Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης Βαρλάγκας' | 12 Ιανουαρίου 2010, 12:46

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η άποψη ότι "οι ελεύθεροι επαγγελματίες αγωνίζονται περισσότερο άπό τους μισθωτούς για το μεροκάματο", και ως εκ τούτου πρέπει να υπάρχει ίδια φορολόγηση και στους μισθωτούς και στους ελεύθερους επαγγελματίες, είναι εσφαλμένη για τρεις (3) λόγους: 1) Υπάρχουν μισθωτοί οι οποίοι εργάζονται εξίσου ή και πολύ περισσότερο από πολλούς ελεύθερους επαγγελματίες. Το στέλεχος πολυεθνικής επιχείρησης, ο trader στο dealing room, ο προγραμματιστής/αναλυτής, ο εμπορικός διευθυντής, σε μία ιδιωτική επιχείρησης δουλεύουν "τα κέρατά τους" κατά το κοινώς λεγόμενο! 2) Κατά μέσο όρο, και κατά την κοινή πείρα, οι ελεύθεροι επαγγελματίες βγάζουν περισσότερα από τους μισθωτούς. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η δραστηριότητα που ασκούν εμπεριέχει *ρίσκο*, διακινδύνευση, δηλ. ότι το μηνιαίο τους εισόδημα ΔΕΝ είναι εγγυημένα, και μπορεί π.χ. για έναν δικηγόρο ή για ένα πολιτικό μηχανικό, τον ένα μήνα να είναι 6000€ και τον επόμενο €1500, ενώ για τον ιδιωτικό υπάλληλο της ανωτέρω κατηγορίας να είναι π.χ. €2500 τον μήνα σταθερά, γιατί το ρίσκο το αναλαμβάνει η εταιρία. Το ότι επέλεξαν περισσότερο αβέβαια, υψηλότερα κατά μέσο όρο εισοδήματα, ήταν επιλογή τους - δεν τους υποχρέωσε κανείς να το πράξουν. Αφ’ ης στιγμής όμως έχουν υψηλότερα εισοδήματα, έπεται ότι έχουν και μεγαλύτερη φοροδοτική ικανότητα, και συνεπώς πρέπει να συνεισφέρουν περισσότερα. 3) Ο μισθωτός *δεν* μπορεί να αποκρύψει το εισόδημα που λαμβάνει από την εργασία του, ακόμη και αν ήθελε. Είναι όμως γνωστό ότι στη χώρα μας, το 99.9% των γιατρών, δικηγόρων, υδραυλικών, κ.λπ. αποκρύπτουν τουλάχιστον *μέρος* του εισοδήματός τους (μη εκδίδοντας τις σχετικές αποδείξεις). Ώς εκ του τούτου, η μερική έστω απόδοση του αποκρυβέντος εισοδήματος, διά υψηλότερης κλίμακας δεν είναι παρά δίκαιη.