• Σχόλιο του χρήστη 'Νικος Μπεζεριάνος' | 5 Ιανουαρίου 2010, 17:50

    Κοινωνία & Φορολογία. Είναι προφανές ότι μια από τις βασικές τομές του νέου φορολογικού νόμου είναι η επιδίωξη δίκαιης κατανομής των φορολογικών βαρών. Ταυτόχρονα επιδιώκεται και η εμπέδωση της φορολογικής συνείδησης των Πολιτών, που με την σειρά της συνδέεται με το "που πάνε τα λεφτά μου" αλλά και αν "πιάνουν τόπο". Είναι προφανές ότι δεν είναι πλέον ανεκτή η αργομισθία ενός δημοσίου υπαλλήλου, η σπατάλη πόρων για άχρηστα δημόσια έργα που σχεδιάζονται για τους εργολάβους και κάθε άλλο παρά πιάνουν τόπο, ή δεν ενισχύουν την φορολογική συνείδηση, το γνωστό και πολύ κερδοφόρο για μερικούς "ράβε – ξήλωνε", που αυτούς που ταλαιπωρεί το σύστημα τους αναγκάζει να το πληρώνουν και από πάνω. Επίσης δεν είναι ανεκτό πολυεθνικές να πωλούν καθημερινά είδη πρώτης ανάγκης με καπέλο στην χώρα μας 30% ή 50% και για άλλα είδη π.χ. φάρμακα σε πολλαπλάσια τιμή. Δεν είναι πλέον ανεκτό οι Έλληνες Πολίτες να πληρώνουν τις υπερτιμολογήσεις τόσο των ντόπιων ενδιαμέσων (βλέπε αγροτικά προϊόντα) όσων και των "παραρτημάτων" βιτρίνες των πολυεθνικών που δρουν ανέλεγκτα. Δεν πρέπει να παραβλεφθεί ότι ως μέλη της Ελληνικής κοινωνίας τόσο το ευρύτερο αλλά και άμεσο περιβάλλον μας (εργασία, γειτονιά, περίγυρος) σε μια ανοιχτή κοινωνία μας επηρεάζει. Όλοι επομένως πρέπει να γνωρίζουμε τι συνεισφέρει ο καθένας στο κοινωνικό σύνολο ως Πολίτες και ως Εταιρείες (και ο φόρος είναι μια έκφραση του), σε σχέση με τι ο συγκεκριμένος απολαμβάνει ή απαιτεί να του παρέχεται ως πολίτης αλλά και ως εταιρεία ή ελεύθερος επαγγελματίας ή επιχειρηματίας ή ιδιωτικός υπάλληλος ή του δημοσίου. Το πως ο καθένας συμπεριφέρεται και επιβαρύνει το περιβάλλον, πρέπει ο ίδιος να καταλάβει το αντίστοιχο κόστος, αντί να καλούμεθα να το πληρώσουμε οι υπόλοιποι τελικά για τους ολίγους και εκλεκτούς του συστήματος, όπως αυτό έχει διαμορφωθεί μέχρι σήμερα. Ως κοινωνικά όντα, ακόμα και οι χειρότεροι από εμάς, έχουν την ανάγκη να επιβιώνουν στην κοινωνία. Πρέπει επομένως να αντιληφθούν ότι η κοινωνία δεν ανέχεται πλέον αυτό που αυτοί θεωρούν εξυπνάδα, δηλαδή την απάτη και του πλουτισμό εις βάρος των άλλων και μάλστα κρυβώμενοι πισω απο την προστασία και θεσμούς που έγιναν για άλλους λόγους(πχ Προστασία Προσωπικών Δεδομένων). Επειδή μας ενδιαφέρει πως μας βλέπει η κοινωνία, οι συνεργατες μας, οι γειτονές μας, οι φίλοι μας πρέπει να υπάρξει πλήρης διαφάνεια. Δεν είναι αντιληπτό γιατί θεωρείται ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο η φοροκλοπή και γιατί προστατεύονται κάτω από την ομπρέλα των "δικαιωμάτων του πολίτη" οι φοροκλέφτες και απατεώνες του κοινωνικού συνόλου. Όλα πρέπει να είναι στο φως. Τέλος ακούστηκε ότι πριν ακόμα κατατατεθεί το νομοσχέδιο στην Βουλή άρχισαν οι εξαιρέσεις (πχ Στρατιωτικών κλπ). Αν αληθεύει είναι η ταφόπλακα μιας μοναδικής ευκαιρίας και οι νεκροθαύτες είναι οι «Φιλολαικοί» πολιτικοί και υπουργοί «ευεργέτες» των προστατευομένων τους, που ουσιαστικά είναι και οι ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ. Φορολογία & Διαφάνεια. Η φορολογία στα σύγχρονα κράτη θεωρείται ως το κύριο μέσο αναδιανομής του πλούτου. Επομένως στο νέο Φ.