Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα19) Επισημαίνεται ότι το προαναφερθέν μέτρο για την επέκταση των εκπτώσεων από το φορολογητέο εισόδημα φυσικών προσώπων ποσών βάσει αποδείξεων αγορών, έχει επίσης ως στόχο τον περιορισμό της φοροδιαφυγής.Σχόλιο του χρήστη Διονύσης | 23 Δεκεμβρίου 2009, 15:49
  • Σχόλιο του χρήστη 'Διονύσης' | 23 Δεκεμβρίου 2009, 15:49

    Είναι δύσκολη η οργάνωση των φορέων ΙΚΑ - ΤΕΒΕ - ΝΠΔΔ ΝΠΙΔ κ.α. που αποδίδουν είτε συντάξεις είτε μισθούς και η ηλεκτρονική διασταύρωση τους στο σύνολο τους με αυτά των φορολογουμένων? Είναι δύσκολη η θέσπιση αντικειμενικών όρων διαβίωσης ανάλογα της οικογενοιακής και επαγγελματικής κατάστασης κάθε πολίτη ώστε να μην δηλώνει ο καθένας ότι θέλει κατά βούληση? (τουλάχιστον για τους αυτοαπασχολούμενους, οι οποίοι στη χώρα μας είναι αρκετοί) Τέλος είναι δύσκολος ο έλεγχος όλων των δηλώσεων ή και συγκεκριμένων ομάδων στην απλή λογική των αντικειμενικών κριτηρίων διαβίωσης? Πόσοι απο όλους αυτούς που φοροδιαφεύγουν σήμερα θα έπειθαν ότι ζουν με εισοδήματα πείνας όταν έχουν στην κατοχή τους ακριβά κινητά και ακίνητα? Κατά πόσο μπορεί να φτάσει ο έλεγχος σε όλων των ειδών τις εταιρείες μέχρι τα φυσικά πρόσωπα ώστε να σταματήσει ο φαύλος κύκλος των πάσης φύσεως ανταλαγής τιμολογίων και η μη πληρωμή φόρων? Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που μπορεί να θέσει ο κάθε μισθωτός <> (σύμφωνα με τα στοιχεία της ΓΓΠΣ) ο οποίος δεν αντιλαμβάνεται πως είναι δυνατόν να δηλώνει περισσότερα από πολλούς άλλους φορολογούμενους και να μην μπορεί να αλλάξει το από δεκαετίας ή και παραπάνω αυτοκίνητο του όταν οι δρόμοι της Αθήνας είναι γεμάτοι από τζίπ κάθε είδους και κυβισμού από φορολογούμενους που βρίσκονται στα όρια της πτώχευσης!( τουλάχιστον με τα δεδομένα του μέχρι σήμερα φορολογικού μας συστήματος) Έννοιες όπως αυτή του ελέγχου και της απόδοσης Δικαιοσύνης όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο, είναι ανάγκη να γίνουν πράξη στο νεο φορολογικό νομοσχέδιο, σε συνδιασμό με τη χρηστή διαχείριση του Δημοσίου χρήματος, διαφορετικά καμμία καλή πρόθεση και κανένας νόμος δεν είναι από μόνα τους ικανά να αλλάξουν τη ρώτα του πλοίου και θα συνεχίσουν αφενός οι μισθωτοί να θεωρούνται ως η άρχουσα τάξη στη χώρα μας αφετέρου να διευρύνονται οι οικονομικές ανισότητες με ότι αυτό συνεπάγεται στο κοινωνικό πεδίο. Σε κάθε μέτρο που λαμβάνετε για το φορολογικό νομοσχέδιο λάβετε σοβαρά υπόψη σας όλες τις οικονομικές και κοινωνικές του διαστάσεις ώστε να μην εμφανιστούν φοινόμενα παρόμοια με αυτά που καταγγέλονται σήμερα, για το επίδομα κοινωνικής αληλεγγύης. Δεν αρκούν από μόνες τους οι φορολογικές κλίμακες για τη θέσπιση φόρων, ούτε από μόνα τους κάποια κριτήρια για ορισμένες κατηγορίες φορολογουμένων. Μήπως ο συνδιασμός οικονομικών κριτηρίων είναι καλύτερος για τον εύστοχο εντοπισμό του πλούτου που δεν δηλώνεται? Πως είναι δυνατόν π.χ. ένας φορολογούμενος με δηλωθέντα εισοδήματα της τελευταίας πενταετίας κάτω και από τα όρια της φτώχειας να αλλάζει κάθε τρία - τέσσερα χρόνια αυτοκίνητο? Μήπως ήρθε η ώρα να κλείσουμε και μερικά παραθυράκια? (έχουν γίνει τόσα πολλά που μπάζει από παντού!) Αν δεν έχουμε τη θέληση και τη βούληση να αντικρίσουμε την πραγματικότητα που βιώνει το 70% των φορολογουμένων τι νόημα έχει να συζητάμε για το φορολογικό όταν σε κάθε νεο μέτρο λοξοκοιτάμε και την ανάλογη ομάδα συμφερόντων(από τις χιλιάδες που έχει αυτό ο τόπος!) η οποία θίγεται και θέλει την τροποποίηση του μέτρου κατά τον ένα ή τον άλλο τρόπο ώστε να μείνει εκτός?