• Σχόλιο του χρήστη 'Αργυρώ' | 4 Ιανουαρίου 2010, 12:17

    Κύριοι, το παρακάτω άρθρο νομίζω ότι δείχνει με σαφήνεια τι πρέπει να προηγηθεί προκειμένου να αποκτηθεί στην Ελλάδα η ευχέρεια μή φοροδιαφυγής. Με απλά λόγια:Ο πρώτος που πρέπει να φορολογήσει τόν εαυτό του και να μειώσει τίς σπατάλες του είναι τό iδιο το ΚΡΤΑΤΟΣ. ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΘΑ ΠΕΙΣΘΕΙ ΟΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ & ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΌΠΟ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΤΕΙ ΦΟΡΟΥΣ. Aπό μια άποψη όλη αυτή η διαβούλευση είναι επικοινωνιακό τρύκ και μόνο- αν οι πρώτες μονάδες του ελλείματος δεν πέσουν από τήν ίδια τήν.... κρατική ιδιόχρηση-χρησικτησια, και τό ξέρουν οι ιθύνοντες και οι συντάκτες της διαβούλευσης αλλά κι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός που ηγείται του Οικονομικού Τομέα αυτήν την περίοδο. (ελπίζουμε όλοι, όχι τύποις μόνο, όπως ο προγηούμενος Πρωθυπουργός του Υπ. Πολιτισμού) ___________________________________________ euro2day Δημοσιεύθηκε: 07:48 - 04/01/10 .................... Εκείνο που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο είναι ότι η κυβέρνηση έχει στην ουσία επικεντρώσει την προσοχή της στην αύξηση των εσόδων για τη μείωση του ελλείμματος το 2010 και τα επόμενα χρόνια, ενώ ε ν ί ο τ ε κάνει κάποιες αναφορές στην ανάγκη για περικοπή των δαπανών και μείωσης της σπατάλης στο Δημόσιο. ......................... Αναμφισβήτητα, η φοροδιαφυγή είναι μεγάλη και συναντάται ευρέως σε όλη τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας που είναι οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.................... ...........κι ασφαλώς δεν κάνουμε καν τον κόπο να αναφερθούμε στους γιατρούς, δικηγόρους κτλ. Όλα αυτά απεικονίζονται στα στοιχεία που επικαλείται συχνά ο κ. Παπακωνσταντίνου για να δικαιολογήσει την έμφαση στην αύξηση των εσόδων του ελληνικού προϋπολογισμού. Πράγματι, το σύνολο των εσόδων της γενικής κυβέρνησης εκτιμάται ότι θα ανέλθει στο 37,2% του ΑΕΠ το 2009 έναντι 44% που είναι ο μέσος όρος στην Ε.Ε. των 16" ............................................................... Σε γενικές γραμμές μιλάμε για 4 με 5 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά με τον μέσο όρο στην ευρωζώνη. Α υ τ ή ε ί ν α ι η μ ί α ό ψ η του νομίσματος. Η άλλη όψη του νομίσματος είναι πιο αποκαλυπτική αφού δείχνει ότι η ταχεία διεύρυνση του ελλείμματος του ελληνικού προϋπολογισμού προήλθε Κ Υ Ρ Ι Ω Σ από τη μεγάλη αύξηση των δαπανών μέσα σε λίγα χρόνια. Το δημοσιονομικό έλλειμμα ανήλθε στο 4% του ΑΕΠ το 2007 και σκαρφάλωσε αναπάντεχα στο 12,7% του ΑΕΠ το 2009, καταγράφοντας επιδείνωση της τάξης των 8,7 ποσοστιαίων μονάδων. Από τις 8,7 μονάδες οι 5,7 ποσοστιαίες μονάδες οφείλονται στην αύξηση των δαπανών και μόλις οι 3,1 μονάδες στην υστέρηση των εσόδων. Επομένως, η κυβέρνηση έχει μεν ένα δυνατό επιχείρημα όταν επικαλείται τη μεγάλη φοροδιαφυγή για την υστέρηση των εσόδων του ελληνικού προϋπολογισμού σε σχέση με τον μέσο όρο των εταίρων μας. Ό μ ω ς, ακόμη ισχυρότερο επιχείρημα έχουν εκείνοι που επικαλούνται την ανάγκη μείωσης των δαπανών για τη μείωση του ελλείμματος με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία. Οι αριθμοί λένε την αλήθεια. Άλλος έχει τ’ όνομα κι άλλος τη χάρη.