• Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΟΥΚΟΣ' | 7 Ιανουαρίου 2010, 17:12

    ΔΙΚΑΙΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΔΙΑΦΑΝΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ? ΑΠΟΔΕΙΞΗ !!!!!!! Πρέπει να γίνει κατανοητό, στην κάθε κυβέρνηση, ότι η πραγματική οικονομία υπάρχει και λειτουργεί σήμερα ως μια παράλληλη δραστηριότητα στην λεγόμενη ενεργό πολιτική του εφικτού και των ισορροπιών, του κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού, της παραοικονομίας και της συγκάλυψης όλων αυτών από ορισμένα Μέσα Ενημέρωσης που επίσης δεν μπορούν να αποδείξουν τη βιωσιμότητα τους. Όμως η πραγματική οικονομία είναι αυτή που επιμένει να παράγει, να δημιουργεί θέσεις εργασίας, να αποτελεί τη μοναδική ελπίδα για ανάκαμψη. Γιαυτό και πρέπει τουλάχιστον να αξιολογηθούν και να συνεκτιμηθούν οι απόψεις της για την θεσμοθέτηση πλέον ενός δίκαιου, απλού, κατανοητού άρα και διαφανούς φορολογικού συστήματος. Η βάση λοιπόν για τη ριζική αλλαγή της φορολογίας και την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής οδηγεί: 1. στην κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (ΚΒΣ), 2. στην καθολική εφαρμογή του πόθεν έσχες και 3. στον προσδιορισμό μιας καθαρής φορολογικής κλίμακας για όλους Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι:  Δεν φοροδιαφεύγουν τα νομικά πρόσωπα, σε κάθε κλίμακα κύκλου εργασιών, αλλά τα φυσικά πρόσωπα είτε είναι μέτοχοι, είτε εταίροι, είτε στελέχη.  Την απασχόληση και ανάπτυξη, στην κατεύθυνση εξυγίανσης της οικονομίας, δημιουργούν τα νομικά πρόσωπα- επιχειρήσεις, του ιδιωτικού τομέα, από τις απλές ατομικές επιχειρήσεις έως τις μεγάλες ανώνυμες.  Η φορολογική συνείδηση αποτελεί διαδικασία συμφέροντος και αποτιμάται σε κόστος. Αν αυτός που πληρώνει περισσότερους φόρους θεωρείται απόκληρος της κοινωνίας ή παράνομος και οι κρατικές υπηρεσίες τον αντιμετωπίζουν ως το άλλοθι της ύπαρξης των (και ίσως του παράνομου πλουτισμού των) γιατί να μην μεταφέρει τις επιχειρήσεις του αλλού ή αν δεν μπορεί, επειδή είναι μικρομεσαίος, να χρησιμοποιεί και αυτός ως άλλοθι την κρατική διαφθορά και να φοροδιαφύγει.  Ο πλούτος δεν κρύβεται, τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος του.  Η αποτελεσματικότητα της Δημόσιας Διοίκησης δεν διασφαλίζεται με την απασχόληση μεγάλου αριθμού υπαλλήλων αλλά με λίγα, καλά ενημερωμένα (π.χ. από την Σχολή Δημόσιας Διοίκησης ή το Μεταπτυχιακό των Ορκωτών Λογιστών) και καλοπληρωμένα στελέχη, απλή και κατανοητή νομοθεσία και αποτελεσματική, αν και όχι απαραίτητα πανάκριβη, οργάνωση συστημάτων πληροφορικής. Συνεπώς όσον αφορά τον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (ΚΒΣ), που αποτελεί το κυριότερο εργαλείο γραφειοκρατίας και διαφθοράς, αλλά και απομάκρυνσης κάθε προσπάθειας για υγιή επιχειρηματική