Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα2) Προτείνεται η ενίσχυση του μέτρου της έκπτωσης από το φορολογητέο εισόδημα, καταναλωτικών δαπανών βάσει αποδείξεων.Σχόλιο του χρήστη Θανάσης Ξ. | 3 Ιανουαρίου 2010, 21:44
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Σχετικά με τις αποδείξεις, αλλά και γενικότερα για την φοροδιαφυγή. Κύριε Υπουργέ: 1. Το κίνητρο για αύξηση του αφορολόγητου, με βάση τις αποδείξεις που θα προσκομίσει ο φορολογούμενος είναι ισχυρό και θετικό. 2. Πρέπει να γίνεται επιλογή των αποδείξεων. Τι νόημα έχει για το κράτος το να προσκομίσουμε αποδείξεις σούπερ-μάρκετ. Ούτως ή άλλως οι επιχειρήσεις αυτές εκδίδουν και σήμερα τις αποδείξεις αναγκαστικά. Επομένως, κέρδη που δεν αποκρύβονταν δεν έχει κανένα νόημα να τα κυνηγάμε (να επιστρέφουμε δηλαδή ένα μέρος των κερδών στον καταναλωτή). 3. Ξέρουμε όλοι –σαν καταναλωτές- ποιοι ΔΕΝ εκδίδουν αποδείξεις: Οι ελεύθεροι επαγγελματίες (γιατροί, οδοντίατροι, ελαιοχρωματιστές, υδραυλικοί, επιπλοποιοί, κλπ κλπ κλπ). Μια άλλη κατηγορία είναι μια σειρά επιχειρήσεων κυρίως μικρών-μεσαίων (νυχτερινά κέντρα, καφενεία, καφετέριες, μίνι μάρκετ, μικρό λιανικό εμπόριο, γραφεία παροχής διαφόρων υπηρεσιών, λογιστές, κλπ κλπ). Τέλος όσες επιχειρήσεις δεν υποχρεούνται να εκδώσουν απόδειξη (πχ περίπτερα, λαϊκές αγορές, ταξί, κλπ κλπ). Επομένως πρέπει ΑΥΤΕΣ οι αποδείξεις να μετράν, κι όχι όλες ανεξαιρέτως οι αποδείξεις. Άμεσο κέρδος (εντός του πρώτου τριμήνου) θα είναι το αυξημένο ΦΠΑ. Εντός του έτους και ο φόρος εισοδήματος. 4. Εκ των πραγμάτων ο φορολογούμενος ΔΕΝ μπορεί να φτιάξει λίστες με ΑΦΜ κλπ κλπ. Άλλωστε τι νόημα έχουν αυτές οι λίστες, αφού καμιά διασταύρωση δεν παρέχουν, αφού οι επιχειρήσεις δηλώνουν ΣΥΝΟΛΙΚΑ τα έσοδά τους και όχι καταχωρώντας μια-μια απόδειξη λιανικής. Αμφίβολο είναι εάν υπάρχει και η δυνατότητα να καταχωρηθούν ποτέ απ’ τις υπηρεσίες σας οι τυχόν δισεκατομμύρια αυτές εγγραφές σε κάποια βάση δεδομένων, θυμίζω τα κωμικοτραγικά με το Ε9. Αρκεί νομίζω η συγκέντρωση των αποδείξεων, και η προσκόμισή τους για έναν γενικό έλεγχο απ’ τον εφοριακό, και η αναγραφή του αθροίσματος στον κατάλληλο κωδικό της δήλωσης. Όταν ο φορολογούμενος κυνηγήσει τις αποδείξεις η δουλειά έχει γίνει. 5. Τεράστια φοροδιαφυγή γίνεται με την μαύρη εργασία. Συνήθως οι συμπληρωματικές ‘δεύτερες’ part-time δουλειές, αλλά και κανονικού ωραρίου δουλειές ειδικών ομάδων του πληθυσμού (πχ μετανάστες) δεν δηλώνονται. Εδώ υπάρχει ΚΑΙ τεράστια εισφοροδιαφυγή. Προτείνω α. Ενεργοποίηση των μηχανισμών ελέγχου των Επιθεωρήσεων Εργασίας καθώς και των μηχανισμών του ΙΚΑ. β. Δυνατότητα στον πολίτη να καταγγείλει ΑΝΩΝΥΜΑ μέσα απ’ το ίντερνετ τέτοιες παρανομίες όπου πέσουν στην αντίληψή τους. 6. Τεράστια φορολογητέα ύλη αποτελούν τα ιδιαίτερα μαθήματα. Εάν θεωρήσουμε πως κάθε χρόνο έχουμε 100.000 υποψήφιους, κι αν υποθέσουμε πως δαπανούν για μόνο ένα έτος, έστω 500 ευρώ τον μήνα για ιδιαίτερα (που είναι χαμηλά νούμερα) έχουμε εισόδημα περίπου 600.000.000 ευρώ που ΔΕΝ δηλώνεται. Προτείνω: α. Να μπορεί το νοικοκυριό να δηλώσει το έξοδο αυτό χωρίς αποδείξεις με υπεύθυνη δήλωση (όπως και τα μισθώματα) και να υποχρεώνεται να αναγράψει το ΑΦΜ και το ονοματεπώνυμο του διδάσκοντος. Β. Ο εκπαιδευτικός που κάνει ιδιαίτερα και είναι ασφαλισμένος σε κάποιο κύριο ταμείο να ΜΠΟΡΕΙ να δηλώσει το εισόδημα αυτό σαν εισόδημα από άλλες πηγές με μια απλή υπεύθυνη δήλωση επίσης. Εάν βέβαια είναι η μοναδική του εργασία, να υποχρεούται σε έναρξη επαγγέλματος κλπ κατά τον Κώδικα Βιβλίων. Το κίνητρο για την κατηγορία αυτή να είναι ιδιαίτερα ισχυρό (πχ το ποσό να εκπίπτει 100% απ’ το εισόδημα) επειδή είναι ειδική η σχέση γονέα-εκπαιδευτικού και δύσκολα κάποιος θα ζητήσει τη συγκεκριμένη απόδειξη. 