• Σχόλιο του χρήστη 'Γιάννης' | 4 Ιανουαρίου 2010, 22:12

    O Λογιστικός προσδιορισμός της φορολογητέας ύλης παντού, δεν μπορεί να αποτελεί «πανάκεια» για την πάταξη της φοροδιαφυγής ούτε και έχει εφαρμογή παντού. Πχ στα τουριστικά και παραθαλάσσια μέρη έχουν αναπτυχθεί μικρές οικογενειακές «επιχειρήσεις» έως 7 ενοικιαζομένων δωματίων με σήμα του ΕΟΤ που λειτουργούν συμπληρωματικά στο εισόδημα των ιδιοκτητών τους οι οποίοι έχουν άλλη κύρια εργασία Σ αυτές τις επιχειρήσεις δεν υπάρχει θέμα φοροδιαφυγής (λόγω του μεγέθους υπάρχει τεκμαρτός προσδιορισμός της φορολογητέας ύλης) και ο φόρος προπληρώνεται ανάλογα με τον αριθμό των δωματίων και τον τύπο τους Η λειτουργία αυτών των επιχειρήσεων βασίζεται στην προσωπική εργασία των ιδιοκτητών τους και των οικογενειών τους που στον ελεύθερο χρόνο τους κάνουν τον «ρεσεψιονίστ», τον ηλεκτρολόγο, τον υδραυλικό, τον μπογιατζή,τον κηπουρό κλπ Αν τώρα σ αυτές τις επιχειρήσεις καθιερωθεί ο λογιστικός προσδιορισμός της φορολογητέας ύλης, τίθεται το ερώτημα πως θα υπολογισθούν τα έξοδα που κάλυπτε με τη δουλειά του ο ιδιοκτήτης και η οικογένειά του στον ελεύθερο χρόνο τους ; Μήπως είναι και άδικο και θα αποτελέσει το τελειωτικό χτύπημα σε χιλιάδες μικρομεσαίους που συμπλήρωναν με αυτόν τον τρόπο το εισόδημά τους ; Μήπως έτσι ευνοείτε τις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες που μπορούν να απασχολούν άτομα και να δικαιολογούν τα έξοδά τους Γιατί ασφαλώς θα αντιλαμβάνεστε πως τέτοιες «επιχειρήσεις»λόγω του μεγέθους τους , του τζίρου τους ,του χρόνου λειτουργίας τους δεν είναι δυνατόν να απασχολεί άλλο προσωπικό πέραν της οικογένειας