Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα9) Ποιους από τους ισχύοντες φόρους στα ακίνητα θεωρείτε άδικους ή αναποτελεσματικούς; Γενικότερα ποιες αλλαγές θα προτείνατε στο σύστημα φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας;Σχόλιο του χρήστη Βασίλης Πασχάλης | 12 Ιανουαρίου 2010, 00:14
  • Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης Πασχάλης' | 12 Ιανουαρίου 2010, 00:14

    Αξιότιμοι κύριοι, Τα θέματα που θα ήθελα να θίξω είναι τρία: 1ο: Τεκμήριο διαβίωσης για κατοικίες άνω των 200τμ. Κατά τη γνώμη μου είναι σωστή η επιβολή τεκμηρίου διαβίωσης για τις μεγάλες κατοικίες αλλά με δύο ενστάσεις. α)Η ισχύουσα νομοθεσία προβλέπει απαλλαγή από το τεκμήριο διαβίωσης για όσες κατοικίες είναι έως 200τμ. Στις μεγαλύτερες όμως κατοικίες, αυτές που είναι πάνω από 200τμ δεν αφαιρείται το αφορολόγητο των 200τμ αλλά υπολογίζονται τα τετραγωνικά στο σύνολό τους. Έτσι μια κατοικία 199τμ δεν υπόκειται σε τεκμήριο ενώ μία κατοικία 201τμ χρεώνεται με υπέρογκο κόστος!! Προφανώς θα έπρεπε να ισχύει το αφορολόγητο των 200τμ και να επιβάλλεται τεκμήριο στη ΔΙΑΦΟΡΑ των τετραγωνικών μέτρων. β)Ο υπολογισμός του τεκμηρίου διαβίωσης εκτός από το εμβαδόν της κατοικίας λαμβάνει υπ'όψιν και την αντικειμενική αξία της περιοχής, στην οποία βρίσκεται το ακίνητο. Το τεκμήριο διαβίωσης όμως θα έπρεπε να υπολογίζει ΜΟΝΟ το κόστος χρήσης και όχι αυτό, σε συνάρτηση με τη συνολική αξία του ακινήτου, η οποία άλλωστε φορολογείται και με άλλους τρόπους όπως ΦΜΑΠ, φόροι μεταβίβασης κτλ. Είναι προφανές ότι ένα ακίνητο 250τμ σε περιοχή με χαμηλή αντικειμενική αξία έχει παραπλήσιο κόστος χρήσης με ένα αντίστοιχο ακίνητο σε περιοχή με υψηλή αντικειμενική αξία. Άρα θα έπρεπε ο υπολογισμός του τεκμηρίου διαβίωσης να είναι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ από την τοποθεσία του ακινήτου αλλά να ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ από το εμβαδόν του και την ύπαρξη άλλων παροχών όπως πχ πισινών, μεγάλων υπόγειων χώρων, κτλ. Με το τρόπο αυτό θα μπορούσαν να αποφευχθούν καταστάσεις κατά τις οποίες διαμερίσματα 230τμ σε "ακριβές" περιοχές εμφανίζεται να έχουν μεγαλύτερο κόστος χρήσης από επαύλεις 500+τμ με πισίνες σε "φθηνές" περιοχές. 2ο: Επιβολή ΦΜΑΠ. Η σκέψη της επιβολής φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας, στην αρχή της, είναι σωστή, αλλά πρέπει να οριστεί από ποιο ποσό και πάνω νοείται η μεγάλη ακίνητη περιουσία και αν πρέπει να εφαρμοστεί σε όλα τα ακίνητα με τον ίδιο τρόπο. Ένα λογικό ποσό, πάνω από το οποίο θα έπρεπε να υπολογίζεται ο ΦΜΑΠ θα ήταν της τάξης του 1.500.000€. Από εκεί και πάνω ο φόρος θα μπορούσε να είναι κλιμακωτός ανά 500.000€. Το σημαντικότερο όμως είναι το ποσοστό φορολόγησης να ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΕΤΑΙ ανάλογα με τον αν το ακίνητο προέρχεται από κληρονομιά ή αγορά, αν αποδίδει εισόδημα ή όχι και άλλους αντίστοιχους παράγοντες. 3ο: Το σύστημα προσδιορισμού ελάχιστου κόστους κατασκευής οικοδομής δεν ανταποκρίνεται σε καμία πραγματικότητα και σε μερικές περιπτώσεις είναι ως και 10 φορές ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ από το πραγματικό κόστος οικοδομής. Έτσι αντί να γίνεται φορολογική επίθεση στα ήδη υπάρχοντα ακίνητα, των οποίων οι ιδιοκτήτες δεν είναι πάντα σε θέση να ανταποκριθούν, θα έπρεπε να αλλάξει ο τρόπος υπολογισμού του συνολικού κόστους ώστε και να ελέγχεται το πόθεν έσχες των κατασκευαστών/ιδιοκτητών και να καταβάλλεται ο ΦΠΑ που αντιστοιχεί στο πραγματικό κόστος. Με εκτίμηση