επένδυση, αποτελείται από τρία μέρη: 1. διατάξεις που αφορούν στα βιβλία και στον τρόπο τήρησής τους, 2. διαδικασίες τύπου εσωτερικού ελέγχου και 3. αρχές αποτίμησης περιουσιακών στοιχείων. Είναι κοινή λογική πλέον ότι το πρώτο και το δεύτερο πρέπει να καταργηθούν άμεσα. Το τρίτο πρέπει να ενταχθεί στη νομοθεσία για τη φορολογία νομικών προσώπων, και να προστεθούν απλές και σαφείς διατάξεις, οι οποίες να ξεκαθαρίζουν ποιες δαπάνες δεν εκπίπτουν και ποια έσοδα δεν φορολογούνται. Με αυτό τον τρόπο πλέον η επιχείρηση θα έχει την ευθύνη να τηρήσει βιβλία και στοιχεία τα οποία θα αποδεικνύουν ότι έχει συμμορφωθεί με το νόμο και κυρίως εξυπηρετούν την υγιή επιχειρηματική της δραστηριότητα, την αξιολόγηση της επιχειρηματικής της πορείας και τον δικό της εσωτερικό έλεγχο. Η ηλεκτρονική διασταύρωση των τιμολογίων και η ηλεκτρονική έκδοση τους, θα βοηθήσει την ομαλοποίηση της αγοράς. Άλλωστε για τα εικονικά και πλαστά τιμολόγια δεν ευθύνονται τις περισσότερες φορές οι επιχειρήσεις -λήπτες αλλά οι ίδιες οι Εφορίες που δεν κάνουν καλά την δουλειά τους. Πρέπει επίσης οι επιχειρήσεις να πραγματοποιούν όλες τις ταμειακές κινήσεις τους μέσω του τραπεζικού συστήματος έτσι ώστε να υπάρχουν ως αποδεικτικά στοιχεία των πράξεων αυτών, με απλή θεσμική προστασία τους από, άνομες και «κρυφές», κρατήσεις των Τραπεζών. Δεν είναι απαραίτητη η υποχρεωτική χρήση του τραπεζικού συστήματος, αλλά οποιαδήποτε επιχείρηση κινεί ταμειακές συναλλαγές σε μετρητά, θα πρέπει αυτές να είναι αποδεκτές αλλά να υπάγονται σε αυξημένο έλεγχο. Είναι προφανές τέλος ότι ο φορολογικός έλεγχος θα πρέπει να διενεργείται από διαπιστευμένους ανεξάρτητους ελεγκτές, με σημαντικές νομικές ευθύνες αυτών όπως και των φοροτεχνικών των επιχειρήσεων, έτσι ώστε να υπάρχει μια σοβαρή δικλίδα ασφαλείας και για την επιχείρηση και για το κράτος. Η απλή και προφανής εφαρμογή του πόθεν έσχες υποστηρίζει ότι: 1. Η περιουσία που αποκτά το κάθε φυσικό πρόσωπο προέρχεται από τα κάθε είδους εισοδήματά του. 2. Η κάθε μια πηγή εισοδήματος δηλώνεται κάθε χρόνο στην φορολογική δήλωση του. Αν λοιπόν το φυσικό πρόσωπο έχει σήμερα μια περιουσία 1000 μονάδων (εκτίμηση ακινήτων, αξία αυτοκινήτου κλπ) και στα επόμενα 2 χρόνια γίνουν 1200 μονάδες, οι επιπλέον 200 μονάδες θα πρέπει να δικαιολογούνται από τις ετήσιες φορολογικές δηλώσεις, οι οποίες θα αποδεικνύουν ότι το εισόδημα ή το όφελος που αποκτήθηκε έχει ήδη φορολογηθεί. Θα μπορούσε μάλιστα να αφαιρεθεί ένα απλό ετήσιο έξοδο διαβίωσης ενός μεσαίου εισοδήματος (π.