Ν. αυτά θα πρέπει να αντικατοπτρίζονται και να εφαρμόζονται τόσο στον δίκαιο υπολογισμό του φορολογητέου ποσού όσο και στην φορολογική κλίμακα που δεν είναι λογικό να είναι ίδια για όλους ή να εφαρμόζεται με τον ίδιο τρόπο. Ειδικά οι αποδείξεις πρέπει να εφαρμόζονται όχι μόνο για να υπάρξει απαλλαγή αλλά κυρίως για να εξαναγκάσει αυτούς που φοροκλέβουν τους υπόλοιπους συμπολίτες τους να αποκτήσους (έστω αναγκαστικά) κοινωνική συνείδηση και να δηλώσουν ένα ελάχιστο εισόδημα που δεν θα είναι «υβριστικό» για τους υπόλοιπους.. Για αυτό πρέπει να αξιοποιήσουμε την κοινωνική πίεση ώστε το αποτέλεσμα να είναι ακόμα μεγαλύτερο, π.χ. με την δημοσίευση στο διαδίκτυο τόσο των φορολογικών δηλώσεων του καθενός αλλά μαζί με τα περιουσιακά στοιχεία του, και με μια έστω εκτίμηση του φόρου που καλείται να πληρώσει με βάση την δήλωση του. Ταυτόχρονα θα πρέπει να παρέχεται ευχέρεια στον οποιοδήποτε πολίτη να αναφέρει εάν γνωρίζει ότι ένας συγκεκριμένος φορολογούμενος υποκρύπτει έσοδα ή περιουσιακά στοιχεία, έτσι ώστε οι λίγοι να μην εξαπατούν τους πολλούς. Ταυτόχρονα (αφού συζητηθεί με την Αρχή Προστασίας Ευαίσθητων Προσωπικών Δεδομένων) να δημοσιοποιούνται και σημειώνονται όλοι αυτοί που φοροκλέβουν, τα ποσά και πρόστιμα που τους επιβλήθηκαν και κυρίως αν τα πλήρωσαν. Αυτό μπορεί αρχικά κάποιος να ισχυρισθεί ότι θα δημιουργήσει μια διχασμένη κοινωνία που ο ένας καταδίδει τον άλλο. Όμως πολύ σύντομα θα ισορροπήσει, και τα ΜΜΕ έχουν σημαντικό ρόλο σε αυτό, ώστε αν γίνει συνείδηση ότι ο φοροκλέφτης είναι ένας κοινός εγκληματίας με τον οποίο δεν θα πρέπει να συνδιαλεγόμαστε ή μέσα από την φοροκλοπή να έχει "κοινωνική αναγνώριση" αφού κυριολεκτικά εγκληματεί εις βάρος όλων των υπολοίπων. Κλίμακα Φοροαπαλλαγών - Αποδείξεις Όσο αφορά την Κλίμακα Φόρου με τα αφορολόγητα δεν μπορεί να είναι τα ίδια για όλους αλλά πρέπει να εξειδικευμένα. Προτείνεται επομένως οι Μισθωτοί & Συνταξιούχοι με εισοδήματα μέχρι 40.000 συνολικό εισόδημα (πριν φόρων) να έχουν την υπάρχουσα (ή την πλέον ευνοϊκή κλίμακα). - Ελεύθεροι Επαγγελματίες, Επιχειρηματίες, Υπάλληλοι με συνολικά εισοδήματα πάνω από 60.000 καμία απαλλαγή αλλά αναγνώριση όλων των αποδείξεων των δαπανών τους με αποδείξεις, μέχρι ένα ποσό και μετά κλιμακωτά. - Όλες οι αποδείξεις κατανάλωσης να είναι αποδεκτές με την εξής κλιμάκωση: Μέχρι 12.000 κατά 100%, από 12.000 έως 24.000 κατά 50%, από 24.000 και πάνω κατά 30%. - Οι αποδείξεις απόκτησης