Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημαΓενικότερα ποιες προτάσεις ή σχόλια πέραν των ανωτέρω θα θέλατε να υποβάλλετε ώστε να ληφθούν υπόψη κατά τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος;Σχόλιο του χρήστη ΛΟΥΚΑΣ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ | 4 Ιανουαρίου 2010, 10:43
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΛΟΥΚΑΣ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ' | 4 Ιανουαρίου 2010, 10:43

    Κύριε Υπουργέ, Πρέπει πρώτα απ’ όλα να σας ευχαριστήσω για την δυνατότητα επικοινωνίας. Ελπίζω οι σκέψεις και οι προτάσεις που ακολουθούν να γίνουν αντικείμενα προβληματισμού, παρ’ ότι θα είναι αρκετά δυσάρεστες για ορισμένους. Θα ξεκινήσω με την επισήμανση ότι ποτέ κανένας πολίτης δεν διόρισε κανέναν στο δημόσιο… Αυτό είναι έργο μόνο των πολιτικών. Η (κάκιστη) διαχείρηση του δημόσιου τομέα είναι επίσης έργο των πολιτικών και κατά συνέπειαν, δική τους απόλυτα η ευθύνη για την υιοθέτηση των κατάλληλων μέτρων ούτως ώστε να αποκατασταθεί η σωστή και ορθολογιστική λειτουργία του δημόσιου τομέα που είναι και η μεγάλη πληγή αυτού του τόπου…. Ο όρος «πολιτικό κόστος» που ενδεχομένως θα αντιπαραταχθεί, είναι απολύτως κενός περιεχομένου, διότι οι εκάστοτε κυβερνώντες εκλέγονται για να προσφέρουν το καλλίτερο δυνατόν στη δημόσια οργάνωση και διαχείρηση και όχι για να υπολογίσουν το οποιοδήποτε προσωπικό ή κομματικό κόστος – το κράτος δεν είναι ιδιοκτησία ούτε επιχείρηση κανενός. Κατά συνέπειαν είναι απολύτως απαραίτητο να ξεριζωθούν οι κακές συνήθειες και να καταγραφούν επακριβώς όλοι οι μισθοδοτούμενοι στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, αλλά και πόσες θέσεις κατέχει ο καθένας ή σε πόσες επιτροπές συμμετέχει αμοιβόμενος και αν δικαιολογείται το ύψος των αμοιβών αυτών. Να γίνουν σαφή και μελετημένα οργανογράμματα για κάθε δημόσια υπηρεσία (των δήμων, νομαρχιών, ΔΕΚΟ, κλπ. συνυπολογιζομένων ). Το έργο είναι τεράστιο, αλλά πρέπει να δρομολογηθεί με τη σύμπραξη όλων των κομμάτων διότι είναι απολύτως προφανής και η ανάγκη, αλλά και τα οφέλη τα οποία θα προκύψουν. Είναι απολύτως προφανές επίσης ότι η συνεισφορά στα κοινά (φορολόγηση) θα πρέπει να γίνεται με βάση την οικονομική δυνατότητα του κάθε πολίτη και όχι απλώς με γνώμονα την ευκολία εντόπισης των πηγών εισοδήματος, γιατί τότε οι αδικούμενοι πάντα θα έχουν κίνητρο ώστε να προσπαθήσουν να αποφύγουν την φορολόγηση. Είναι, παραδείγματος χάριν, πολύ εύκολο να καταφερόμεθα κατά των «εχόντων και κατεχόντων» και να εξαντλούμε κάθε αυστηρότητα φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας επειδή είναι εύκολα ανιχνεύσιμη αλλά τι γίνεται με τις πραγματικά μεγάλες περιουσίες που είναι σε κυπριακές και άλλων κοινοτικών τόπων εταιρείες ; Αντί να καταφέρεσθε κατά της κάθε ιδιοκτησίας γιατί δεν εφαρμόζετε το πόθεν έσχες με τη δέουσα αυστηρότητα προς κάθε κατεύθυνση, δημόσια, πολιτική ή ιδιωτική ; Ολοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες ( γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι, καθηγητές και μη, παραδίδοντες ιδιαίτερα μαθήματα – για τους οποίους κανείς λόγος δεν γίνεται παρ’ ότι χιλιάδες από αυτούς εξασφαλίζουν αφορολόγητα εισοδήματα της τάξεως των 40-70.000 € ετησίως… - ) επειδή κατά βάσιν παρέχουν υπηρεσίες δεν θα έπρεπε οι αποδείξεις των να περιλαμβάνουν ΦΠΑ, ούτως ώστε να υποχρεούνται σε απόδοση του ΦΠΑ, και γι’ αυτό το λόγο να ελέγχονται αυστηρότερα ; Οι αποδείξεις αυτές θα έπρεπε να εκπίπτουν, στο σύνολό τους, από το εισόδημα του κάθε φορολογουμένου και να υπάρχουν αυστηρότατες ( όχι χάδια… ) ποινές και για τις δύο