Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημαΓενικότερα ποιες προτάσεις ή σχόλια πέραν των ανωτέρω θα θέλατε να υποβάλλετε ώστε να ληφθούν υπόψη κατά τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος;Σχόλιο του χρήστη Γιώργος Σκυρόπουλος | 14 Ιανουαρίου 2010, 14:02
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Σκυρόπουλος' | 14 Ιανουαρίου 2010, 14:02

    Στα πλαίσια της δημόσιας διαβούλευσης για ένα δικαιότερο, αποτελεσματικότερο και ταυτοχρόνως πιο αναπτυξιακό φορολογικό σύστημα θα ήθελα να καταθέσω τις ακόλουθες προτάσεις, οι οποίες κυρίως αφορούν στο θέμα της εφαρμογής και λειτουργίας των τεκμηρίων : 1) Το λεγόμενο "τεκμήριο δαπάνης διαβίωσης" στην πραγματικότητα έχει σκοπό να αποκαλύψει εισόδημα και όχι δαπάνη. Αναλόγως του τρόπου καθορισμού του, το "τεκμήριο δαπάνης διαβίωσης" αποκαλύπτει ένα λιγότερο ή περισσότερο φανταστικό εισόδημα (και αντιστοίχως τόσο περισσότερο ή λιγότερο επιτυχές είναι το τεκμήριο), αλλά σε κάθε περίπτωση είναι άδικο και αντιαναπτυξιακό να θεωρείται (όπως συμβαίνει σήμερα) ότι ο πολίτης ξοδεύει υποχρεωτικώς (!) χρηματικά ποσά ίσα με τα "τεκμήρια δαπανών διαβίωσης". Παράδειγμα : Ένας πολίτης, ο οποίος δηλώνει ετήσιο εισόδημα 30000 ευρώ και οφείλει κατά τη φορολογική νομοθεσία να καλύψει ετήσια "τεκμήρια δαπανών διαβίωσης" 28000 ευρώ, γιατί να απαγορεύεται να αποταμιεύει ετησίως ποσό άνω των 2000 ευρώ (30000-28000); Επίσης ο ίδιος πολίτης με δηλωθέν εισόδημα πενταετίας 150000 ευρώ (5x30000), γιατί να απαγορεύεται να αγοράσει ένα αγαθό αξίας άνω των 10000 ευρώ (5x2000) μέσα σε μία πενταετία; Εάν λοιπόν είναι ανέφικτη στην παρούσα συγκυρία η πλήρης κατάργηση των "τεκμήριων δαπανών διαβίωσης" (όχι των τεκμηρίων κτήσης περιουσιακών στοιχείων), τουλάχιστον θα πρέπει να θεσπιστεί ότι για το σχηματισμό του κεφαλαίου, που μπορεί να αποταμιεύσει ο πολίτης εντός ενός έτους (προκειμένου να μπορεί να δικαιολογήσει τεκμήρια επομένων ετών), από τα δηλωθέντα εισοδήματά του θα αφαιρούνται μόνον τα τεκμήρια κτήσης περιουσιακών στοιχείων και τα δηλωθέντα ποσά των πάσης φύσεως αποδείξεων αγοράς υπηρεσιών και καταναλωτικών αγαθών, καθώς και ένα μικρό ποσοστό (π.χ. 5-10%) του εκάστοτε ισχύοντος αφορολογήτου ποσού της κλίμακας φορολογίας εισοδήματος, αλλά δεν θα αφαιρούνται τα "τεκμήρια δαπανών διαβίωσης", αφού δεν είναι πραγματικές δαπάνες. Και κάτι ακόμη : Στην εποχή των ηλεκτρονικών υπολογιστών είναι αυτονόητο στοιχείο διαφάνειας, εντιμότητας και δικαιοσύνης και πανεύκολο τεχνικά, το να αναγράφεται επί του εκκαθαριστικού σημειώματος της φορολογικής δήλωσης το προαναφερόμενο κεφάλαιο, για το οποίο θα αναγνωρίζεται από τη φορολογική Αρχή ότι μπορεί να επικαλεστεί ο πολίτης στο μέλλον ως χρηματικό απόθεμά του για την κάλυψη οποιασδήποτε αγοράς ή δωρεάς θα κάνει. 2) Ακούμε στα μέσα ενημέρωσης ότι τα τεκμήρια θα έχουν σκοπό να "συλλάβουν" τη φοροδιαφυγή, η οποία είναι εκτεταμένη στους χώρους του εμπορίου, των αγροτών, των ελεύθερων επαγγελματιών και επιτηδευματιών κ.