Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Stavros' | 6 Ιανουαρίου 2010, 22:13

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αγαπητοί κοι του Υπουργείου Οικονομικών, υπάρχει μια κατηγορία πολιτών και συγκεκριμένα οι Δικαστικοί Επιμελητές οι οποίοι είναι μεν Δημόσιοι Λειτουργεί αλλά επειδή δεν είναι μισθωτοί φορολογούνται ως ελεύθεροι επαγγελματίες. Όμως η κατηγορία αυτή φορολογουμένων είναι ίσως οι μόνοι «ελεύθεροι επαγγελματίες» οι οποίοι πρωτοκολλούν υποχρεωτικά, όλες τις εργασίες τους, (επιδόσεις και εκτελέσεις) και επί πλέον η αμοιβή τους καθορίζεται επ’ ακριβώς, για κάθε εργασίας τους, από το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Το σπουδαίο με αυτήν την κατηγορία των φορολογουμένων, είναι ότι κάθε χρόνο μέχρι τέλος του μηνός Φεβρουαρίου, ελέγχονται από τον αρμόδιο Εισαγγελέα Πρωτοδικών, (ή κατ’ εντολή αυτού από Ειρηνοδίκη). τα Βιβλία-Πρωτόκολλα-Αρχεία τους κλπ, σε ότι αφορά όλο το προηγούμενο έτος και για τον έλεγχο αυτό συντάσσεται σχετικό δημόσιο έγγραφο (Έκθεση Επιθεώρησης), μέσα από την οποία εκτός των άλλων προκύπτουν επ’ ακριβώς πόσες επιδόσεις και πόσες εκτελέσεις έγιναν από τον κάθε συγκεκριμένο Δικαστικό Επιμελητή. Έτσι λοιπόν μέσα από ένα δημόσιο έγγραφο και μάλιστα υπογεγραμμένο και βεβαιωμένο από Δικαστή, το οποίο μπορεί να υποβάλλει ο φορολογούμενος Δικαστικός Επιμελητής με την Δήλωση του, υπάρχει η δυνατότητα υπολογισμού των εσόδων για τον κάθε Δικαστικό Επιμελητή. Σε τυχόν παραμικρή αμφιβολία (πιθανόν μόνο στις εκτελέσεις), μπορεί να εξευρεθεί ένας τεκμαρτός τρόπος υπολογισμού αυτών των εσόδων για κάθε μία εκτέλεση. Επί πλέον μπορεί να αφαιρεθεί από κάθε επίδοση ή εκτέλεση, ένα λογικό ποσοστό περίπου 25-30% το οποίο ποσό θα αφορά όλα τα έξοδα κάθε πράξης, (ενοίκιο, έξοδα γραφείου, κλπ), εκτός βεβαίως της περίπτωσης ύπαρξης υπαλλήλων. Έτσι σε ότι αφορά ένα ολόκληρο κλάδο, μπορεί να καταργηθεί η γραφειοκρατία. Σε ότι αφορά τα Δελτία Παροχής, μπορούν να αντικατασταθούν με την χορήγηση σχετικών βεβαιώσεων για κάθε νόμιμη χρήση, οι οποίες με την υπογραφή και την σφράγιση των από τον Δικαστικό Επιμελητή θα επέχουν θέση δημοσίων εγγράφων. Επίσης σας εφιστώ την προσοχή σε ένα πολύ σπουδαίο θέμα. Οι Δικαστικοί Επιμελητές δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να χορηγούν Δελτία Παροχής Υπηρεσιών σε Ανώνυμες Εταιρείες, (τράπεζες κλπ), καθότι αυτά οι εταιρείες τα βάζουν στα έξοδα τους, ενώ, (προσοχή !!!), αυτά τα ποσά τα οποία είναι τεράστια, τα παίρνουν πίσω όταν πληρώσει ο οφειλέτης ή όταν το κατασχεμένο πλειστηριασθεί. Στην απίθανη περίπτωση που βαλτώσει κάποια υπόθεση και δεν πληρωθεί ο/η επισπεύδων/ουσα, τότε και μόνο τότε να δίδεται