Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Κώστας' | 15 Ιανουαρίου 2010, 17:02

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ιδέες φορολογικής δικαιοσύνης: 1. Θα έπρεπε να γίνει σύνδεση όλων των αφορολόγητων ποσών αλλά και των κλιμάκων φορολόγησης των ακινήτων με τις αντικειμενικές αξίες. Δεν μπορεί κάθε φορά που αυξάνονται οι αντικειμενικές να συμπαρασύρουν δεκάδες φόρους προς τα πάνω ή να εντάσσουν νέους στην φορολόγηση που πριν ήταν στο αφορολόγητο. Θα μπορούσε να υπάρχει ένας μέσος όρος των τιμών ζώνης (Τ.Ζ.) και επί αυτού με κάποιον συντελεστή να ορίζονται τα αφορολόγητα και οι κλίμακες. Κάθε φορά που αλλάζουν οι Τ.Ζ. θα αλλάζει ο μέσος όρος τους και αντίστοιχα θα αναπροσαρμόζονται τα αφορολόγητα ποσά και οι κλίμακες. Η αρχή θα μπορούσε να γίνει με το νέο αφορολόγητο των 150.000 για τις γονικές παροχές - δωρεές που κατατέθηκε σήμερα σαν ανεξάρτητο νομοσχέδιο. Θα έπρεπε αντίστοιχα να συνδεθούν τα αφορολόγητα και οι κλίμακες των φόρων μεταβίβασης, αφορολόγητα 1ης κατοικίας, τεκμήριο 1ης κατοικίας κ.λπ. . Αλλιώς δεν εμπεδώνεται εμπιστοσύνη μεταξύ υπουργείου και πολίτη. Στην πρώτη αύξηση των αντικειμενικών αξιών η «πραγματική αξία» των σημερινών αφορολόγητων και κλιμάκων διαστρεβλώνεται σε βάρος των φορολογουμένων. Επίσης με το σημερινό νομοσχέδιο δεν ισχύει η ίδια κλίμακα και τα αφορολόγητα αν πρόκειται για γονική παροχή, δωρεά ή κληρονομιά μετρητών. Ο διαχωρισμός είναι άδικος. Μπορεί κάποιος να πουλήσει ένα ακίνητο και το προϊόν της πώλησης να το κάνει γονική παροχή ή δωρεά. Γιατί πρέπει να φορολογηθεί διαφορετικά? Υπάρχει και η περίπτωση κάποιος να πουλήσει ένα ακίνητο και μετά να αποβιώσει. Γιατί οι κληρονόμοι του θα πρέπει να φορολογηθούν διαφορετικά αν δηλώσουν ότι κληρονόμησαν το προϊόν της πώλησης απ’ότι αν κληρονομούσαν το ακίνητο; Ή θα αναγκαστούν να μην δηλώσουν τα μετρητά που κληρονόμησαν για να αποφύγουν το φόρο (κοινοί τραπεζικοί λογαριασμοί κ.λπ.) αλλά στην συνέχεια δεν θα μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν για κάποια αγορά λόγω πόθεν-έσχες; Και η μία αδικία στην φορολόγηση θα έχει αλυσιδωτά επακόλουθα σε πλήθος φοροαποφυγών; Το επιχείρημα ότι με τις γονικές παροχές-δωρεές μετρητών γινόταν εικονική βιομηχανία άτυπων δωρεών δεν ισχύει γιατί για αυτόν που δίνει δωρεά τα μετρητά ισχύει το πόθεν έσχες και άρα αυτά ήδη είχαν δηλωθεί και φορολογηθεί. 2. Θα έπρεπε να συνδεθεί ο νέος ΦΜΑΠ με το εισόδημα από ακίνητα. Δεν μπορεί κάποιος να αναγκάζεται σε πώληση ακινήτου επειδή αδυνατεί να πληρώσει τον φόρο ακίνητης περιουσίας. 