χ. μισθωτού) φυσικού προσώπου. Οι φορολογικές δηλώσεις θα αποτελούν συνεπώς ενός είδος ισολογισμού όπου καταγράφονται όλα τα περιουσιακά στοιχεία αναλυτικά, ενώ θα υπάρχει κατάσταση εσόδων/εξόδων ανά έτος μεταξύ της πρώτης δήλωσης και της επόμενης. Η διαφοροποίηση της περιουσίας, μεταξύ των δύο ημερομηνιών, θα πρέπει να δικαιολογείται από τα εισοδήματα ή τα οφέλη που αποκτήθηκαν στα ενδιάμεσα χρόνια και τα οποία θα έχουν βέβαια φορολογηθεί. Με αυτή τη λογική δεν χρειάζεται όλη η σημερινή γραφειοκρατία γιατί διασφάλιση είναι η απόκτηση των περιουσιακών στοιχείων. Ένα ακόμη όφελος του πόθεν έσχες είναι ότι το κράτος δεν αναγκάζει τον κάθε πολίτη να αντιπαρατεθεί με τον κάθε ελεύθερο επαγγελματία για την έκδοση ή όχι απόδειξης, με όλη την γραφειοκρατία που θα προκύψει. Για το κράτος ο ελεύθερος επαγγελματίας δεν θα κριθεί από τις αποδείξεις που εκδίδει, αλλά από το τι θα δηλώσει ως περιουσιακό στοιχείο. Η απώλεια του ΦΠΑ που επιδιώκεται με το προτεινόμενο σύστημα των αποδείξεων, ελέγχεται μέσω του μηχανισμού του πόθεν εσχες και της ηλεκτρονικής έκδοσης τιμολογίων όπως και σειράς άλλων απλών μέτρων που ξεφεύγουν του παρόντος άρθρου όπως π.χ. μείωση του φόρου μεταβίβασης στο 3-4% ώστε οι εμπορικές αξίες να είναι και οι αντικειμενικές, η εφαρμογή του ΦΠΑ στις κατασκευές και στο πραγματικό κόστος αυτών, το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, την μετατροπή όλων των επαγγελμάτων σε στεγασμένα και την διαγραφή ευθύνης του ιδιοκτήτη από την πληρωμή ενσήμων οικοδομής κλπ. Η φορολογική κλίμακα αποτελεί ένα σύστημα δικαιοσύνης και διαφάνειας, αρκεί να ληφθούν υπ’όψιν τα δικαιώματα όλων και να μην μετατραπεί σε «κυνήγι» όσων μεσαίων και υψηλών εισοδημάτων επιμένουν σε ειλικρινείς δηλώσεις και δεν φοροδιαφεύγουν. Τα εισοδήματα από την εργασία του κάθε ελεύθερου επαγγελματία, του μισθωτού ή του επιχειρηματία θα πρέπει να είναι εισοδήματα που φορολογούνται με τον ίδιο τρόπο. Αυτό βέβαια προϋποθέτει ότι οι επιχειρηματίες θα πρέπει να ετοιμάζουν οικονομικές καταστάσεις, δηλαδή να έχουν έναν ισολογισμό και μια κατάσταση που θα δείχνει το αποτέλεσμα της δραστηριότητάς τους και να μη φορολογούνται τεκμαρτά σε τζίρους ή οτιδήποτε άλλο ή εξωλογιστικούς προσδιορισμούς, γιατί τότε θα φοροδιαφύγουν επειδή κοστίζει λιγότερο. Κάθε επιχείρηση οφείλει να ετοιμάζει τα αποτελέσματα της με απλούς ισολογισμούς και σχετικές οικονομικές καταστάσεις χρήσεις, δείχνοντας το κέρδος που θα φορολογηθεί. Η επιχείρηση θα φορολογείται στα αποτελέσματά της με μικρό φόρο και οι μέτοχοι ή οι ιδιοκτήτες στο έσοδο που θα έχουν από την επιχείρηση. Τα πράγματα είναι απλά και για την ορθή φορολογική δικαιοσύνη και για την φορολογική συνείδηση, την εφαρμογή διαρθρωτικών αλλαγών στο κράτος και την κοινωνία αλλά και την καταπολέμηση της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας που αποτελεί την βάση της. Οι αποφάσεις θα δείξουν και τις προθέσεις. Παντελής Κούκος, Διπλ. Ηλεκτρολόγος Μηχ/κος, Mhil, MBA A’ Αντιπρόεδρος ΣΕΣΜΑ, Α’ Αντιπρόεδρος Επιμελητήριου Εύβοιας Γ. Γραμματέας Συνεταιριστικής Τράπεζας Εύβοιας