• Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης' | 4 Ιανουαρίου 2010, 18:23

    Είμαι της απόψης ότι η εμμονή που επιδεικνύεται στο κυνήγι της ακίνητης περιουσίας: 1) Αποδεικνύει έναν ανεπαρκέστατο φοροελεγκτικό μηχανισμό που ψάχνει την εύκολη λύση 2) Είναι φορολογικά άδικο καθώς για την αγορά/κτίσιμο οποιουδήποτε ακινήτου έχει επιβληθεί ήδη υψηλή φορολογία (υπερ Δημοσίου και υπέρ τρίτων) και επισης καταβάλλονται υψηλά τέλη μέσω των λογ/σμων της ΔΕΗ 3) Στερείται οποιασδήποτε λογικής ο φόρος στην ακίνητη περουσία ιδιαίτερα για τα ακίνητα τα οποία είναι ιδιοχρησιμοποιούμενα (το σε ποια καταστάση είναι η κατοικία μου ή το εξοχικό μου ή τα εξοχικά μου είναι αποκλειστικά δικό μου θέμα-Εγώ επιλέγω εάν θα ζω σε ένα αχούρι ή σε ένα παλάτι και να ξοδεύω λίγα ή πολλά χρήματα για τη συντήρησή του. Για αυτό όμως το αχούρι ή το παλάτι έχω πληρώσει φόρους και συνεχίζω να πληρώνω τέλη. Δεν μπορεί κάποιος αυθαίρετα να θεωρεί ότι για να ζω σε ένα σπίτι στην τάδε περιοχή θα πρέπει να έχω ένα ελάχιστο εισόδημα). ΤΕΛΟΣ στο θέμα της αύξησης των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων προκειμένου να πλησιάσουν τις εμπορικές θεωρώ ότι κάτι τέτοιο την παρούσα χρονική στιγμή, με την υφιστάμενη οικονομική δυσχέρεια και την πτώση της οικοδομικής δραστηριοτητας είναι τουλάχιστον άτοπο. Εν τούτοις θα ήμουν δεκτικός σε μια τέτοια αύξηση αλλά υπό ΕΝΑ ΟΡΟ. Το Δημόσιο όταν θα αποφασίζει να αυξήσει τις αντικειμενικές αξίες κατά 20%, 30% 40% ακόμη και 100% να ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ εάν ένας ιδιοκτήτης αποδεδειγμένα σε κάποιο χρονικό διάστημα (2 μήνες) δεν μπορεί να πωλήσει το ακίνητο του στην ελεύθερη αγορά στην αντικειμένική του αξία (όπως αυτή έχει καθόρισθεί από το Δημόσιο) ΤΟΤΕ έαν ο ιδιοκτήτης το επιθυμεί να εξασκεί το δικαίωμα του να το πωλήσει στο Δημόσιο. Δεν θα είναι ένα ωραίο τεστ και για το Δημόσιο να δει πόσο σωστές είναι οι εκτιμήσεις των «ειδημόνων» του για τις αξίες των ακινήτων σε μία χρονική στιγμή που αγορά ακινήτων ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ?