Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα2) Προτείνεται η ενίσχυση του μέτρου της έκπτωσης από το φορολογητέο εισόδημα, καταναλωτικών δαπανών βάσει αποδείξεων.Σχόλιο του χρήστη Π. ΚΟΤΣΑΛΗΣ | 7 Ιανουαρίου 2010, 12:34
  • Σχόλιο του χρήστη 'Π. ΚΟΤΣΑΛΗΣ' | 7 Ιανουαρίου 2010, 12:34

    Το πρόβλημα είναι ότι οι κατηγορίες ελεύθερων επαγγελματιών στους οποίους στοχεύει περισσότερο το μέτρο, είναι ακριβώς αυτές στις οποίες δεν θα έχει σοβαρό αποτέλεσμα. Κι αυτό γιατί στους επαγγελματίες παροχής υπηρεσιών όπου ουσιαστικά δίνουν στον πελάτη μια προσφορά έναντι των παρεχόμενων υπηρεσιών που θα διαθέσουν, η προσφορά αυτή δίδεται με το σκεπτικό ότι δεν θα κοπεί απόδειξη. Εάν η προσφορά είναι καλή, δηλαδή συμφέρουσα για τον πελάτη, τότε και τα περιθώρια κέρδους έχουν ελαχιστοποιηθεί. Εάν κοπεί απόδειξη, σαφώς και θα πρέπει να εισπραχθεί ΦΠΑ επιπλέον του συμφωνηθέντος ποσού. Δεν υπάρχει κατανάγκη δόλος του επιτειδευματία περισσότερο από όσο υπάρχει στην διάθεση του πελάτη να ελαχιστοποιήσει το τελικό κόστος. Ο τελευταίος, ο πελάτης, είναι αυτός ο οποίος επιβάλει την χαμηλότερη και χωρίς ΦΠΑ προσφορά (όπως π.χ. στους ελαιοχρωματισμούς), δεδομένου και του ανταγωνισμού μεταξύ των επαγγελματιών. Έτσι, για αυτές τις κατηγορίες επαγγελματιών, το μέτρο δεν θα αποδώσει, παρά μόνο αν είναι τουλάχιστον, το ίδιο συμφέρον οικονομικά στον πελάτη, το να κοπεί φορολογικό στοιχείο. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να έχει όφελος ακριβώς ίσο με τον ΦΠΑ. Αυτό το όφελος βέβαια, είναι αρθροιστικό, δηλαδή ένα μέρος του θα προκύπτει από το αφορολόγητο, και άλλο ένα θα πρέπει να προκύπτει με άλλο τρόπο. Ποιον; Απάντηση δεν δίνεται στο φορολογικό νομοσχέδιο. Όσο αναπτυγμένη και αν έχει ένας πολίτης την εθνική του συνείδηση, θα προβληματιστεί να πληρώσει 1200 ευρώ αντί για 1000, για να βάψει 2 δωμάτια του σπιτιού του. Θα ήθελε πάρα πόλύ όμως, να φορολογηθεί ο επαγγελματίας, αρκεί να μην επιβαρυνθεί αυτός ο ίδιος. Σημειωτέον ότι υπάρχουν ελέυθεροι επαγγελματίες που θα ήθελαν να εδίδουν στοιχεία και να πληρώνονται το ΦΠΑ για αυτές, το οποίο και θα απέδιδαν φυσικά (δεν είναι αυτό το πρόβλημα), ώστε να εμφανίζουν κάποια σοβαρά οικονομικά στοιχεία δραστηριότητας, και να μπορούν να πχ να πάρουν ένα δάνειο, πράγμα που με τις τωρινές πενιχρές φορολογικές δηλώσεις τους δεν μπορούν. Έτσι, ο γόρδιος δεσμός είναι ότι για να έρθει όλη η παροχή υπηρεσιών στο φορολογικό φως, θα πρέπει να δοθούν φορολογικά κίνητρα στους πολίτες, ίσης αξίας με τον ΦΠΑ. Επομένως σε αυτήν την περίπτωση, το κέρδος του κράτους θα περιοριζόταν στην φορολόγηση των πραγματικών εσόδων των επαγγελματιών, αλλά με μηδενική αύξηση των εσόδων από ΦΠΑ. Οι σκέψεις της κυβέρνησης όπως είναι, δεν θα οδηγήσουν παρά μόνο σε οριακή αύξηση της φορολογητέας ύλης από παροχή υπηρεσιών, και φυσικά σε μηδαμινή αύξηση εσόδων από ΦΠΑ.