7. Τεράστια ποσά δεν δηλώνονται επίσης στα μισθώματα κατοικιών. Προτείνω να μπει ένα πλαφόν ανάλογα με τα τετραγωνικά, την παλαιότητα την περιοχή κλπ. Σε περίπτωση ψευδούς δήλωσης (δηλώνεται μικρότερο ποσό απ’ το πραγματικό) να έχει κυρώσεις ΚΑΙ ο ενοικιαστής. 8. Να ΜΗΝ ισχύσει η υποχρεωτική αποστολή δήλωσης μέσω ιντερνετ. Θυμίζω πως σε περιπτώσεις επιστροφής φόρου άνω κάποιου ποσού οι ΔΟΥ καλούσαν τον φορολογούμενο να προσκομίσει την γραπτή δήλωση με τα παραστατικά κλπ με αποτέλεσμα μεγάλη καθυστέρηση και ταλαιπωρία. Ενώ με την επιτόπου ή την ταχυδρομική αποστολή της δήλωσης, η ΔΟΥ εχει στα χέρια της όλα τα παραστατικά ώστε να τα ελέγξει και να μην χρειάζεται να καλέσει τον φορολογούμενο εκ των υστέρων πάλι. 9. Για την διαφθορά των ελεγκτών εφοριακών, την συναλλαγή τους με τις επιχειρήσεις, κατά τον διακανονισμό των ελέγχων προτείνω: 1. Αυστηρό πόθεν έσχες σε όλους τους εφοριακούς. 2. Υποχρεωτική παρουσία κατά τον έλεγχο, ανεξάρτητου δημόσιου υπαλλήλου-μάρτυρα, που να καταγράφει πρωτογενώς τα ευρήματα του ελέγχου ως προς τις λογιστικές διαφορές. ‘Ετσι δεν θα μπορεί να μετατραπεί αργότερα η οριστική έκθεση ελέγχου και θα περιοριστεί η δυνατότητα ‘μαγειρέματος’. Ο ανεξάρτητος αυτός υπάλληλος δεν θα πρέπει να είναι εφοριακός, ίσως να πρέπει να συσταθεί μια ειδική υπηρεσία (πχ από νέους αποφοίτους οικονομικών σχολών), και θα συνυπογράφει στο τέλος το οριστικό αποτέλεσμα του ελέγχου. Ο υπάλληλος αυτός ΔΕΝ θα πρέπει να κοινοποιεί τα στοιχεία του ούτε στην ελεγχόμενη επιχείρηση, ούτε στην ελέγχουσα ΔΟΥ. Οι Δ.Ο.Υ δεν θα επιτρέπεται να αρχίζουν τακτικό ή και έκτακτο έλεγχο εάν δεν έχει εξασφαλιστεί η παρουσία αυτού του ανεξάρτητου υπαλλήλου. Ο υπάλληλος αυτός, ασφαλώς, δεν θα πρέπει να μπορεί να μετέχει στην ουσία του ελέγχου, ούτε να διευκολύνει είτε την ελεγχόμενη μονάδα είτε τον ελεγκτή εφοριακό. Γενικά το νομοσχέδιό σας είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Πιθανώς να πρέπει να σπάσει σε δύο νομοσχέδια ένα που να περιλαμβάνει τις γενικές αρχές, και ένα δεύτερο που να ασχολείται με τον κινούμενο στόχο της πάταξης της φοροδιαφυγής. Κι αυτό, αφού αυτό το δεύτερο θα πρέπει να αλλάζει ανάλογα με τα προβλήματα που θα ανακύπτουν. Πρέπει να σημειώσω, τέλος, πως δεν συμφωνώ με την φορολόγηση του κεφαλαίου γενικότερα (είτε αυτό λέγεται ΕΤΑΚ, είτε λέγεται ΦΜΑΠ, είτε λέγεται φορολήγηση σκαφών κλπ). Απ' ότι ξέρω βέβαια τέτοιοι φόροι ισχύουν και σε άλλα κράτη της Ε.Ε. αλλά αυτό δεν παύει να δικαιολογεί κάθε μορφή διπλής φορολόγησης (όπως είναι κάθε φορολογία κεφαλαίου, εάν θέλουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους). Κάποτε, ίσως μακροπρόθεσμα, αυτοί οι φόροι, όπως και οι έμμεσοι, θα πρέπει να καταργηθούν, αναγνωρίζω , όμως, πως δεν είναι η καταλληλώτερη στιγμή. Εύχομαι καλή χρονιά και καλή συνέχεια στην προσπάθειά σας.