• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ Δ' | 3 Ιανουαρίου 2010, 20:27

    Μια ισορροπημένη πρόταση για την εφαρμογή της έκπτωσης των καταναλωτικών δαπανών από το φορολογητέο εισόδημα κατά τη γνώμη μου πρέπει να έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά, προκειμένου να συμβάλλει αποτελεσματικά στη πάταξη της φοροδιαφυγής και την αντιμετώπιση του δημοσιονομικού ελλείμματος, αλλά και να μην επιβαρύνει τους οικονομικά ασθενέστερους. Tα νούμερα είναι βέβαια ενδεικτικά και πρέπει να καθορισθούν ανάλογα με το ποιες αποδείξεις θα συμπεριληθφούν τελικά, (κατά τη γνώμη μου όλες), για την αύξηση του αφορολόγητου ποσού. 1. Αφορολόγητο ποσό χωρίς αποδείξεις για όλους 8000 ευρώ. 2. Διαμόρφωση του αφορολόγητου στα 12000 ευρώ, εφόσον ο κάθε φορολογούμενος προσκομίσει αποδείξεις ίσες με το 15% του δηλούμενου εισοδήματος, ή 4000 ευρώ εφόσον το 15% είναι πάνω από τις 4000. Μικρότερο ποσό αποδείξεων θα καθορίζει αθροιστικά με τις 8000 ευρώ το αφορολόγητο του φορολογούμενου. 3. Διαμόρφωση του αφορολόγητου πέραν των 12000 κατά το ποσό των αποδείξεων πέραν του ανωτέρω ποσοστού ή ποσού και μέχρι το 30% του δηλούμενου εισοδήματος, ή τις 4000 ευρώ, όρια τα οποία θα πρέπει να προσαυξάνονται κατά ένα ποσό πχ 1000 ευρώ για κάθε προστατευόμενο μέλος του φορολογούμενου. 4. Ειδικό πρόσθετο αφορολόγητο ποσό για οικογενειακό εισόδημα που προέρχεται μόνο από τον ένα σύζυγο τουλάχιστο 4000 ευρώ για την εν μέρει αντιμετώπιση της επί σειρά ετων αδικίας εις βάρος του εργαζόμενου με άνεργη σύζυγο που σηκώνει μόνος τα οικογενειακά βάρη. 5. Τα ανωτέρω θα πρέπει να συνδυασθούν με την εξής κλίμακα έως 8000 φόρος 0 έως 12000 15% έως 18000 20% έως 30000 25% έως 55000 35% έως 80000 40% άνω των 80000 45% Με τον τρόπο αυτό πιστεύω ότι και το πρόβλημα της συλλογής των αποδείξεων για τους οικονομικά ασθενέστερους αντιμετωπίζεται με σημαντικό κίνητρο και η ενδεχόμενη συναλλαγή με τις αποδείξεις περιορίζεται με τους διαφοροποιημένους συντελεστές βαρύτητας και οφέλους και επιπλέον για όσους έχουν την δυνατότητα περισσοτέρων δαπανών λόγω μεγαλύτερου εισοδήματος και αυξημένων οικογενειακών αναγκών, δίνεται η δυνατότητα μεγαλύτερου αφορολόγητου. Και βέβαια θα πρέπει να εφαρμοστεί το πόθεν έσχες και ο λογιστικός προσδιορισμός του εισοδήματος με βάση τα περιουσιακά στοιχεία (αυτοκίνητα, ακίνητα κτλ) και να επιβάλλεται ο ανάλογος φόρος γιατί τα στοιχεία του υπουργείου κραυγάζουν για το μέγεθος της φοροδιαφυγής εις βάρος των μισθωτών και συνταξιούχων.