Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα2) Προτείνεται η ενίσχυση του μέτρου της έκπτωσης από το φορολογητέο εισόδημα, καταναλωτικών δαπανών βάσει αποδείξεων.Σχόλιο του χρήστη Γιάννης | 5 Ιανουαρίου 2010, 19:25
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιάννης' | 5 Ιανουαρίου 2010, 19:25

    Νομίζω ότι η σύνδεση των αποδείξεων με το αφορολόγητο όριο είναι σωστή. Πολλοί είναι οι πολίτες που δεν ζητούν απόδειξη με το σκεπτικό ότι δεν τους χρησιμεύει σε τίποτα, χωρίς απαραίτητα να έχουν κάποια έκπτωση οι ίδιοι από τη μη λήψη απόδειξης. Ακόμη περισσότεροι είναι αυτοί που είτε ζητούν είτε δέχονται να μην λάβουν απόδειξη, ώστε να πληρώσουν λιγότερα. Επίσης άλλοι πολίτες δεν ζητούν απόδειξη, για να μην φανούν ότι είναι παράξενοι ή χαλάσουν τις σχέσιες τους με αυτόν που τους πωλεί το προϊόν ή την υπηρεσία. Έτσι το ατομικό συμφέρον του καθενός θα συνδεθεί με το δημόσιο συμφέρον. Με την έννοια αυτή το μέτρο αυτό, πέρα από τα άμεσα οικονομικά οφέλη που θα προκύψουν για το δημόσιο, ίσως μπορεί να συμβάλει στην σταδιακή άλλαγη της συνείδησης των περισσότερων πολιτών, που νιώθουν είτε ότι το κράτος είναι εχθρός τους είτε ότι η βελτίωση της δική τους κατάστασης δεν περνά μέσα από την βελτίωση της κατάστασης του συνόλου. Για να γίνει όμως αυτή η αλλαγή στη συνείδηση των πολιτών πρέπει ταυτόχρονα να σταματήσει και η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος από τους κρατούντες, να νιώσει δηλαδή ο πολίτης ότι οι φόροι που πληρώνει ξαναγυρνάνε με κάποιον τρόπο σε αυτόν. Δεν συμφωνώ με την κριτική ότι το μέτρο αυτό θα ταλαιπωρήσει τον πολίτη. Σίγουρα δεν είναι κάτι ευχάριστο να μαζεύει κανείς αποδείξεις αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, όπως και για όλα τα κοινωνικά προβλήματα, ο καθένας μας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Το μέτρο δεν είναι πανάκεια αλλά είναι στην σωστή κατεύθυνση.