Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα5) Προτείνεται ο λογιστικός προσδιορισμός βάσει λογιστικών καταστάσεων των εισοδημάτων όλων των κατηγοριών ελεύθερων επαγγελματιών και επιτηδευματιών και η κατάργηση του ειδικού τρόπου φορολόγησης που ισχύει για ορισμένες κατηγορίες επαγγελμάτων.Σχόλιο του χρήστη Π. ΚΟΤΣΑΛΗΣ | 4 Ιανουαρίου 2010, 15:15
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ - ΓΕΩΛΟΓΟΣ ΜΕΛΕΤΗΤΗΣ (ΚΥΡΙΩΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ) Ένα πρόβλημα στην εφαρμοφή λογιστικού προσδιορισμού είναι ότι κατ'αρχήν δεν επιτρέπεται να καταχωρηθούν στο ακέραιο όλα τα έξοδα εφόσον δεν έχει συσταθεί εταιρεία. Ένα γραφείο μελετών - μελετητής, σαν έξοδα έχει συνήθως ενοίκια - λογαριασμούς γραφείου, μικροπρομήθειες (καφές κλπ), είδη υπολογιστή, PC, εκτυπωτές - πλότερ, προγράμματα, και συνεχές κόστος αναβάθμισής τους ή αντικάτάστασης αυτών, αναλώσιμα - χαρτικά, καύσιμα - διόδια και λοιπά έξοδα επαγγελματικών ταξιδιών με ιδιωτικό ΙΧ, αεροπορικά εισιτήρια, μικροέξοδα ταξιδιών (Catering), ξενοδοχεία, ενοικιάσεις αυτοκινήτων. Το μεγαλύτερο όμως έξοδο, είναι η διατήρηση του γραφείου, η συνέχιση της δραστηριότητας, όταν δεν μπορούν να προβλεφτούν ποτέ τα μελλοντικά έσοδα, ενώ μεγάλο μέρος των εξόδων είναι μη συμπιέσιμα, συμπεριλαμβανόμενου του κόστους διαβίωσης. Αυτό που θεωρώ μεγάλη αδικία είναι να φορολογείται ένας επαγγελματίας για τα εισοδήματά του μια "καλή" χρονιά, χωρίς να υπάρχει τρόπος να εξετάζονται τα εισοδήματά του σε βάθος χρόνου. Και αυτό γιατί είναι πολύ σύνηθες να περνά ολόκληρη χρονιά χωρίς να κοπεί ούτε μια απόδειξη παροχής (στον εργοδότη - Δημόσιο), παρόλο που μπορεί να εκτελείται επαγγελματικό αντικείμενο. Και αυτό γιατί οι πληρωμές επηρεάζονται από πλήθος παραγόντων (διαδικασίες έγκρισης μελέτης, επιπλοκές, διαθέσιμα χρήματα υπηρεσίας - προτεραιότητες χρηματοδότησης, αναβολές ή και πάγωμα εκτέλεσης σταδίων της μελέτης). Έτσι, στην περίπτωση που τυχαία αποπληρωθεί ένας μελετητής για όλες τις εκρεμείς αμοιβές του σε μια χρονιά, μπορεί να εμφανίσει μεγάλο τζίρο και να φορολογηθεί ανάλογα, όταν τις προηγούμενες χρονιές ο τζίρος μπορεί να ήταν ανύπαρκτος, και να κινούσε και υποψίες στην εφορία κιόλας. Θα πρέπει να υπάρχει ένα σύστημα επιμερισμού των κερδών στις χρονιές κατά τις οποίες κερδήθηκε το εισόδημα, και όχι να φορολογείται όλο μαζί, με μεγάλο συντελεστή, την χρονιά την είσπραξης. Έτσι θα έπρεπε π.χ. να υπάρχει μια εκαθαριστική φορολόγηση ανά 3ετία, ώστε να μπορεί ο επαγγελματίας να κάνει χρήση του αφορολόγητου του κάθε χρόνου, σε ετήσιο εισόδημα που σχετίζεται με τα μέσα ετήσια έσοδα. Η φόρμα που μπορεί να εφαρμοστεί δεν είναι μονοσήμαντη, αλλά αν δεν ληφθούν κάποια μέτρα για την ειδική περίπτωση επαγγελμάτων με μεγάλες αυξομοιώσεις στο εισόδημα, θα υπάρχει μια μόνιμη και ευκρινής αδικία. (Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, τα ακαθάριστα έσοδα μου μπορεί να κυμαίνονται από 3.000 ευρώ (όπου δεν μπορώ να βγάλω ούτε πιστωτική κάρτα σε τράπεζα!) έως και 40.000 ευρώ). Ευχαριστώ