πλευρές γιατί οι μη αιτούντες ή απαιτούντες απόδειξη γίνονται συνένοχοι στη φοροδιαφυγή. Επί πλέον η έκπτωση από το εισόδημα και η απειλή βαριάς τιμωρίας αποδυναμώνουν πολύ το επιχείρημα « τι να την κάνω την απόδειξη »; Η δε συναλλαγή την οποία πολλοί γιατροί, κυρίως, προτείνουν « 140 με απόδειξη, 100 χωρίς απόδειξη», θα πρέπει να τιμωρείται ΑΥΣΤΗΡΟΤΑΤΑ. Κατά τη γνώμη μου, το αφορολόγητο όριο θα πρέπει να αντικατοπτρίζει τα στοιχείωδη έξοδα διαβίωσης, δηλαδή τροφή και στοιχειώδεις ανάγκες όπως ηλεκτρικό, θέρμανση,νερό, τηλέφωνο, τα οποία δεν υπερβαίνουν τα 400 / 500 € το μήνα ανά άτομο. Στη συνέχεια όμως θα πρέπει να εκπίπτουν από το εισόδημα όλες οι αποδείξεις παροχής υπηρεσιών διότι αυτές οι αποδείξεις βεβαιούν εισοδήματα άλλων τα οποία θα φορολογούνται. Επίσης θα πρέπει να εκπίπτουν οι δαπάνες για ενοίκια ή η εξυπηρέτηση δανείων για την απόκτηση πρώτης κατοικίας όπως επίσης και τμήμα, τουλάχιστον, των δαπανών για συμπληρωματικές νοσοκομειακές και συνταξιοδοτικές καλύψεις. Ακόμη, θα πρέπει να εκπίπτει μέρος των άλλων δαπανών, όπως η ένδυση, διότι δεν είναι βέβαιο ότι αυτά τα έξοδα καλύπτουν όλα στοιχειώδεις ανάγκες. Ο ΟΑΕΕ, αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα είσπραξεως των εισφορών των επαγγελματιών. Θα ήταν δυνατόν να υπάρχει υποχρέωση κατάθεσης ασφαλιστικής ενημερότητας των επαγγελματιών μαζί με την δήλωση της φορολογίας εισοδήματος. Οσοι την παραλείπουν, να καταβάλλουν πρόστιμο διπλάσιο της ετησίας εισφοράς για ασφάλιστρα και να αποδίδεται το πρόστιμο στο ταμείο. Οσοι ευρίσκονται σε αδυναμία ή έχουν κάνει διακανονισμό θα μπορούν να έχουν βεβαίωση από το ταμείο… Επί τη ευκαιρία, δεν θα έπρεπε κάποτε να επαναξιολογηθούν οι εκδοθείσες αναπηρικές συντάξεις ; Φαίνεται ότι μεταξύ άλλων τείνουμε να γίνουμε έθνος αναπήρων.... Τέλος θα ήθελα να επισημάνω ότι είναι εύκολο να λέγεται ότι θα φορολογηθούν εκ νέου τα μερίσματα των ανωνύμων εταιρειών στην κλίμακα της φορολογίας των φυσικών προσώπων. Λησμονούμε όμως ότι αυτά ήδη φορολογούνται με 25% , οι ανώνυμες εταιρείες ελέγχονται από ορκωτούς λογιστές και δεν φοροδιαφεύγουν, δίνουν εργασία και συντηρούν οικογένειες και είναι από τα πλέον υγειή κύτταρα της οικονομίας μας. Αν κάποιες παρανομούν, είναι υποχρέωση της πολιτείας να τιμωρήση αυστηρά τους παρανομούντες και όχι να επιπέσει επί δικαίων και αδίκων επειδή αυτό είναι πιο εύκολο ή ακούγεται καλλίτερα από τα μέσα ενημέρωσης… Αν επικρατήσει η άποψη της φορολόγησης αυτής και θα αποθαρρυνθούν νέες επενδύσεις και θα ενθαρρυνθούν οι ήδη υπάρχουσες εταιρείες να μεταφέρουν την έδρα τους στην Κύπρο ή την Μάλτα, ή να παραδώσουν την πλειοψηφία των μετοχών τους σε εταιρείες αυτών των χωρών, οι οποίες είναι καθ’ όλα νόμιμες εταιρείες της Ευρωπαϊκής Κοινότητας καμμία σχέση έχουσες με υπερπόντιες εταιρείες και συνεπώς στο απυρόβλητο από κάθε είδους φορολόγηση… Φαντάζομαι ότι επιθυμία της κάθε κυβέρνησης είναι η διεύρυνση της φορολογικής βάσης και αυτή επιτυγχάνεται κυρίως από την υγιή ανάπτυξη των εταιρειών, ιδιαίτερα των ανωνύμων οι οποίες λόγω του νομοθετικού πλαισίου που τις διέπει, έχουν και τις περισσότερες εγγυήσεις καλής λειτουργίας. Στο χέρι της κάθε κυβέρνησης είναι να ελέγξει και να προστατεύσει και τους εργαζόμενους και τις εταιρείες γιατί η ανάπτυξη είναι το ζητούμενο και όχι η συρρίκνωση. Ελπίζοντας να μην έχω γίνει κουραστικός, κύριε Υπουργέ, ευχαριστώ ακόμη μια φορά για την δυνατότητα επικοινωνίας που μας παρέχετε και εύχομαι να σας ευχαριστήσω, επί πλέον, για τις καλές , δίκαιες αλλά και δύσκολες λύσεις που πρέπει να επιβάλλετε. Με εκτίμηση, Λουκάς Παπαναστασίου