• Σχόλιο του χρήστη 'Αλέξης Πραντίκος' | 6 Ιανουαρίου 2010, 21:04

    Θεωρώ πρίν από όλα, απαραίτητο τον καθορισμό πραγματικών κριτηρίων διαβίωσης. Είναι εύκολο νομίζω, να καθορισθούν τέτοια ελάχιστα όρια διαβίωσης. Αυτά τα κατώτατα όρια πρέπει να ταυτίζονται με τα αφορολόγητα όρια ανά περίπτωση. Τα όρια αυτά είναι βέβαιο ότι θα αναγκάσουν την κυβέρνηση να αναθεωρήσει τα κατώτατα όρια αμοιβών και επιδομάτων ανεργίας, αλλά έτσι είναι η ζωή, κάπου κερδίζεις, κάπου χάνεις. Είναι κοινά απόδεκτό ότι φοροδιαφεύγοντες είναι οι ελ. επαγγελματίες, οι αγρότες, και οι προσφέροντες μαύρη εργασία. Η λύση της φορολόγησης με έσοδα - έξοδα, σε συνδιασμό με κίνητρα για την συλλογή αποδείξεων (πέραν των αφορολόγητων ορίων), για τους δύο πρώτους περιορίζει αρκετά το πρόβλημα. Η επιδότηση των εργατικών εισφορών, για κάποιες κατηγορίες, η ένταξη των μεταναστών στα ασφαλσιτικά ταμεία και ο έλεγχος, θα περιορίσει το πρόβλημα για τους τρίτους. Τα νόμιμα έξοδα των ΕΠΕ & ΑΕ είναι ένα επιπλέον ζήτημα, για το οποίο απαιτουνται περισσότερο εξιδεικευμένες γνώσεις από τις δικές μου.