• Σχόλιο του χρήστη 'ΜΑΥΡΟΓΕΝΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΟΛΙΤ. ΜΗΧ' | 4 Ιανουαρίου 2010, 12:13

    ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ Η φορολόγηση των οικοδομικών επιχειρήσεων έχει πολλές ιδιορρυθμίες που οφείλονται αφ ενός στη διάρκεια ολοκλήρωσης του έργου, που απαιτεί περίπου μια τριετία. Αγορά οικοπέδου, σύνταξη σχεδίων, έκδοση αδείας, κατασκευή του κτίσματος και μετά πώληση αυτού. Από τα τρία αυτά χρόνια τα έσοδα εισπράττονται συνήθως τον τρίτο χρόνο. Τα απαιτούμενα ποσά μεγάλα η χρηματοδότηση ακριβή και η πώληση αβέβαιη. Στη φορολόγηση των οικοδομικών επιχειρήσεων έχουμε τρεις κατηγορίες εργαζομένων: 1.Των υπεργολάβων στεγασμένων επαγγελμάτων (υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι κλπ). Στα στεγασμένα επαγγέλματα είθισται να αγοράζει ο κατασκευαστής τα υλικά και να δίνει κάποιο τιμολόγιο ο υπεργολάβος περίπου στο 50% για να έχουν μικρότερο ΦΠΑ. Πιθανώς να αυξηθεί με την κατάργηση των συντελεστών και φορολόγηση των οικοδομικών επιχειρήσεων, με βάση έσοδα - έξοδα. 2.Των εργαζόμενων στη οικοδομή (μπετατζήδες, κτίστες, σοβατζήδες, ελαιοχρωματιστές, πλακοστρώσεις-επενδύσεις). Εδώ υπάρχει μια ιδιορρυθμία. Οι εργάτες που εργάζονται στα επαγγέλματα αυτά αλλά και οι ίδιοι οι υπεργολάβοι ασφαλίζονται στο ΙΚΑ της οικοδομής, οι αποδείξεις των υλικών που χρησιμοποιούν κόβονται απευθείας στην οικοδομική επιχείρηση και για το κέρδος που περιέρχεται στους εργολάβους αυτούς δεν κόβεται απόδειξη και επομένως δεν φορολογούνται. Εάν ζητηθεί να κόψουν τιμολόγιο δεν μπορούν να έχουν έξοδα αφού οι εργάτες που εργάζονται γι αυτούς και πληρώνονται από αυτούς, σύμφωνα με το νόμο ασφαλίζονται από τον κατασκευαστή και οι δαπάνες των τεκμαρτών αμοιβών τους, σύμφωνα με τις δηλώσεις κατασκευαστή στο ΙΚΑ, θεωρούνται έξοδα της οικοδομής. Ενας ρεαλιστικός τρόπος έμμεσης φορολόγησης θα ήταν να υποχρεούται ο κατασκευαστής να έχει τιμολόγια αυτών των εργασιών από υπεργολάβους ίσα με το 25% της αντίστοιχης εργατικής δαπάνης. Σημειωτέον ότι είναι απόλυτα δίκαιος ο τρόπος αυτός και έχει το πλεονέκτημα ότι η αντίστοιχη εργατική δαπάνη υπολογίζεται από το ΙΚΑ κατά την έκδοση της άδειας της οικοδομής και επομένως είναι προκαθορισμένη.. 3.Τη φορολόγηση αυτής ταύτης της επιχείρησης. Η φορολόγηση της οικοδομικής επιχείρησης μέχρι σήμερα γίνεται κατά 50% των κερδών με συντελεστή 20% το δε υπόλοιπο καταμερίζεται σε δύο συνήθως εταίρους και φορολογείται με την κλίμακα. Μέχρι τώρα το κέρδος βρισκόταν με τεκμαρτό συντελεστή 15% της αντικειμενικής αξίας προσωρινά και τελικά με φορολόγηση της διαφοράς των πραγματικών κερδών, βάσει βιβλίων, κατά το 40% αυτών. Με την κατάργηση του 15% και 40% και της αυτοτελούς φορολόγησης του 50% των τεκμαρτών κερδών καθίσταται πλέον απόλυτα ασύμφορη αν όχι καταστρεπτική η κατασκευή οικοδομών προς πώληση και ακόμη περισσότερο γιατί η φορολόγηση θα γίνεται σε μία χρήση με μεγάλο φορολογικό συντελεστή και με δυο χρήσεις αφορολόγητες. Παράδειγμα σε κατασκευή δυο διαμερισμάτων στη Δροσιά Αθηνών αντικειμενικής αξίας 1.000.000 Ευρώ στην πρώτη περίπτωση ο συνολικός φόρος, που κατέβαλαν οι κατασκευαστές, ανήρχετο σε 35000 ευρώ, το πραγματικό κέρδος ανήρχετο σε 125000 ευρώ για καθένα από τους δύο εταίρους ενώ στη δεύτερη περίπτωση ο φόρος θα ανέλθει σε 100000 περίπου και το κέρδος θα είναι μόλις 90000 ευρώ για καθένα από τους δυο εταίρους. Υπενθυμίζω ότι η οικοδομική επιχείρηση για την πώληση των διαμερισμάτων απαιτεί μια τριετία.. Τα παραπάνω «κέρδη» θα πρέπει να κατανεμηθούν σε τρία χρόνια (ετήσιο κέρδος επομένως στην πρώτη περίπτωση 40000 – μηνιαίο 2900 Ε και στη δεύτερη περίπτωση ετήσιο 30000 – μηνιαίο 2000 Ε). ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΝ ΕΞΕΛΙΞΕΙ ΟΙΚΟΔΟΜΕΣ, ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Ο ΚΑΤΑΜΕΡΙΣΜΟΣ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΚΕΡΔΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΘΕΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑΜΕΡΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΚΕΡΔΩΝ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ, ΕΦΟΣΟΝ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΣΟΔΑ. ΤΟΥΤΟ ΙΣΧΥΕ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ.