Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Θεωρώ ότι το μέτρο των αποδείξεων μπορεί να λειτουργήσει σε συνδυασμό με την θέσπιση όσον το δυνατόν πιο κοντά στην πραγματικότητα αντικειμενικών κριτηρίων. Όσον αφορά τους ελευθέρους επαγγελματίες που στην πλειοψηφία τους φοροδιαφεύγουν θεωρώ ότι θα βοηθούσε η φορολογητέα αξία της αποδείξεις να ήταν μεγαλύτερη της πραγματικής αξίας προκειμένου να αντισταθμιστεί η παραπάνω επιβάρυνση που θα ζητηθεί από τον ελεύθερο επαγγελματία προς τον πολίτη για να κοπεί. Θεωρώ επίσης ότι θα βοηθούσε στην πάταξη της φοροδιαφυγής μια νομοθετική ρύθμιση σύμφωνα με την οποία όταν κάποιος, ελεύθερος κυρίως επαγγελματίας , καταγγελθεί και αποδειχθεί ότι φοροδιαφεύγει να χάνει την άδεια άσκησης επαγγέλματος του στην Ελληνική επικράτεια. Eπίσης θα ήθελα να προτείνω ότι μια νομοθετική ρύθμιση η οποία να μην επιτρέπει την έκδοση μεταχρονολογημένων επιταγών πέραν ενός χρονικού ορίου (πχ 60 ημερών) θα βοηθούσε στην ρευστότητα της αγοράς με δεδομένο ότι το καθεστώς το πολύμηνων επιταγών είναι ένα καθαρά ελληνικό φαινόμενο το έχουν καθιερώσει οι ισχυροί της αγοράς (πολυκαταστήματα, πολυεθνικές, super market) και έχουν οδηγήσει σε ασφυξία όλη την υπόλοιπη αγορά. Tέλος πιστέυω οτι η φορολόγηση της ακίνητης περιουσιας δεν ειναι στην σωστή κατευθυνση με δεδομένο οτι τα χρήματα για την αγορά ενος ακινήτου εχουν (τουλάχιστον απο τους νομιμους φορολογούμενους) φορολογηθεί ως εισοδημα και επισης εχει πληρωθεί και ο σχετικός φόρος μεταβίβασης. Ποια ειναι λοιπόν η λογική μιας πάγιας επιβάρυνσης υπο την μορφή τελους (ΕΤΑΚ), φόρου (ΦΜΑΠ) κλπ?