Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Θωμάς Λ.' | 14 Ιανουαρίου 2010, 10:51

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κύριοι κυβερνώντες, έχετε την τελευταία ευκαιρία να κερδίσετε με το μέρος σας όλους τους ειλικρινείς φορολογούμενους πολίτες ανακοινώνοντας ένα ΔΙΚΑΙΟ τρόπο φορολόγησης, που θα σέβεται τον κόπο μας και τη δηλωμένη και φορολογημένη περιουσία που δημιουργούμε για τα παιδιά μας με νόμιμο τρόπο. Σε ότι με αφορά θα είχα ήδη καταθέσει προσφυγή (με ομάδα άλλων ενδιαφερόμενων) για αντισυνταγματικότητα σχετικά με το διαφορετικό αφορολόγητο όριο που ίσχυσε για τα έσοδα του 2008 (φόρος 2009) σε όσους έχουν έσοδα και από μισθώματα, αλλά και για τα θέματα χαρτοσήμου ΟΓΑ, πρόσθετου φόρου 1,5 ως 3% στα μισθώματα και προκαταβολή φόρου στα έσοδα από μισθώματα αν δεν είχατε ανοίξει αυτή τη διαδικασία δημόσιας διαβούλευσης, δημιουργώντας μας μια ελπίδα (κι όχι ψευδαίσθηση ελπίζω) ότι έχετε τη διάθεση να δείτε το θέμα της φορολόγησης φυσικών προσώπων με τρόπο δίκαιο και συνεπή, ειδικά για όσους από εμάς παραμένουμε ειλικρινείς και αγρίως φορολογούμενοι. Μην μας απογοητεύσετε, διότι η χώρα πράγματι βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού και τυχόν άδικη νομοθέτηση υπό την πίεση των αναγκών θα οδηγήσει εμάς μεν σε μαζικές προσφυγές, το κράτος δε σε κατάρρευση εσόδων άμα τη βέβαιη δικαίωσή μας (δείτε τα ανάλογα παραδείγματα φοροεισπρακτικής λογικής των τελών κυκλοφορίας και της έκτακτης εισφοράς), με αποτέλεσμα να χαθεί δικαίως η όποια διάθεση υπομονής των κοινοτικών εταίρων μας που επίσης δικαίως εξανίστανται από τον πολιτισμό που παράγουμε ως "σύχρονη και ισχυρή Ελλάδα" (χρέη, ελλείμματα, αυθαίρετα, σκάνδαλα δίχως καμία τιμωρία, ρουσφέτια, διαφθορά δημοσίων οργανισμών, μίζες, δομημένα, καταλήστευση ταμείων, τεράστιο αριθμό δημοσίων υπαλλήλων, κομματικοί στρατοί, κλειστές κάστες και συντεχνίες κτλ). Συνέπεια αυτού θα είναι (και το ξέρετε) να χαθεί παντελώς βάση των προβλεπόμενων διαδικασιών ο έλεγχος πληρωμών του δημοσίου που θα περάσει στα χέρια του επιτρόπου και να επέλθει -δικαίως κατά πως στρώσαμε- σάρρωμα στο δημόσιο (αριθμό υπαλλήλων, μισθολόγιο, συντάξεις) επί δικαίων και αδίκων, οδηγώντας σε μια κατάσταση μειωμένης εθνικής ανεξαρτησίας υπό αποκλειστικά δική σας ευθύνη καθώς εσείς αποφασίζετε στη φάση αυτή. Κατά συνέπεια νομοθετήστε δίκαια με ιδιαίτερη προσοχή στην άρση των αδικιών και με γνώμονα την ισότητα και το δικαίωμα στην νομίμως αποκτηθείσα περιουσία που το Σύνταγμα (αλλά και το κοινοτικό κεκτημένο) ρητά προστατεύει. Αν τα έσοδα που θα προϋπολογίσετε με μια τέτοια φιλοσοφία δεν αρκούν για να συντηρήσουν τους κομματικους στρατούς των διορισμένων υπαλλήλων και συμβούλων σας, τότε κάντε ανάλογες περικοπές, καθώς δεν υπάρχει λογική στην πάσση θυσία διατήριση μιας ήδη κοινώς παραδεκτής αρρωστημένης κατάστασης. Κύριοι, αυτό που σας ζητώ με πλήρη συναίσθηση των δεδομένων της δύσκολης συγκυρίας που διερχόμαστε είναι να κάνετε τους πολίτες πρόθυμους συμπαραστάτες σας και να μην τους αναγκάσετε να στραφούν εναντίον σας εφόσον επιλέξετε την συνέχιση της αδικίας και των φορολογικών διακρίσεων που ισχύουν μέχρι σήμερα και που σκέφτεστε να προσθέσετε (π.χ. περιουσιακές διακρίσεις μέσω εισαγωγής ΦΜΑΠ με χρέωση μάλιστα επί της εκτιμώμενης "αντικειμενικής" αξίας του κεφαλαίου κι όχι Φόρος Μεγάλης Περιουσίας για όλους επί του συνόλου των περιουσιακών τους στοιχείων). Αύριο δεν θα υπάρξει. Οι αποφάσεις που θα λάβετε από Δευτέρα, θα καθορίσουν αν θα προχωρήσουμε όλοι μαζί με όποιες θυσίες απαιτούνται αλλά από όλους (και κυρίως όσους αποτελούν το πρόβλημα που είναι οι δαπάνες δημοσίου και η φοροδιαφυγή)και με πραγματική αίσθηση δικαίου, ή ο καθένας θα υποχρεωθεί να προστετέψει με όποιο νόμιμο μέσο μπορεί τον εαυτό του και την περιουσία του. Όπως σωστά δηλώσατε κύριε Πρωθυπουργέ, έχετε την ευκαιρία να γράψετε ιστορία, προχωρώντας στις απαιτούμενες τομές που όλοι γνωρίζουμε ασχέτως πολιτικού κόστους. Και με το αίσθημα δικαίου που διαχρονικά χαρακτηρίζει τον Έλληνα να είστε βεβαιοι ότι εφόσον το πράξετε, θα λάβετε την ανάλογη τρέχουσα αλλά και ιστορική αναγνώριση. Καθώς η ιστορία επιβραβεύει ως μεγάλους άνδρες τους δίκαιους που τολμούν κι όχι όσους επιλέγουν τα πρόσκαιρα και ευφήμερα, πόσο δε μάλλον όταν είναι και στηριγμένα στην αδικία και τις διακρίσεις.