ακινήτων περιουσιακών στοιχείων λαμβάνονται υπόψη κατά 5% και διαμοιράζονται μέχρι 5 έτη, ενώ αυτών για μεγάλης αξίας καταναλωτικών αγαθών (αυτοκίνητα, σκάφη κλπ) κατά 10% μία φορά και για ποσό μέχρι 120.000, ώστε αφού δηλωθούν να είναι μετά τεκμήρια διαβίωσης. Με τον τρόπο αυτό οι χαμηλόμισθοι αποκτούν φορολογική συνείδηση ζητώντας αποδείξεις παντού αλλά και αυτοί με μεγάλο εισόδημα φορολογούνται δίκαιότερα και έχουν την ευκαιρία μέσω της κατανάλωσης ή της απόκτησης ακίνητης περιουσίας να μειώσουν αρχικά τους φόρους τους, δηλώνοντας το ακίνητο ή αγαθό που στην συνέχεια αποτελεί τεκμήριο διαβίωσης. Παραδειγματική Τιμωρία Φοροκλεπτών Στην εποχή του διαδικτύου υπάρχει η δυνατότητα της καταγραφής και δήλωσης των πάντων, όπως και των αποδείξεων, δηλαδή ηλεκτρονικά. Να αναμορφωθεί πχ η εφαρμογή της ΓΓΠΣ για τους Προμηθευτές των Ελευθέρων Επαγγελματιών ώστε με απλό τρόπο (μήνα) να μπορεί κανείς να δηλώσει τις αποδείξεις του (π.χ. μέσω ΑΦΜ φορολογούμενου, ΑΦΜ προμηθευτή, Ποσό, Αρ. Τιμολογίου/ Είσπραξης). Και μόνο αυτό θα επιφέρει πραγματική επανάσταση στις διασταυρώσεις και περιορισμό στην φοροκλοπή. Έτσι οι έλεγχοι θα απλοποιούνται μόνο στο κατά πόσο οι υπόχρεοι "κόβουν" αποδείξεις ή όχι, δηλαδή ένα απλό και μη μαχητό κριτήριο συναλλαγής, με αυστηρές ποινές, όπως: 1η παραβίαση συνεπάγεται πρόστιμο που θα είναι η αύξηση των εσόδων του παραβάτη όσο και ο δηλωμένος τζίρος τον προηγούμενο χρόνο ή τον τρέχοντα (τον μεγαλύτερο τουλάχιστον για 2 χρόνια). 2η παραβίαση το πρόστιμο συνεπάγεται τον 2πλασιασμό του προηγούμενου. 3η παραβίαση κλείσιμο δραστηριότητας για 1 χρόνο με 3πλασιασμό του προστίμου άμεσα καταβλητέου ως ποσού και όχι ως αύξηση του τζίρου. 4η παραβίαση απαγόρευση οποιαδήποτε δραστηριότητας (μόνο ως υπάλληλος θα μπορεί να απασχοληθεί) και 5πλάσιο πρόστιμο άμεσα καταβλητέου. Επίσης είναι δυνατόν μετά την παρέλευση 5 χρόνων με "σωστή" φορολογική συμπεριφορά καθαρίζει το μητρώο του, αλλά μόνο για τις περιπτώσεις 1 έως 2. Ομοίως και Πολίτες που δεν πέρνουν αποδείξεις πρέπει να καταβάλουν μεγάλο πρόστιμο πχ 500 €. Κατάργηση όλων των κλειστών επαγγελμάτων. Εάν τα σωματεία τους διαμαρτυρηθούν (Ταξί, Φαρμακεία, Βυτιοφόρα), τότε να τους προταθεί εναλλακτικά ότι μπορούν να συνεχίσουν το επάγγελμα τους όπως σήμερα, αλλά με προκαταβολή φόρου (πέραν των άλλων) π.χ. το 10% κάθε έτος της αγοραίας αξίας της άδειας τους (που ισχυρίζονται ότι δήθεν πλήρωσαν). Και ας απεργήσουν όσο θέλουν. Κανείς δεν θα ταχθεί μαζί τους αν αναφερθούν οι φορολογικές δηλώσεις τους καθότι όλοι αυτοί εκμεταλλεύονται τους υπόλοιπους (π.