Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημαΓενικότερα ποιες προτάσεις ή σχόλια πέραν των ανωτέρω θα θέλατε να υποβάλλετε ώστε να ληφθούν υπόψη κατά τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος;Σχόλιο του χρήστη Γιάννης Χανής | 3 Ιανουαρίου 2010, 23:14
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιάννης Χανής' | 3 Ιανουαρίου 2010, 23:14

    Γειά χαρά και χρόνια πολλά απο το κρύο Λονδίνο. Είμαι μηχανολόγος μηχανικός του ΕΜΠ και έφυγα απο την Ελλάδα την οποία υπερλατρεύω (μαζί και πάρα πολλοί συνάδελφοι μου) για ένα "καλύτερο αύριο" που λένε. Αν και δε μένω στην Ελλάδα πια και εξ ορισμού μιλάω "απ΄εξω" απο το χορό, επιτρέψτε μου να χρησιμοποιώ τον 1ο πληθυντικό ("εμείς στην Ελλάδα..." και τα συναφή). Να πώ λοιπόν και εγώ την γνωμάρα μου. Το ΦΠΑ δεν το πληρώνει ο έμπορος ή ο επαγγελματίας. Το πληρώνει ο πελάτης και ο επαγγελματίας το μόνο που κάνει είναι τον ταχυδρόμο. Το "όταν ζητάς απόδειξη σου δίνουν άλλη τιμή" επιβεβαιώνει το οτι η αποφυγή του ΦΠΑ έχει περάσει στη τιμή του επαγγελματία. Ο επαγγελματίας δεν εισπράτει το ΦΠΑ από τον πελάτη και φυσικά δεν το αποδίδει στη ΔΟΥ (αλλιώτικα θα έβαζε λεφτά από τη τσέπη του). Υπάρχουν φυσικά και εκείνοι οι οποίοι εισπράτουν το ΦΠΑ και δεν το αποδίδουν οι οποίοι δεν είναι φοροφυγάδες αλλά κλέφτες ίδιοι με αυτούς που μπουκάρουν στα σπίτια. Όμως αυτός που φοροδιαφεύγει συνήθως είναι ο πελάτης. Σωστά λοιπόν είναι τα - προσωρινά - μέτρα με τις αποδέιξεις αλλά είναι προσωρινά. Αυτό που χρειάζεται είναι να εξηγήσει το κράτος στο κόσμο γιατί πληρώνουμε ΦΠΑ, γιατί πληρώνουμε εφορία, ΙΚΑ και λοιπά ιδρύματα. Δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται διότι ο κόσμος έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στο κράτος (στους "θεσμούς" που λένε και οι εφημερίδες) και νομίζει οτι πρόκειται για χαμένα λεφτά στη καλύτερη, καινούργια πισίνα για το φίλο του υπουργού στη χειρότερη. Στη πραγματικότητα, όσα και να φάνε οι πολιτικοί, τα ποσά είναι σταγόνα στον ωκεανό του δημόσιου χρήματος. Αλλά η αίσθηση της εξαπάτησης μένει και διαβρώνει τη κοινωνία για πολλά πολλά χρόνια. Στη Γαλλία οι μαθητές στο σχολείο αντί για προσευχή το πρωί, λένε "το κράτος είμαι εγώ". Αυτό χρειάζεται, να μάθει (ξανά) ο Έλληνας "πολίτης" οτι το κράτος είναι η κόρη του γείτονα που δουλεύει στο ΙΚΑ, είναι ο ίδιος που αναλαμβάνει εργολαβία απο το δημόσιο, είναι η καλή κυρία (ήρωας) που καθαρίζει τις τουαλέτες στο σχολείο, είναι ο αγρότης που πέρνει την επιδότηση. Τέλος, πρέπει κυρίες και κύριοι να μάθουμε να δουλεύουμε. Δεν εννοώ να δουλεύουμε πιο πολύ. Εννοώ να δουλεύουμε και να παράγουμε προιόντα που ο κόσμος θέλει να αγοράσει. Η Ελλάδα δυστυχώς δεν παράγει πολλά πράγματα σε καλή τιμή, που να θέλει ο υπόλοιπος κόσμος να αγοράσει και για αυτο δεν μπορεί να προσφέρει καλές δουλειές στους νέους και εγώ τώρα τρώω τη βροχή στο κεφάλι αντι για παϊδάκια στην αγαπημένη μου ταβέρνα (Κορομηλάς στην Αγ. Παρασκευή). Ο ανταγωνισμός δεν είναι κάτι που πρέπει να μας αρέσει. Μας αρέσει δεν μας αρέσει έρχεται να μας φάει (όλο για φαγητό μιλάω, πεινάω μάλλον) και το μόνο που μένει να κάνουμε είναι να δουλεύουμε καλύτερα, πιο έξυπνα. Πρέπει να πληρώνουμε για τις υπηρεσίες του κράτους (μέσω των φόρων) διότι το νορμάλ για τους περισσότερους ανθρώπους στο πλανήτη (συμπεριλαμβανομένου και των ΗΠΑ) είναι να μην έχουν καν υπηρεσίες και εμείς είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε, ακόμα και αυτές που έχουμε. Χρόνια πολλά σε όλους σας και πολλά φιλιά στα παιδιά σας Γιάννης