Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Μάκης Μπ.' | 5 Ιανουαρίου 2010, 12:03

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Φορολόγηση των ΕΦΑΠΑΞ; 1. Παρά τις διαβεβαιώσεις κύκλων του Υπουργείου Οικονομίας, ότι δεν υπάρχει πρόθεση φορολόγησης των ΕΦΑΠΑΞ, οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο και στις επιχειρήσεις δημόσιου ενδιαφέροντος, έχουν τρομοκρατηθεί. Γιατί συχνότατα οι κυβερνήσεις γράφουν στα παλιά τους παπούτσια τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις και επιτίθενται με ιδιαίτερη σκληρότητα στους μισθωτούς. Άλλωστε η “διαβεβαίωση” των κύκλων του Υπουργείου, περί μη φορολόγησης του ΕΦΑΠΑΞ, δεν έχει όνομα στελέχους (Υπουργού, υφυπουργού ή γραμματέα) του Υπουργείου. Αν φορολογηθεί το ΕΦΑΠΑΞ θα πρέπει να αναζητήσουμε φάντασμα, δηλαδή την ανώνυμη πηγή διαρροής και όχι κάποιον πολιτικό υπεύθυνο... 2. Το ΕΦΑΠΑΞ είναι ένας κουμπαράς αποταμίευσης. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο εργαζόμενος και ο εργοδότης αποταμιεύουν κάθε μήνα ένα ποσό. Ο αποταμιευτικός φορέας επενδύει τα χρήματα αυτά, παρέχοντας στο τέλος του εργασιακού βίου του υπάλληλου τα ποσά που καταβλήθηκαν, προσαυξανόμενα με την προστιθέμενη αξία της επένδυσης. Οι φορείς αυτοί δεν έχουν καμία σχέση με την κοινωνική ασφάλιση. Ακόμα και το όνομά τους είναι δηλωτικό: στις περισσότερες περιπτώσεις λέγονται Ταμεία Αυτασφάλισης,. 3. Το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο (Α.Ε.Δ.) με ιστορική απόφαση έκρινε αντισυνταγματικό το νόμο Σιούφα (Ν.2084/92) που είχε θεσπίσει πλαφόν στο Εφάπαξ. Ιδιαίτερη σημασία έχει η παράγραφος της απόφασης του Α.Ε.Δ. που αναφέρει: “Έχει καθαρά ανταποδοτικό χαρακτήρα (κι επομένως δεν μπορεί να μειωθεί με την επιβολή «πλαφόν» - ανώτατου ορίου) το εφάπαξ που καταβάλλεται από ασφαλιστικό κεφάλαιο, το οποίο σχηματίζεται αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο από εισφορές, είτε μόνο των ασφαλισμένων είτε και του εργοδότη που τους απασχολεί, ανεξάρτητα μάλιστα από το ύψος των εργοδοτικών εισφορών. Kαι τούτο διότι οι εισφορές του εργοδότη καταβάλλονται με αφορμή τη σχέση εργασίας που τον συνδέει με τους ασφαλισμένους, αφού οι ασφαλιστικές αυτές εισφορές (εργοδοτικές) αποτελούν ένα τμήμα κοινωνικοποιημένου μισθού και υπολογίζονται επί των αποδοχών αυτών, όπως και οι εισφορές που καταβάλλουν οι εργαζόμενοι”. Η θέση αυτή το AEΔ κατοχυρώνει τους εργαζομένους ακόμα και όταν υπάρχει συμμετοχή των εργοδοτικών εισφορών, θωρακίζει ταυτόχρονα το εφάπαξ, εμποδίζοντας τη μείωσή του, όπως επιχειρήθηκε με τον νόμο Σιούφα ή με φορολόγηση του. Επομένως, γιατί να φορολογηθεί μια αποταμιευτική διαδικασία π.χ., 35 χρόνων, πολύ περισσότερο που εδώ και χρόνια το ασφαλιστικό αυτό κεφάλαιο σχηματίζεται αποκλειστικά μόνο από τον εργαζόμενο. 4. Σε κάθε περίπτωση όμως δεν μπορεί να υπάρξει διακριτική μεταχείριση υπέρ των ιδιωτικών ασφαλιστικών επιχειρήσεων, που περίπου με τον ίδιο τρόπο εισπράττουν εισφορές εργαζομένων και σε πολλές περιπτώσεις και εργοδοτών και στο τέλος κάποιου προσδιορισμένου χρονικού ορίζοντα (π.χ. το πέρας του εργασιακού βίου) σου καταβάλουν ένα εφάπαξ ποσό πολύ μικρότερο βέβαια γιατί οι επιχειρήσεις αυτές βγάζουν μεγάλα κέρδη και με έντονο ασφαλιστικό κίνδυνο (βλέπε ΑΣΠΙΣ). Επομένως σε κάθε περίπτωση η φορολόγηση δεν μπορεί να αφήσει τις ιδιωτικές ασφαλιστικές επιχειρήσεις απ’ έξω. Είναι έτοιμη η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει την οργή των εργαζομένων, πολιτικές αντιδράσεις και τις νομικές καταπτώσεις όπως έγινε με το πλαφόν;