγια κύριε υπουργέ, είμαστε επιστημονικό προσωπικό που παρέχει σημαντικότατο έργο και διαβάζει συνέχεια, και αγωνίζεται για τον μεταπτυχιακό τίτλο της ιατρικής ειδικότητας. Θέλουμε επομένως σαν σοβαροί ενήλικες να προγραμματίσουμε την ζωή μας, και αυτό αφορά και τον οικονομικό προγραμματισμό του να ξεκινήσει κανείς οικογένεια. Ο άλλος μεγάλος κίνδυνος κύριε υπουργέ από τη φορολόγηση των εφημεριών είναι ότι υπονομεύετε όσο δεν φαντάζεστε το ίδιο το μέλλον του ΕΣΥ. Αν όντως ο Πρωθυπουργός ενδιαφέρεται για το τι έχουν να προσφέρουν οι νέοι άνθρωποι στον τόπο αυτό, θα σκεφτείτε πολύ σοβαρά τις κινήσεις σας στο χώρο της υγείας, γιατί σας πληροφορώ ότι μόνο ένας στους δεκαπέντε νέους συναδέλφους ‘βλέπει’ τον εαυτό του να παραμένει στο χώρο της δημόσιας υγείας, στα επόμενα 20 χρόνια, και αυτό έχει να κάνει όχι μόνο με τις εργασιακές συνθήκες, αλλά και με τις οικονομικές απολαβές. Πολλοί δουλεύουμε στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας, όχι από επιλογή, και σας διαβεβαιώ θα αναζητήσουμε την τύχη μας στον σκληρό ιδιωτικό τομέα, παρά σε ένα παρακμιακό δημόσιο σύστημα υγείας. Αν αυτό συγκριθεί με το ότι την δεκαετία του 80, εννέα στους 10 ιατρούς αποφάσιζαν να παραμείνουν στο ΕΣΥ, και είναι αυτοί που σήμερα σε επίπεδο αναπληρωτών διευθυντών και διευθυντών, το υπηρετούν, αντιλαμβάνεστε ότι θα χρειαστεί μελλοντικές κυβερνήσεις να κάνουν εισαγωγές ιατρών από την Ουγκάντα και το Πακιστάν για να έχει το ΕΣΥ ιατρούς. Θα σας αφήσω με τις σκέψεις αυτές και θα σας καλέσω να αφήσετε στην άκρη τις υπεραπλουστεύσεις και τους λαϊκισμούς. Ήθελα να σας επισημάνω ότι δεν είμαστε απλά αριθμοί στα βιβλία του υπουργείου οικονομικών, και αναγνωρίζοντας το δύσκολο έργο που έχετε να επιτελέσετε, σας εύχομαι καλή επιτυχία.- Mε τιμή Χρηστος Μπαμπάτσικος MB.BS, BMEDSci.