λ.π. Όπως λοιπόν ισχύει διαφοροποιημένη (ελαφρύτερη) κλίμακα φόρου εισοδήματος για εκείνους, οι οποίοι αποκτούν το κυριότερο μέρος του εισοδήματός τους από μισθούς και συντάξεις, θα πρέπει να εξετάσετε μήπως τα "τεκμήρια δαπανών διαβίωσης" πρέπει να ισχύουν μειωμένα (π.χ. στο ήμισυ) ή ακόμη και να μην ισχύουν καθόλου για τους μισθωτούς και συνταξιούχους και βεβαίως για τους ανέργους. Εννοείται ότι δεν θα πρέπει να υπάρχει καμμία απολύτως διάκριση μεταξύ των πολιτών, σε ό,τι αφορά τα τεκμήρια κτήσης περιουσιακών στοιχείων. 3) Ο σημερινός τρόπος καθορισμού της επιφάνειας του ακινήτου, η ιδιοκατοίκηση ή η μίσθωση του οποίου αποτελεί κριτήριο εφαρμογής του σχετικού "τεκμηρίου δαπάνης διαβίωσης", είναι τουλάχιστον ανεπιτυχής. Η φορολογική νομοθεσία ορίζει ως κριτήριο τα 200 τετραγωνικά. μέτρα επιφάνειας γενικώς και αορίστως. Οι οδηγίες για τη συμπλήρωση της φορολογικής δήλωσης ορίζουν ότι τα 200τ.μ. είναι το σύνολο των επιφανειών όλων των χώρων του κτιρίου, κύριων και βοηθητικών. Έτσι ένας πολίτης, ο οποίος διαμένει σε μονοκατοικία αποτελούμενη από 105τμ κύριων χώρων α΄ ορόφου, 15τμ γκαράζ ή κλιμακοστασίου στην πιλοτή και 105τμ υπογείου (ενδεχομένως με πενιχρό φυσικό φωτισμό και αερισμό από φεγγίτες!), υπόκειται στο "τεκμήριο δαπάνης διαβίωσης", αφού τα 105+15+105=225τμ υπερβαίνουν τα 200τμ. Αντίθετα ένας άλλος πολίτης, ο οποίος διαμένει σε κατοικία κυρίων χώρων 187τμ, με αποθήκη 12τμ και σταθμεύει το αυτοκίνητό του στον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου ή σε ενοικιαζόμενη θέση στάθμευσης ή στον δρόμο, δεν υπόκειται στο "τεκμήριο δαπάνης διαβίωσης". Ο πολίτης της δεύτερης περίπτωσης λοιπόν, αν και κατοικεί σε σπίτι σχεδόν διπλάσιας επιφάνειας σε σχέση με το σπίτι του πολίτη της πρώτης περίπτωσης, ευνοείται, ενώ ο πολίτης της πρώτης περίπτωσης αδικείται. Επομένως πρέπει να καταστεί απολύτως σαφές στη φορολογική νομοθεσία ότι τα 200τμ (τα οποία ίσως θα μπορούσαν και να μειωθούν λίγο και να γίνουν π.χ. 180τμ) για την εφαρμογή του "τεκμηρίου δαπάνης διαβίωσης" αφορούν συγκεκριμένα στους κύριους χώρους της κατοικίας (όπως άλλωστε αυτοί έχουν ήδη δηλωθεί στο Ε9). 4) Λέγεται ότι υπάρχει εκτεταμένη φοροδιαφυγή ΦΠΑ από τη μη έκδοση αποδείξεων και τιμολογίων. Τουλάχιστον για την αγορά αγαθών η έκδοση αποδείξεων θα πραγματοποιείται πάντοτε, εάν αποτελέσει αποκλειστική ευθύνη του εκδότη και όχι, όπως νομίζω ότι ισχύει σήμερα, και του λήπτη των αποδείξεων. Φεύγοντας ο καταναλωτής από ένα κατάστημα και έχοντας αγοράσει ένα αντικείμενο, θα έχει φροντίσει τότε ο πωλητής να έχει συρράψει πολύ καλά την απόδειξη επάνω στο αντικείμενο, ώστε να μην ελεγχθεί από τυχόν κλιμάκιο της εφορίας, το οποίο πιθανόν να "σταματήσει" τον καταναλωτή εντός εύλογης απόστασης (π.χ. 50 μέτρα) από το κατάστημά του. Ευχαριστούμε για τη διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης, που εγκαινιάσατε, και προσβλέπουμε σε περαιτέρω βελτίωσή της.