Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα7) Προτείνεται η κατάργηση του ΕΤΑΚ και η αντικατάστασή του με προοδευτική φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας.Σχόλιο του χρήστη Αράπογλου Δημήτρης | 10 Ιανουαρίου 2010, 14:01
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αράπογλου Δημήτρης' | 10 Ιανουαρίου 2010, 14:01

    Κύριε Υπουργέ, κύριοι Συμμετέχοντες. Κατ’ αρχήν θα ήθελα να επικροτήσω την προσπάθεια αυτή της δημόσιας διαβούλευσης η οποία προάγει τη δημοκρατία (θεωρώ ότι οι γνώμες τουλάχιστο διαβάζονται…) Θα ήθελα να προσθέσω και εγώ τη γνώμη μου σχετικά με το θέμα… Αφού διάβασα όλα τα σχόλια που έχουν γίνει μέχρι τώρα, θα ήθελα να σημειώσω με τη σειρά μου τα εξής.. Αρχικά δεν θεωρώ δίκαιο οποιοδήποτε σύστημα φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας μια που αυτή έχει αποκτηθεί ή συντηρηθεί πληρώνοντας πλειάδα φόρων… (φόρο μεταβίβασης, φόρους κληρονομιάς, ΦΠΑ, Κύριε Υπουργέ, κύριοι Συμμετέχοντες. Κατ’ αρχήν θα ήθελα να επικροτήσω την προσπάθεια αυτή της δημόσιας διαβούλευσης η οποία προάγει τη δημοκρατία (θεωρώ ότι οι γνώμες τουλάχιστο διαβάζονται…) Θα ήθελα να προσθέσω και εγώ τη γνώμη μου σχετικά με το θέμα… Αφού διάβασα όλα τα σχόλια που έχουν γίνει μέχρι τώρα, θα ήθελα να σημειώσω με τη σειρά μου τα εξής.. Αρχικά δεν θεωρώ δίκαιο οποιοδήποτε σύστημα φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας μια που αυτή έχει αποκτηθεί ή συντηρηθεί πληρώνοντας πλειάδα φόρων… (φόρο μεταβίβασης, φόρους κληρονομιάς, ΦΠΑ, συμβολαιογραφικά κλπ…) Δέχομαι όμως ότι το κράτος βρίσκεται σε ένα οικονομικό τέλμα και αναγκάζεται να ψάξει πηγές χρηματοδότησης… Δε θα μπω στη διαδικασία των αφορισμών του τύπου να τα πάρει από τους «άλλους» , «να βρεί αυτούς που τα έχουν και τα κρύβουν» και λοιπά γιατί κάτι τέτοιο πραγματικά δεν προσφέρει τίποτα στην παρούσα συζήτηση… Ως φορολογούμενος πολίτης και έχοντας συνείδηση των λόγων μου, μπορώ να δεχθώ την φορολόγηση του ακινήτου… Τώρα, το πώς θα λέγεται αυτός ο φόρος (ΦΜΑΠ, ΕΤΑΚ, ή ότι άλλο) , λίγο με ενδιαφέρει… Αυτό που θεωρώ σημαντικό είναι πως πρέπει να υπάρξει ανοχή σχετικά με ανθρώπους που με κόπους και θυσίες κατάφεραν να αγοράσουν ή να συντηρήσουν ένα αξιοπρεπές σπίτι για την οικογένειά τους. Στις μέρες μας ένα αξιοπρεπές (και όχι πλούσιο σπίτι) δεν κοστίζει στα μεγάλα αστικά κέντρα λιγότερο από 300.000€. Αυτό και σε συνδυασμό με ένα τυπικό εξοχικό σπίτι σε κάποιο χωριό νομίζω πως δικαιολογεί την ύπαρξη ενός αφορολογήτου της τάξης των 500.000€. Επίσης δε θεωρώ πως το αφορολόγητο θα πρέπει να συνδεθεί με πρώτη κατοικία διότι η απόκτηση κατοικίας ή πχ αντί αυτής επαγγελματική στέγη είναι θέμα συγκυριών… Από εκεί και πέρα θα πρέπει η επιβάρυνση να είναι ποσοστιαία και σε καμία περίπτωση εξοντωτική. (η εφορία δε πρέπει να συνδέεται με την τιμωρία) Παραθέτω μια ενδεικτική κλιμάκωση 0-500.000 -> 0% επί αντικειμενικής αξίας 500.001 – 700.000 -> 0,05% για τις 200.000 ήτοι 100€ 700.001 - 900.000 -> 0,10% -//- ήτοι 200€ 9 00.001 - 1.100.000 -> 0,15% -//- ήτοι 300€ 1.100.001 – 2.000.000 -> 0,25% -//- ήτοι 2250€ 2.000.001 - ……………. ->0,35% Επίσης, θα ήθελα να σημειώσω πως υπάρχει πλειάδα ακινήτων τα οποία είναι δεσμευμένα με κάποιον τρόπο… όπως πχ διατηρητέα κτήρια, οικόπεδα δεσμευμένα από την αρχαιολογία κλπ… τα ακίνητα αυτά θεωρώ πως δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να