• Σχόλιο του χρήστη 'A.T' | 4 Ιανουαρίου 2010, 20:08

    Θα συμφωνήσω απόλυτα ότι με τη φορολόγηση ακινήτων αυξάνεται η ανασφάλεια καιμειώνεται η επιθυμία για την κατασκευή στέγης. Σε μία τέτοια περίπτωση μειώνεται ακόμη περισσότερο η ήδη μειωμένη οικοδομική δραστηριότητα. Έτσι όμως μείωνεται έσοδα από την κατανάλωση και παραγωγή εγχωρίων οικοδομικών υλικών και χάνονται θέσεις εργασίας σε τομέα με υψηλή ένταση εργασίας. Επομένως η φορολόγηση ακινήτων πρέπει να γίνει με λιγότερη ένταση και σαφής διαβαθμίσεις για το επιπλέον ποσό από το όριο που πρέπει να τεθείόποιο και εαν είναι αυτό. Για τους φόρους γονικής παροχής κληρονομιάς κλπ. θα πρέπει να είναι τόσο αυξημένος όσο πιο μακρινός είναι ο βαθμός συγγένειας και να είναι με διευκολύνσεις(2-3 ετών) κι όχι εφάπαξ. Να επιβάλλονται πρόστιμα σε περιπτώσεις μη έγκαιρης αποδοχής κληρονομιάς. Για οικόπεδα θα πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψιν και ο βαθμός αρτιότητας ή μη του οικοπέδου. Αν το οικόπεδο δεν είναι άρτιο, πχ μία αγριάδα σε μία περιοχή έστω και ακριβή , π.χ Μύκονος δεν πρέπει ο κάτοχός της που δεν μπορεί να την εκμεταλλευτεί έτσι κι αλλιώς-.άρα να τη μεταβιβάσει να πληρώνει για αυτήν. Άρα η προσμέτρηση τέτοιων εκτάσεων θα πρέπει να γίνεται με συντελεστή μικρότερο της μονάδας. Η διαφορά αντικειμενικής αξίας οικοπέδου και ακινήτου πρέπει να μειωθεί υπερ του ακινήτου. Η οικοδομή σε δύο γειτονικά μέρη με ίδιο συντελεστή δόμησης κοστίζει το ίδι, η αξία γης διαφέρει. Το να αφήσεις άκτιστο ένα οικόπεδο επειδή είναι υπέρογκη η διαφορά αντικειμενικών αξιών δε δημιουργεί έσοδα για το κράτος. Επίσης στην αντικειμενική αξία καλό είναι να προσμετράται, για μείωση της η χρήση μέτρων εξοικονόμησης ενέργειας. Να υπάρχει δηλαδή σαν τρικ σε κατόχους Μεγάλης Ακίνητης περιουσίας να μειώσουν τη φορολογία για το ακίνητό τους αν βελτιώσουν την ενεργειακή τους συμπεριφορά