• Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Γεωργιάδης' | 9 Ιανουαρίου 2010, 21:50

    Η τυχόν αυτοτελής φορολόγηση των μερισμάτων και των κερδών από τις επιχειρήσεις θα αποτελέσει την ταφόπλακα της ανάπτυξης, αν όχι και της επιχειρηματικότητας, στην χώρα μας. Οι ασχολούμενοι με τις επιχειρήσεις, από τους μεγαλοεπενδυτές στο Χ.Α. και τους μεγαλοεπιχειρηματίες μέχρι τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες που δίνουν ψωμί και σε δυο-τρεις οικογένειες των εργαζομένων στην επιχείρησή τους θα «κατεβάσουν τα ρολά» και θα αναζητήσουν άλλους τρόπους βιοπορισμού τους. Όσοι μεν έχουν τη δυνατότητα θα στρέψουν τη δραστηριότητά τους σε αγορές του εξωτερικού. Οι υπόλοιποι, δηλαδή οι μικρομεσαίοι, που με τόσες εξωγενείς αντιξοότητες διατηρούν τις επιχειρήσεις τους ζωντανούς οργανισμούς, ως πρώτο μέτρο θα περιορίσουν το προσωπικό, ώστε να απαλλαγούν τουλάχιστον από τον βραχνά των εργοδοτικών εισφορών, των επιδομάτων αδείας, των δώρων Χριστουγέννων, αδειών εγκυμοσύνης κ.ο.κ. Στη συνέχεια θα κοιτάξουν εάν με την αυταπασχόληση και τυχόν βοήθεια από την οικογένειά τους αξίζει να διατηρήσουν το «μαγαζί» ή αν θα πρέπει να το κλείσουν εντελώς και να ζήσουν μέχρι νεωτέρας από τα έτοιμα. Και εννοείται βέβαια ότι στη διαδικασία αυτή θα ξαναθεριέψει η φοροδιαφυγή, αφού όσο περισσότερο φορολογείς το έσοδο, τόσο μεγαλύτερο κίνητρο έχει ο επιχειρηματίας να αναζητήσει τρόπους για να το αποκρύψει. Πάνω που είχε αρχίσει να μπαίνει μια τάξη και στις μικρότερες-προσωποκεντρικές επιχειρήσεις , αφού η πολιτική Αλογοσκούφη για τη μείωση των συντελεστών έδινε πράγματι κίνητρο στις επιχειρήσεις να δείχνουν τα κέρδη τους και να φέρουν στο φως όλες τις συναλλαγές, τώρα θα επιστρέψουμε στη λογική πως ό,τι κρύψεις όφελος είναι. Γιατί – κακά τα ψέματα – επιχειρηματικότητα και φορολόγηση με 40% και 45% δεν είναι δυνατό να συνυπάρξουν.