Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα4) Προτείνεται η κατάργηση φοροαπαλλαγών ή αυτοτελούς φορολόγησης εισοδημάτων όταν δεν επιβάλλονται από λόγους κοινωνικής ευαισθησίας ή αντικειμενικά οικονομικά αίτια.Σχόλιο του χρήστη Ζωή Ι. Κωνσταντίνου | 4 Ιανουαρίου 2010, 12:23
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ζωή Ι. Κωνσταντίνου' | 4 Ιανουαρίου 2010, 12:23

    Είναι βασικό να μην γίνουν άλλες βεβιασμένες κινήσεις που μετά θα παρθούν πίσω, όπως τα εξωφρενικά τέλη κυκλοφορίας, διότι έτσι χάνεται εκείνη η εμπιστοσύνη η ήδη εξαντλημένη. Να μιλήσουμε με παραδείγματα: Είμαι 28 ετών, πτυχιούχος με μεταπτυχιακό και στην παρούσα φάση υποψήφια διδάκτωρ. Έχω ένα σπίτι στο όνομα μου, 35 τ.μ., το δάνειο για το οποίο πληρώνει -φυσικά!- ο πατέρας μου. Είμαι υποψήφια διδάκτωρ στη μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν μεταχειρίζεται τους ερευνητές της ως εργαζόμενο προσωπικό και άρα δεν πληρώνομαι, ούτε κατ' ελάχιστο, όπως και εκατοντάδες συνάδελφοι μου ανά τη χώρα. Για να παίρνω αραιά και που κάποια χρήματα, ο καθηγητής μου με έχει συμβασιοποιήσει σε ένα ευρωπαϊκό ερευνητικό πρόγραμμα, αλλά για να μπορέσει να το κάνει αυτό έπρεπε να εγραφώ στον ΟΑΕΕ ως ελεύθερος επαγγελματίας και να εκδώσω μπλοκ αποδείξεων. Πληρώνω το 2μηνο 410,00 ευρώ στον ΟΑΕΕ για την ασφάλιση μου και τη συνταξιοδότηση μου (410,00*6 2μηνα=2460,00/έτος). Δεν εργάζομαι εκτός πανεπιστημίου, διότι δεν έχω χρόνο να το κάνω. Τα έσοδα μου μέσα στο 2009 από την παραπάνω ενασχόληση είναι περίπου 7500,00 ευρώ από τα οποία πρέπει να συντηρήσω το σπίτι μου (ΔΕΗ, ΟΤΕ, νερό, κοινόχρηστα, σούπερ μάρκετ) και να καλύψω και οποιαδήποτε άλλη κοινωνική και προσωπική μου ανάγκη. Φυσικά, τα χρήματα που παίρνω δεν φτάνουν, οπότε με υποστηρίζουν οικονομικά οι γονείς μου, οι οποίοι είναι δημόσιοι υπάλληλοι (και άρα φορολογούνται κανονικά συνεχώς και αδιαλήπτως). Παρόλα αυτά τα έξοδα μου δεν εκπίπτουν ούτε από αυτούς, καθώς είμαι όπως είπα 28 χρονών. Έχω τουλάχιστον ακόμα 2 χρόνια μπροστά μου για να μπορέσω να τελειώσω την έρευνα μου, που σημαίνει ότι για το διάστημα αυτό τα οικονομικά μου δε θα αλλάξουν και οι γονείς μου θα πρέπει να συνεχίσουν να με υποστηρίζουν. Κατουσίαν είμαι φοιτήτρια, ενώ φορολογούμαι ως ελεύθερος επαγγελματίας. Από τα λιγοστά που παίρνω μου παρακρατείτε το 20%, το οποίο ως τώρα ερχόταν ως επιστροφή φόρου και ήταν φυσικά μια ενίσχυση. Και τώρα υπάρχει πιθανότητα να βγω από το αφορολόγητο; Ή να φορολογηθώ όπως ο μέσος ελεύθερος επαγγελματίας που δε κόβει αποδείξεις; Πως μπορώ εγώ να πιστοποιήσω ότι ενισχύομαι από την οικογένεια μου; Και γιατί αυτό το έξοδο δεν λαμβάνεται ως έξοδο σπουδών για τον πατέρα μου; Μήπως πρέπει να παρατήσω τις σπουδές μου; Μήπως πρέπει να επιστρέψω στη γονική εστία; Δεν έχω καμία αντίρρηση ότι όλοι πρέπει να ενισχύσουμε την οικονομία της χώρας. Όμως όλα αυτά τα μέτρα που ακούγονται πολύ ωραία και αυστηρά, προυποθέτουν μερικά απλά αλλά δύσκολα: διαίρεση των καταστάσεων και των επαγγελμάτων, αδιάβλητο και συνεχή ελεγκτικό μηχανισμό, έναρξη από τα υψηλά εισοδήματα, αλλαγές σε προβλήματικά σημεία του συστήματος, διαφάνεια. Τονίζω και πάλι. Η βιασύνη δεν θα αποδώσει. Και θα είναι κρίμα.