Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Καραγιαννιός' | 12 Ιανουαρίου 2010, 22:22

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΥ I. Σχετικά με τις αποδείξεις 1. Υπάρχουν περιπτώσεις που η συγκέντρωση αποδείξεων θα δημιουργήσει «τεχνικά» προβλήματα: • Πώς θα γίνεται η συλλογή αποδείξεων τις ταβέρνες και στα λοιπά μαγαζιά (καφετέριες κλπ) που συχνάζουν παρέες; Εκτός και βάζουμε τον εστιάτορα και μας "κόβει" ξεχωριστές αποδείξεις. Αν η απάντηση είναι καταφατική, πώς θα γίνει αυτό; • Ποιο από τα μέλη της οικογένειας θα δηλώσει την απόδειξη (π.χ. του super market); Σε περίπτωση μάλιστα που έχουμε συζύγους επιτηδευματίες (όπου θα απαιτούνται και περισσότερες αποδείξεις) τότε, υπάρχει το πιθανό ενδεχόμενο να οδηγηθούμε σε ενδοοικογενειακούς καβγάδες. 2. Αν υποθέσουμε ότι ο μέσος όρος κάθε απόδειξης είναι 20 €, τότε για τη συγκέντρωση ενός ποσού 6.000 € θα χρειαζόμαστε 300 αποδείξεις. Φανταστείτε λοιπόν πόσο χρόνο θα απαιτεί η συμπλήρωση της λίστας των αποδείξεων ενός ηλικιωμένου που δεν θα έχει την πρόνοια να ενημερώνει σε καθημερινή ή σε εβδομαδιαία βάση. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη μας και ότι το θερμικό χαρτί σβήνει μετά από κάποιο διάστημα ή σε κάποιες αποδείξεις το μελάνι είναι ξεθωριασμένο, πόσο πιο δύσκολο γίνεται το έργο αυτό. 3. Στην περίπτωση που μετράνε και οι αποδείξεις τηλεφωνίας (εναλλακτικών παρόχων και ΟΤΕ), καθώς και εκείνων των super market και των μεγάλων πολυκαταστημάτων τότε, φοβάμαι, ότι θα κάνουμε το colpo grosso να «πιάσουμε» αυτούς που ήδη εκδίδουν αποδείξεις. Αυτό με οδηγεί στον εξής συλλογισμό: Μήπως τελικά ο στόχος είναι διπλός: • Από τη μια να οδηγήσουμε τον κόσμο σ’ έναν «απερίσκεπτο» καταναλωτισμό, προκειμένου να συγκεντρώσουμε τις απαιτούμενες αποδείξεις, με απώτερο στόχο την ενίσχυση της ρευστότητας στην αγορά; • Μήπως «ποντάρουμε» στη μη συγκέντρωση του απαιτούμενου ποσού μέσω αποδείξεων, ώστε να έχουμε αύξηση των φορολογικών εσόδων όχι από εκείνους που φοροδιαφεύγουν, αλλά από αυτούς που θα έχουν δυσχέρεια στη συγκέντρωση αποδείξεων; 4. Μήπως στην προσπάθεια να «πιάσουμε», κυρίως, την παροχή υπηρεσιών και με δεδομένο ότι δεν κάνουμε δα και καθημερινή χρήση των υπηρεσιών αυτών που φοροδιαφεύγουν δώσουμε ένα επιπλέον «διαπραγματευτικό ατού» (μη καταβολή ΦΠΑ, παζάρι στο κομμάτι του φόρου εισοδήματος κλπ) στους λήπτες των υπηρεσιών αυτών; 5. Μέχρι και φέτος κάποιες από τις αποδείξεις αυτές μειώνουν απευθείας (μέχρι κάποιο ποσοστό -και ποσό-) το φόρο εισοδήματος. Αν αυτές μεταφερθούν στο αφορολόγητο χωρίς να εξακολουθούν να μειώνουν ταυτόχρονα και το φόρο, για κάποιους, θα έχουμε μείωση του αφορολόγητου ποσού. 6. Αν η παρακράτηση του φόρου μισθωτών υπηρεσιών (ΦΜΥ) και μάλιστα αναδρομικά γίνει με το νέο, μειωμένο, αφορολόγητο τότε θα υπάρξει σημαντική μείωση των πληρωτέων μισθών μέχρι την εκκαθάριση της φορολογικής δήλωσης την επόμενη χρονιά. 7. Για τη δημιουργία κεφαλαίου που θα χρησιμοποιείται για την κάλυψη τεκμηρίων (ανάλωση κεφαλαίου) θα αφαιρείται από το δηλωθέν εισόδημα το ποσό των αποδείξεων; Αν ναι, τότε θα υπάρξει σημαντική ανατροπή του ισχύοντος status. II. Γενικά περί του φορολογικού Θα πρέπει να υπάρξει ουσιαστική απλοποίηση και σταθερότητα σε βάθος χρόνου της φορολογικής νομοθεσίας, ώστε να σταματήσει το φαινόμενο από τη μια το κράτος να θεωρεί εκ προοιμίου φοροφυγάδες όλους τους πολίτες και από την άλλη οι πολίτες να σπαταλούν όλο τους το χρόνο στην προσπάθεια να εκπληρώσουν τις γραφειοκρατικές φορολογικές τους υποχρεώσεις. Θεωρώ απαράδεκτο ο μικροεπιτηδευματίας να έχει ανάγκη λογιστή, όχι για να τον συμβουλέψει και να τον καθοδηγήσει για το πού βρίσκεται η επιχείρησή του και πώς θα την κάνει καλύτερη οικονομικά, αλλά για τη συμπλήρωση του πλήθους των γραφειοκρατικών εντύπων της εφορίας. Επίσης, η όποια αλλαγή θα πρέπει να συνοδευτεί και από την αποκατάσταση της σχέσης εμπιστοσύνης κράτους-πολίτη-κράτους, χωρίς συνεχείς αιφνιδιασμούς, με φανερή και χειροπιαστή προσφορά των κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών από μεριάς κράτους, ώστε και ο πολίτης να έχει κίνητρο να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του απέναντι σ’ αυτό.