φορολογηθούν στο ελάχιστο (τουλάχιστο για τη χρονική περίοδο δέσμευσής τους…) Συμπληρωματικά, υπάρχουν πάρα πολλά ακίνητα τα οποία δεν αποδίδουν στους ιδιοκτήτες τους καθόλου έσοδα… Για πρώτη φορά στα όσα χρόνια θυμάμαι (προφανώς λόγω της κρίσης), σε πολύ εμπορικούς δρόμους των μεγάλων αστικών κέντρων, υπάρχουν πολλά μη μισθωμένα ακίνητα… Τα ακίνητα αυτά έχουν αναμφισβήτητα μεγάλη αξία, αλλά δεν αποδίδουν τίποτα και δεν υπάρχει κάποια απόδειξη πως οι ιδιοκτήτες τους έχουν την ρευστότητα να πληρώσουν τον επιπλέον φόρο που θα τους ζητηθεί. Όμως και αν ακόμη οι συγκεκριμένοι ιδιοκτήτες έχουν την πρόθεση να πωλήσουν τα εν λόγω ακίνητα, ο κυρίαρχος νόμος της αγοράς (προσφορά και ζήτηση) έχει μειώσει την αξία των ακινήτων σε επίπεδα «εκποίησης» γεγονός που αποτρέπει την πώλησή τους και οι ιδιοκτήτες βρίσκονται δέσμιοι… Κανείς δεν θέλει να εκποιήσει κάτι το οποίο απόκτησε και συντήρησε με μεγάλη προσπάθεια. Για τις περιπτώσεις αυτές θα πρέπει να ληφθεί κάποια πρόνοια όπως η απαλλαγή των ακινήτων από τον φόρο που τους αναλογεί ή τουλάχιστο να έχουν πολύ χαμηλότερο συντελεστή. Επίσης υπάρχουν κάποια ακίνητα τα οποία ενοικιάζονται σε χαμηλές σχετικά τιμές (θυμίζω πως ο ενοικιαστής προστατεύεται στις εμπορικές μισθώσεις και ένα παλαιό μισθωτήριο να δεσμεύει τον ιδιοκτήτη που δεν μπορεί να διεκδικήσει αυξήσεις). Ακόμη και στις περιπτώσεις αυτές θα πρέπει να μπει κάποιο άνω όριο στον φόρο που να μην τον καθιστά εξοντωτικό για τον ιδιοκτήτη (πχ φόρος <1/12 ετήσιου τεκμαρτού μισθώματος) για τα μισθώματα που είναι κάτω του τεκμαρτού (υπενθυμίζω πως το τεκμαρτό ετήσιο μίσθωμα είναι το 4% της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου) Από την άλλη, ίσως να υπάρχουν ιδιοκτήτες οι οποίοι έχουν την απαραίτητη ρευστότητα οπότε θα μπορούσαν να πληρώσουν ίσως και προκαταβολικά κάποιο φόρο που αναλογεί σε επόμενα έτη (αφού το κράτος χρειάζεται άμεσα έσοδα) και ο συγκεκριμένος ιδιοκτήτης να έχει μια ποσοστιαία έκπτωση (πχ 5% -αντίστοιχο προθεσμιακής κατάθεσης- ανά έτος = αν πληρώσει για ένα επιπλέον έτος να έχει έκπτωση 5% στο φόρο του επόμενου έτους. Αν πληρώσει για 2 χρόνια, έκπτωση 5% στον πρώτο χρόνο και 10% στον δεύτερο κλπ.. με μέγιστο το 5-6 χρόνια). Προφανώς η έκπτωση θα συνοδεύει το ακίνητο σε περίπτωση μεταβίβασης. Σχετικά με τη φορολόγηση των Νομικών προσώπων είτε εγχώριες είτε υπεράκτιες , θεωρώ πως πρέπει να ακολουθούν τον ίδιο συντελεστή με τα φυσικά πρόσωπα. Και πάλι προτείνω αφορολόγητο μια που ούτως ή άλλως κάποιο τέλος πληρώνεται με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ (ΤΑΠ). Θα ήθελα να εξαιρέσω βέβαια από τα παραπάνω τις κατασκευαστικές εταιρίες και φυσικά ΜΟΝΟ για τα ακίνητα που έχουν προς πώληση (αποδεδειγμένα), μια που για τις εταιρίες αυτές τα ακίνητα αυτά αποτελούν εμπόρευμα (όπως για τα καταστήματα υποδημάτων τα παπούτσια κλπ) Σχετικά με την εκκλησιαστική περιουσία, προτείνω ότι και για τα νομικά πρόσωπα με τη διαφοροποίηση της απαλλαγής των ακινήτων που προσφέρονται δωρεάν σε αστέγους και άπορους, βοηθούν τις εκδηλώσεις λατρείας κλπ… Αυτά είναι όσα μπορώ να σκεφτώ στα πλαίσια της αρμοδιότητάς μου ως φορολογούμενος και προσπαθώντας να μην επιρρεάστω το λόγο μου από προσωπικό ιδιοτελές συμφέρον. Ευχαριστώ για το βήμα που μου προσφέρατε Με εκτίμηση Αράπογλου Δημήτριος Διπλ. Πολιτικός Μηχανικός