• Σχόλιο του χρήστη 'ΗΛΙΑΣ' | 6 Ιανουαρίου 2010, 23:46

    Η σμίκρυνση του αφορολόγητου είναι ένα μέτρο άδικο και καθαρά φοροεισπρακτικό. Φαίνεται οτι ο στόχος είναι η αύξηση των φόρων στους μισθωτούς και όχι τόσο η φοροδιαφυγή. Οι αποδείξεις πρέπει να μπούνε ως κίνητρο και όχι ως μπαμπούλας.Αν ισχύουν όσα ακούγονται, αυτοί που θα την πληρώσουν είναι οι μισθωτοί-συνταξούχοι μέχρι 1200 ευρώ και οι ελεύθεροι επαγγελματίες που έχουν μικρούς τζίρους. Ακολουθούν παραδείγματα. Μισθωτός με Καθαρές Αποδοχές 1000 ευρώ μηνιαίως έχει ετήσια εισοδήματα 14000 ευρώ. Τα 12.000 είναι αφορολόγητα και πληρώνει για τα 2000 ευρώ 500 ευρώ φόρο, αυτό οδηγεί σε παρακράτηση από τον μισθό (ΦΜΥ) του 35 ευρώ μηναίως. Δηλαδή ο μισθωτός πληρώνεται 965 ευρώ κάθε μήνα. Με τις προτεινόμενες αλλαγές, με αφορολόγητο όριο στις 8000 ευρώ ο φόρος που θα αντιστοιχεί θα είναι 1500 ευρώ και η παρακράτηση φόρου (ΦΜΥ) 107 ευρώ μηναίως. Δηλαδή ο μισθωτός θα πληρώνεται με 893 ευρώ μηνιαίως. Μιλάμε για μια απώλεια 72 ευρώ τον μήνα. Έμμεση μείωση μισθού σχεδόν 10% δηλαδή. Ο μισθωτός αυτός ΙΣΩΣ πάρει τα χρήματα αυτά πίσω μετά από 1,5 χρόνο (με την αποστολή του εκκαβαριστικού από την εφορία δηλαδή), αν έχει μαζέψει τις σχετικές αποδείξεις. Οι απώλειες θα υπάρξουν για όλους τους μισθωτούς που έχουν εισόδημα λίγο κάτω από 600 ευρώ. Έτσι όποιος έχει μισθό-σύνταξη 600 ευρώ θα έχει μείωση 8 ευρώ. 700 ευρώ μισθός-σύνταξη ->> οδηγεί σε μηναία απώλεια 33 ευρώ 800 ευρώ μισθός-σύνταξη ->> οδηγεί σε μηναία απώλεια 58 ευρώ Από 900 ευρώ μέχρι 1430 η απώλεια είναι 72 ευρώ Από 1430 μέχρι το άπειρο η απώλεια είναι 115 ευρώ (γιατί το αφορολόγητο γι' αυτούς θα είναι 6.000 ευρώ). Ακόμα και ένα μεγαλοστέλεχος με μισθό αρκετά χιλιάδες ευρώ (πχ 5.000) θα έχει απώλεια 115 ευρώ. Όσα δηλαδή και ένας μισθωτός των 1430. Για τον έναν όμως μιλάμε μείωση 10% του μισθού του και για των άλλο 2% Αν είναι κοινωνικά δίκαιο μισθωτοί των 700 των 800 και των 1000 ευρώ να έχουν απώλειες 7 και 8% στο μηνιαίο εισόδημα τους και αν αυτό θα οδηγήσει σε αύξηση της κατανάλωσης τότε εγώ είμαι από άλλο πλανήτη. Είναι παραπλανητικό οτι στόχος είναι η φοροδιαφυγή. Δεν υπάρχει σούπερ μάρκετ, μανάβικο, μπακάλικο κλπ που δεν κόβει απόδειξη. Άρα το οτι μειώνουμε το αφορολόγητο στον μισθωτό και τον βάζουμε να καταχωρεί μια απόδειξη που έτσι κι αλλιώς έπαιρνε, για να πάρει τα χρήματα του πίσω, περισσότερο με αναγκαστικό εσωτερικό δάνειο μοιάζει παρά με φορολογική μεταρρύθμιση. Μάλιστα για όσους δεν καταφέρουν να μαζέψουν τις αποδείξεις τα δανεικά θα είναι και αγύριστα. Το αφορολόγητο όριο έχει το νόημα της παροχής ενός κατώτατου όριου διαβίωσης. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καμία πολυτέλεια απώλειας ούτε ένα ευρώ. Το αφορολόγητο πρέπει να παραμείνει σταθερό και να διερυνθεί το κίνητρο που υπάρχει για τη συλλογή αποδείξεων για πλέον των 12.000 ευρώ όπως ήδη ισχύει, για συγκεκριμένες υπηρεσίες, όπως δικηγόρους, γιατρούς, καύσιμα, εστιατόρια, κομμωτήρια κλπ. Έτσι κι αλλιώς όσοι κερδίζουν λιγότερα από 12.000 ευρώ δεν έχουν περίσσευμα για τέτοιες υπηρεσίες. Στα βενζινάδικα και στα ταξί θα μπορούσαν οι ταμειακές μηχανές να ενσωματωθούν στα ταξίματρα και στις αντλίες καυσίμων και ταυτόχρονα με την αγορά καυσίμων να εκδίδεται και η απόδειξη. Έτσι μαζί με τον έλεγχο των τιμολογίων αγοράς θα ελέγχεται και το λαθρεμπόριο.