3. Τα έξοδα συμβολαιογράφου - υποθηκοφύλακα και δικηγόρου που υποχρεωτικά επιβαρύνουν κάθε μεταβίβαση θα έπρεπε να είναι ανεξάρτητα από την αντικειμενική αξία. Ειδικά του υποθηκοφύλακα που δεν μπορεί να επιλέξει κάποιος σε ποιόν θα πάει είναι εύκολο να καθοριστούν από το κράτος σαν εφάπαξ τέλος ή έστω σε σχέση με τα φύλλα του συμβολαίου που πρέπει να καταχωρήσει. Για τους συμβολαιογράφους και τους δικηγόρους καθένας επιλέγει όποιον επιθυμεί και θα έπρεπε να είναι ελεύθερος να διαπραγματεύεται την αμοιβή που θα πληρώσει. 4. Το τεκμήριο ιδιοκατοίκησης πρέπει να σχετίζεται με το ελάχιστο κόστος συντήρησης της κατοικίας και όχι όπως υπολογίζεται σήμερα. Ο σημερινός υπολογισμός είναι εντελώς παράλογος από κάθε άποψη. 4α.Σήμερα ο υπολογισμός είναι χοντρικά: Αξία με βάση την αντικειμενική Χ 3,5% Χ 2. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι το τεκμήριο ιδιοκατοίκησης είναι το διπλάσιο του εισοδήματος που θα έδινε η κατοικία αν ο ιδιοκτήτης της αντί να ιδιοκατοικεί, την ενοικίαζε σε τρίτο. 4β.Επίσης θα πρέπει να λαμβάνει υπ’όψιν πόσα τετραγωνικά της κατοικίας είναι βοηθητικοί χώροι. Σήμερα ρετιρέ 200 τ.μ. δεν έχει τεκμήριο και άλλο που είναι ισόγειο 180 τ.μ. και έχει γκαράζ 15 τ.μ. και αποθήκη 10 τ.μ. έχει τεκμήριο. 4γ.Επίσης σήμερα αν ένα διαμέρισμα είναι 199 τ.μ. δεν έχει καθόλου τεκμήριο και αν είναι 201 φορολογείται για όλο το εμβαδόν και όχι για το πάνω από το αφορολόγητο που έιναι μόνο 1 τ.μ.. 4δ.Το σημερινό καθεστώς τεκμηρίου ιδιοκατοίκησης έχει αναγκάσει πολλούς Έλληνες του εξωτερικού να πουλήσουν τις κατοικίες τους στην Ελλάδα αφού φορολογούνται στην ουσία για το εισόδημα που θα πέρνανε αν τις ενοικιάζανε και μάλιστα για το διπλάσιο. 4ε.Επίσης το σημερινό τεκμήριο ιδιοκατοίκησης δεν διαχωρίζει τον ιδιοκτήτη από τον μισθωτή. Προφανώς για τον μισθωτή το μίσθωμα που πληρώνει θα μπορούσε να είναι τεκμήριο διαβίωσης. Ο ιδιοκτήτης που ιδιοκατοικεί όμως το μόνο που πραγματικά ξοδεύει είναι τα έξοδα συντήρησης, τα οποία εξαρτώνται από το εμβαδόν και το είδος τους (κύριοι χώροι, βοηθητικοί χώροι, αποθήκες, γκαράζ) 5. Εξόφλαλμη αδικία στα τεκμήρια διαβίωσης αυτοκινήτων αποτελεί το τέχνασμα του leasing ή της μακρόχρονης ενοικίασης. Όσα πολυτελή αυτοκίνητα είναι με leasing τελικά ο χρήστης τους δεν υπάγεται στο τεκμήριο. Το ίδιο ισχύει και όταν εταιρίες δίνουν αυτοκίνητα στα στελέχη τους σαν επιπλέον παροχή. Σ’αυτή την περίπτωση αυτή η παροχή δεν θα έπρεπε να φορολογείται σαν εισόδημα; Δεν θα έπρεπε ο χρήστης να εμπίπτει στο τεκμήριο διαβίωσης αυτοκινήτου με όλα τα επακόλουθα, όπως και αφαίρεσή του από το εισόδημα όταν υπολογίζονται τα εισοδήματα για κάλυψη του πόθεν-έσχες στις αγορές ακινήτων. Θα έπρεπε για κάθε Ι.Χ. αυτοκίνητο που κυκλοφορεί (άσχετα αν ανήκει σε εταιρία, σε leasing κ.λ.π.) να υπάρχει και ο φορολογικός του υπεύθυνος ο οποίος θα επιβαρύνεται με το τεκμήριο. 6. Βέβαια τα παραπάνω συμβαίνουν επειδή τα ποσά των τεκμηρίων διαβίωσης των αυτοκινήτων είναι εξωπραγματικά. Μόνο το ελάχιστο κόστος χρήσης των αυτοκινήτων είναι το πραγματικό έξοδο του ιδιοκτήτη του.