• Σχόλιο του χρήστη 'Κώστας Π.' | 4 Ιανουαρίου 2010, 11:16

    Ο μόνος τρόπος οριστικής αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής είναι η καταγραφή των συναλλαγών μέσω του τραπεζικού συτήματος και η προοδευτική σύνδεση του αφορολόγητου με τις δηλωθείσες συναλλαγές του φορολογούμενου. Ειδικότερα, πρέπει να θεσπιστεί η υποχρεωτική εξόφληση μέσω πιστωτικής/χρεωστικής κάρτας, ή μέσω τραπεζικής επιταγής, του συνόλου των συναλλαγών για συγκεκριμένες κατηγορίες επαγγελματιών που φοροδιαφεύγουν σημαντικά (γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί κλπ ελεύθεροι επαγγελματίες). Η κατάθεση αυτών των ποσών να γίνεται σε συγκεκριμένο τραπεζικό λογαριασμό στον οποίο θα έχει άμεση πρόσβαση η φορολογική αρχή και από τον οποίο θα προκύπτει το φορολογητέο εισόδημα του κάθε επαγγελματία. Στη Ν. Αφρική για παράδειγμα, το μέτρο πληρωμής των γιατρών με επιταγή εφαρμόζεται ήδη από τη δεκαετία του 1970!!! Για λοιπές συναλλαγές πρέπει να οριστεί ότι όσες υπερβαίνουν έναν ποσό Χ θα πρέπει να πληρώνονται μέσω κάρτας ή επιταγής, όπως και για τις ως άνω κατηγορίες ελεύθερων επαγγελματιών. Το αφορολόγητο βάσει αποδείξεων πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις συναλλαγές που ήδη ο φορολογούμενος έχει πληρώσει με κάρτα ή επιταγή και έχουν καταγραφεί στο τραπεζικό σύστημα, ήτοι έχουν δηλωθεί στο όνομά του και για τις οποίες δεν πρέπει να είναι απαραίτητο να προσκομίσει αποδείξεις. Αποδείξεις πρέπει να συγκεντρώνονται μόνο για συναλλαγές που δεν έχουν καταγραφεί μέσω τραπεζικού συστήματος, ώστε να μειωθεί το διαχειριστικό κόστος συλλογής και δήλωσης χιλιάδων ή εκατοντάδων αποδείξεων. Επιπροσθέτως, το αφορολόγητο πρέπει να συνδεθεί προοδευτικά με την αξία των συναλλαγών που έχει δηλώσει ο φορολογούμενος, είτε μέσω τραπεζικού συστήματος, είτε μέσω αποδείξεων, ώστε να μην εξαντλείται το κίνητρο στη συγκεντρωση ενός συγκεκριμένου ποσού αποδείξεων. Η λογική θα πρέπει να είναι ότι όσες περισσότερες συναλλαγές δηλώνει ο φορολογούμενος, τόσο μεγαλύτερο θα είναι και το φορολογικό όφελος.