το δικαίωμα στην ανώνυμη εταιρεία να χρησιμοποιεί βεβαίωση που θα της χορηγεί ο Δικαστικός Επιμελητής, μέσα από την οποία όμως βεβαίωση, εκτός του ποσού που κατέβαλε για την υπόθεση, να προκύπτει ο συγκεκριμένος λόγος αδυναμίας είσπραξης της απαίτησης. Έτσι θα μπορεί να εφαρμοστεί, (φορολογικά), η θεωρεία των επισφαλών απαιτήσεων ή να χαριστεί η απαίτηση στο δημόσιο. Σημειώνω επίσης ότι οι Δικαστικοί Επιμελητές με ειδικό νόμο απαλλάσσονται από το να χρεώνουν ΦΠΑ και αυτό όποιος το σκέφθηκε πρέπει να ήταν σοφός για τον εξής απλό λόγο. Με δεδομένο ότι ολόκληρα τα ποσά, (κεφάλαιο, τόκους και όλα έξοδα), τα καταβάλουν τελικά με την εξόφληση οι οφειλέτες, θα ήταν πολύ μακάβριο, αυτή η κατηγορία των πολιτών να ψάχνει εναγωνίως χρήματα για να εξοφλήσει μια υπόθεση, για να γλυτώσουν το σπίτι τους ή το χωράφι τους ή το αυτοκίνητο τους και το κράτος να τους υποχρεώνει να πληρώνουν και από πάνω ΦΠΑ. Άλλο είναι να πίνει κάποιος τον καφέ του ή να αγοράζει διάφορα προϊόντα με την θέληση και την επιλογή του και μέσα στην τιμή να υπολογίζεται και ο ΦΠΑ και άλλο να εξαναγκάζεται κάποιος με πλειστηριασμούς να πληρώσει την οφειλή του και να πληρώνει και ΦΠΑ. Αν συμβεί αυτό θα είναι εντελώς μα εντελώς εξουθενωτικό και άδικο για τους οφειλέτες. Συμπληρώνω ότι κάποτε η Ομοσπονδία των Δικαστικών Επιμελητών είχε υποβάλλει στην Κυβέρνηση, επεξεργασμένο σχέδιο νόμου για την φορολογία του κλάδου και τελικά κανένας δεν ενδιαφέρθηκε. Φαντάζομαι ότι τώρα στα πλαίσια της «μη γραφειοκρατίας», κάποιος υπεύθυνος θα δώσει κάποια σημασία για την απλούστευση της φορολόγηση του κλάδου αυτού και ίσως και άλλων κλάδων. Θα ήταν μεγάλο κέρδος να βρεθεί ένας τεκμαρτός τρόπος φορολόγησης για όλους και να ξέρει ο κάθε πολίτης πολύ πριν αρχίσει μια δραστηριότητα τι θα πληρώνει και όχι να έχει τι αγωνία και την αβεβαιότητα πως θα τον μεταχειριστεί το κράτος και τι νέοι φορολογικοί νόμοι θα ψηφιστούν, που δήθεν θα βοηθήσουν τα χαμηλά και μεσαία στρώματα και τελικά να γνωρίζει η Κυβέρνηση ότι μόνο 3.000 πολίτες δηλώνουν εισόδημα πάνω από 200.000 ευρώ. Εξάλλου μπορεί να εγκαινιαστεί κάποιο μοντέλο «Συμφωνίας κράτους-πολίτη» και ανάλογα με το επάγγελμα, το αντικείμενο, τον πληθυσμό που απευθύνεται στα στενά όρια μιας πόλης, σε συνδυασμό και με την αξία της περιουσίας του, (και της οικογένεια του), να καταβάλει κάθε χρόνο ένα συγκεκριμένο ποσό, χωρίς καν να έχει την υποχρέωση να υποβάλει φορολογική δήλωση, δικαιολογητικά και ένα σωρό γραφειοκρατικά πράγματα. Και όποιος θέλει…. Οι υπόλοιποι να ελέγχονται αυστηρά. Ανοικτά χαρτιά για να ξέρει ο καθένας τι θα πληρώνει και να υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη κράτους-πολίτη.