Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημαΓενικότερα ποιες προτάσεις ή σχόλια πέραν των ανωτέρω θα θέλατε να υποβάλλετε ώστε να ληφθούν υπόψη κατά τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος;Σχόλιο του χρήστη Ευάγγελος 1978 | 9 Ιανουαρίου 2010, 01:12
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ευάγγελος 1978' | 9 Ιανουαρίου 2010, 01:12

    Άπό το 2004 (ίσως και πιο πριν) η Ελλάδα βρίσκεται σε μια διαρκή πολιτική λιτότητας και ένα κυνήγι χαμένου θησαυρού για το πώς θα μειώσει το έλλειμα. Ωστόσο πάλι χρεωμένη παραμένει και πάλι οι κυβερνήσεις προσπαθούν να βρουν τον ελεύθερο επαγγελματία, τον καθηγητή που κάνει ιδιαίτερα, τον υδραυλικό κτλ, που κλέβουν το κράτος. Επίσης στόχος του κράτους γίνεται η περιουσία καθενος πολίτη, το τσιγάρο, το ποτό. Πόσο όμως θα μπορέσει να αντέξει ο καθένας μας αυτή την αφαίμαξη; Μήπως μιλάμε για μέτρα που απλά έχουν στόχο λίγο να ελαφρύνουν την καταρρέουσα ελληνική οικονομία, χωρίς μακροπρόθεσμη πρόβλεψη, ίσα μέχρι τις επόμενες εκλογές; Ωραία και του χρόνου, αν τα μέτρα αυτά δεν ευωδόσουν, τι κάνουμε, ποιός θα βρεθεί να πληρώσει; Η πολιτική αυτή μοιάζει με την κίνηση όποιου κόβει τις φλέβες του και ποτίζει με το αίμα τους τους λύκους, ελπίζοντας στη φιλία τους. Είναι μια περίεργη δεισιδαιμονία που τη βλέπω να εξαπλώνεται παντού, ακόμη και στην εκπαίδευση: «για να μη φεύγει συνάλλαγμα σε ιδρύματα του εξωτερικού λόγω των περιορισμένων θέσεων στα ελληνικά ΑΕΙ, προτιμάμε να ρίξουμε το επίπεδο των ελληνικών πανεπιστημίων, να μπαίνει μέσα η σάρα και η μάρα, και να μη μιλάμε για το χρήμα που χάνεται από το γεγονός ότι έχουν πάψει πια να έρχονται φοιτητές από το εξωτερικό για σπουδές στα ελληνικά πανεπιστήμια λόγω του χαμηλού επιπέδου. Για να τονώσουμε οικονομικά μια περιοχή ιδρύουμε ένα πανεπιστήμιο δίχως να υπάρχει ανάγκη, δίχως να δίνουμε επαγγελματικά δικαιώματα στους αποφοίτους του, φτάνει να μειωθούν οι δείκτες ανεργίας και να δώσουμε και ένα εισόδημα σε επιχειρηματίες και εισοδηματίες της εκάστοτε περιοχής». Τόσος λόγος και κανένας δε βρέθηκε να πει ότι δε φταίει μόνο η φοροδιαφυγή, αλλά η νωθρότητα του κράτους, η αδυναμία του να εκμεταλλευτεί σωστά όσα η φύση του χάρισε: το έδαφος, το κλίμα, τις ομορφιές, την παράδοση, τον πολιτισμό, τα μνημεία, την τέχνη, με άλλα λόγια τον τουρισμό, τη γεωργία και τη βιοτεχνία. Δυστυχώς σε όλα αυτά, που η Τουρκία για παράδειγμα αναπτύσσει και εκμεταλλεύεται δεόντως, η Ελλάδα υστερεί και μάλιστα μοιάζει υπανάπτυκτη (αυτό το λέω έχοντας επισκεφτεί τη χώρα περισσότερες από 5 φορές και στη μεγαλύτερη έκταση της). Προσωπική μου γνώμη είναι ότι η μόνη διέξοδος είναι να βγεί η Ελλάδα από τη νοοτροπία της επαιτείας και να επενδύσει σε όσα έχει. Πρέπει να προσελκύσει ξανά τουρισμό, να προωθήσει τα προϊόντα της στο εξωτερικό και να σταματήσει να ζει από το αίμα των πολιτών της. Αυξήστε τους δασμούς των εισαγόμενων προϊόντων, προωθήστε τα ντόπια προϊόντα της γεωργίας και βιοτεχνίας, αποκινεζοποιήστε το εμπόριο (θάψτε την προσδοκία ότι ο κινέζος θα μάθει να τρώει ελαιόλαδο και έτσι θα εισάγουμε τσάμπα, πάντα θα χρησιμοποιεί σογιέλαιο και πάντα θα είναι αυτός ο κερδισμένος). Κακά τα ψέματα, μόνο με επένδυσεις στον παραγωγικό τομέα θα μπορέσει η ελληνική οικονομία να αναπτυχθεί ξανά, έστω και μακροπρόθεσμα. Τόσα χρόνια λιτότητας και όμως το αποτέλεσμα ήταν από το κακό στο χειρώτερο, αν συνεχίσετε τη ίδια πολιτική ποιο θα είναι;