χ. Φορτηγά/ Βυτιοφόρα κλπ). Ας πληρώσουν τουλάχιστον για την εκμετάλλευση αυτή και τις εξοργιστικές τιμές που χρεώνουν για υπηρεσίες με ποιότητα τριτοκοσμικής χώρας. Εναλλακτικά (για να είμαστε δίκαιοι) για αυτούς που αποδεικνύουν (και μόνο) ότι κατέβαλαν κάποιο σημαντικό ποσό για την άδεια λειτουργίας κλπ να γίνεται αναγνώριση το κόστους ως "απόδειξη φοροαπαλλαγής", δηλαδή ότι δικαιούνται φοροαπαλλαγή ενός ποσού έστω 10% για τα επόμενα 10 χρόνια (απόσβεση) με την προϋπόθεση ότι αυτός που τα εισέπραξε θα φορολογηθεί άμεσα. Επιδόματα Πολλά επιδόματα, ιδίως στο δημόσιο δόθηκαν λόγο επικινδυνότητας (π.χ. πιλότων πολεμικών αεροσκαφών, πυροσβεστών ή αστυνομικών για φύλαξη διαδηλώσεων κλπ), και αυτό παρότι αυτή είναι η δουλειά τους και το ξέρουν όταν επιλέγουν αυτή την απασχόληση. Όλα αυτά, πέραν των εξοργιστικών όπως πριμ παραγωγικότητας για να ...κάθονταιβή υπερωρίες για να φεύγουν ... νωρίτερα, πρέπει επιτέλους να καταργηθούν και να υπάρξει δικαιοσύνη και κυρίως να μην το παίρνουν όλοι. Έτσι, ακόμα και αν το πέενουν όταν σταματήσουν να εκτελούν την εργασία που το δικαιολογεί (πχ επικίνδυνες αποστολές) να κόβεται αυτόματα. Έτσι η τυχόν διαφοροποίηση της αμοιβής θα είναι μόνο για όσο διάστημα που αιτιολογείται (πχ έχει ισχύ ο κίνδυνος όπως ιπτάμενοι) που όμως σταματά όταν αλλάζουν τα καθήκοντα τους. Ίσως μια καλύτερη αντιμετώπιση να ήταν όχι τόσο η αύξηση αμοιβής αλλά αύξηση της ασφαλιστικής κάλυψης τους για την περίοδο αυτή που ενδεχομένως υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες (π.χ. για την οικογένεια τους) να υποστούν κάποια βλάβη). Απόδοση Δικαιοσύνης - Ελεγκτές Η γνωστοποίηση ποίοι είναι αυτοί που φοροκλέβουν εις βάρος του κοινωνικού συνόλου, είναι καθήκον της πολιτείας (πέραν των προστίμων και λοιπών ποινών). Όσο αφορά τυχόν αδικήματα από αυτούς που ελέγχουν τους άλλους (ένα καθήκον και εργασία που τους ανάθεσε το κοινωνικό σύνολο και τους αμείβει για αυτό) απαιτούνται αυστηρότητα και μη εφέσιμα μέτρα όπως η άμεση παύση και δέσμευση της περιουσίας τους. Για όσους δηλαδή συλληφθούν να παρανομούν παρότι η κοινωνία τους ανέθεσε τον ρόλο του ελεγκτή, να παύσει η οποιαδήποτε ευνοϊκή μεταχείριση και παραγραφή χρονική ή άλλη, τόσο ατομικά όσο και για το οικογενειακό τους περιβάλλοντος (άνοιγμα λογαριασμών, δέσμευση και πλήρης κατάσχεση περιουσίας) το λιγότερο πέραν της απαγόρευσης ενασχόλησης με οτιδήποτε σχετίζεται με τα κοινά ή δημόσιες υπηρεσίες. Όλοι οφείλουμε να θεωρούμε τους ελεγκτές έμπιστους και ειλικρινείς. Όταν όμως ενεργούν ως κακοποιοί και κλέφτες τότε εμείς οι πολίτες που τους εμπιστευτήκαμε και τους αμείβαμε απαιτούμε να επιστρέψουν στο κοινωνικό σύνολο αυτό που έκλεψαν από τους υπόλοιπους, και τα περιουσιακά στοιχεία τους είναι μόνο ένα μικρό μέρος. Είναι ένοχοι όχι μόνο του κοινού εγκλήματος (έναντι κάποιου άλλου ατόμου) αλλά ένοχοι έναντι του κοινωνικού συνόλου. Ουσιαστικά το υπόλοιπο της ζωής τους θα πρέπει να είναι ελεγχόμενο και στην ένδεια, όπως ενδεχομένως αυτοί με την συμπεριφορά τους εξώθησαν άλλους συμπολίτες μας.