• Σχόλιο του χρήστη 'Γιαννουδάκου Παναγιώτα' | 4 Ιανουαρίου 2010, 21:05

    Θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα για τους ΑΝΕΡΓΟΥΣ και τις οικογένειες που τους υποστηρίζουν. Το ελάχιστο που μπορεί να γίνει είναι το αφορολόγητο να προστίθεται σε αυτό του συζύγου. Δεν είναι δυνατόν δηλαδή να δικαιούται το τρίτο παιδί αφορολόγητο 10.000 € ενώ για τον ΑΝΕΡΓΟ σύζυγο η οικογένεια να μην έχει καμία επιπρόσθετη φοροαπαλλαγή. Στη προκειμένη περίπτωση το φορολογικό σύστημα όχι μόνο είναι άδικο αλλά λειτουργεί και εναντίον της οικογένειας αντιμετωπίζοντας έκαστο σύζυγο χωριστά σαν να μην ζουν μαζί. Είναι καταφανέστατη η αδικία σε σχέση με οικογένειες όπου και οι δύο σύζυγοι εργάζονται με μεγαλύτερο σαφώς οικογενειακό εισόδημα αλλά και δικαιούμενοι όχι μόνο διπλάσια αφορολόγητα ποσά αλλά και διπλάσιο ποσό σε κάθε κλίμακα φόρου. Χαρακτηριστική επίσης αδικία είναι το γεγονός κατά το οποίο δεν γίνονται αποδεκτές δαπάνες του ΑΝΕΡΓΟΥ από τον σύζυγό του όπως για παράδειγμα των τόκων στεγαστικού δανείου πρώτης κατοικίας. Ενώ δηλαδή αγοράσαμε εξ αδιαιρέτου διαμέρισμα με τον σύζυγο μου και σαφώς εννοείται ότι οι δόσεις εξ ολοκλήρου πληρώνονται από τον ίδιο, εντούτοις έχει το δικαίωμα να φοροαπαλλάσεται μόνο για το ήμισυ των καταβληθέντων τόκων. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το φορολογικό σύστημα γίνεται ανάλγητο καθώς ενώ υποχρεώνει σε κοινή φορολογική δήλωση, χρησιμοποιεί το οικογενειακό εισόδημα κατά το δοκούν και σε ότι αφορά μόνον εισπρακτικές ενέργειες ή αποκλεισμού παροχών στον ΑΝΕΡΓΟ ή χαμηλόμισθο προφασιζόμενο το συνολικό οικογενειακό εισόδημα. Στην αντίθετη περίπτωση που πρέπει ο μοναδικός εργαζόμενος να ελαφρύνεται, το σύστημα σφυρίζει αδιάφορα.