Αρχική Ρύθμιση της Αγοράς ΠαιγνίωνΆρθρο 13 – Ο.Δ.Ι.ΕΣχόλιο του χρήστη Νίκος Παπαδάκης | 27 Αυγούστου 2010, 02:18
  • Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Παπαδάκης' | 27 Αυγούστου 2010, 02:18

    Αξιότιμοι Κύριοι Είμαι ο Γενικός Γραμματέας της Ένωσης φίλων του ιπποδρόμου ΠΑΝ.Ε.ΦΙΛ. και από τους πρώτους που δήλωσαν συμμετοχή στη «δημόσια διαβούλευση» για το νομοσχέδιο που αφορά τα τυχερά παιχνίδια. Επικροτώ την απόφαση του Υπουργίου Οικονομίας να θέσει το νομοσχέδιο σε δημόσια διαβούλευση και πιστεύω ότι μ’ αυτόν τον τρόπο θα δοθεί η ευκαιρία στους εισηγητές του νομοσχεδίου να διορθώσουν τα λάθη που υπάρχουν σ’ αυτό. Κατ’ αρχάς δεν θα πρέπει οι παίκτες που συμμετέχουν στα τυχερά παιχνίδια και δη στα παιχνίδια που έχουν σχέση με τον αθλητικό στοιχηματισμό να δαιμονοποιούνται. Το Ελληνικό κράτος από ανέκαθεν υπολόγιζε στη συνεισφορά μας και στη συμμετοχή μας, για το καλό της Ελληνικής Οικονομίας. Δεν είναι δυνατόν από τη μία να μας καλούν να συμμετέχουμε και από την άλλη να μας δαιμονοποιούν. Ο παίκτης που συμμετέχει στα τυχερά παιχνίδια δεν κάνει τίποτα διαφορετικό απ’ ότι κάνει ο οποιοσδήποτε πολίτης που ασχολείται με το εμπόριο και προβαίνει σε αγοραπωλησίες με ελπίδα το κέρδος. Σε καθεστώς δημοκρατίας και ελεύθερης οικονομίας αυτό δεν απαγορεύεται. Υπάρχουν και τα «φαινόμενα εξάρτησης» που πρέπει να καταπολεμηθούν και για το ζήτημα αυτό θα αναφερθώ παρακάτω. Από το 2001 θα έπρεπε να είχαν ρυθμιστεί τα του διαδικτυακού στοιχήματος και έχουμε φτάσει στο 2010-2011. Δεν είναι σωστό να χάνει λεφτά το Ελληνικό κράτος και γενικά να χάνουν λεφτά οι Ευρωπαϊκές χώρες, προς ώφελος ίσως των οικονομιών μιάς ή δύο χωρών που είναι πιό καλά οργανωμένες σ’ αυτόν τον τομέα. Η μέθοδος ρύθμισης των πραγμάτων δεν είναι μία και μοναδική και εξαρτάται και από το χρονικό σημείο το οποίο επελέγη για να γίνει αυτή η ρύθμιση, στη διάρκεια της δεκαετίας στην οποία αναφέρθηκα. Χωρίς αμφιβολία η οποιαδήποτε νομοθετική ρύθμιση θα πρέπει να συνοδεύεται και από εκείνα τα μέτρα που θα την καθιστούν εφαρμόσιμη. Αν βγει ένας νόμος που να λέει «αυτό απαγορεύεται», αλλά δεν είναι εφαρμόσιμος, τότε είναι σαν να μην υπάρχει. Πιστεύω τα παραπάνω είναι κατανοητά ακόμα και στους φίλους του διαδικτυακού στοιχήματος, αυτούς που καλούνται δηλαδή να συμμορφωθούν τώρα με το «καθεστώς ρύθμισης» και να φορολογούνται πλέον οι αποδόσεις τους (ή να παίζουν μόνο στον εθνικό φορέα ΟΠΑΠ – που μας κάνει πρακτικά το ίδιο). Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι δεν φταίει σε τίποτα αυτός που ψάχνει να βρει την καλύτερη απόδοση, αν η πολιτεία από δεκαετίας και πλέον δεν φρόντισε γι αυτή την υπόθεση (ή άλλως πως αν δεν μπορούσε να το κάνει). Με την υπερβολική φορολογία όμως το κράτος δεν θα κερδίσει τίποτα. Αντίθετα θα χάσει και η απήχηση που θα έχει ο νέος νόμος δεν θα είναι καθόλου ευμενής: 1ον) Θα εμφανιστεί τάση φυγής προς την παρανομία. 2ον) Θα εμφανιστεί τάση «μποϋκοτάζ» των κρατικών παιχνιδιών, λόγω της αδικίας. 3ον) Ακόμα και όσοι παίκτες δεν είναι «ευαίσθητοι σε θέματα αποδόσεων» δεν θα μπορούν να συνεχίσουν, μετά από ένα μικρό χρονικό διάστημα. Σε μία εποχή ισχνών αγελάδων για την Ελληνική οικονομία αυτή η αντιμετώπιση δεν είναι καθόλου σωστή. Αντίθετα ο περιορισμός του διαδικτυακού στοιχήματος, η απαγόρευση του ή η φορολόγηση του (ότι ισχύσει), θα εξοικονομήσει χρήματα και κατά συνέπεια οι πελάτες των εθνικών φορέων (ΟΠΑΠ – ΟΔΙΕ) μπορούν και θα πρέπει να τύχουν καλύτερης μεταχείρισης στο θέμα των αποδόσεων. Σε «αντάλλαγμα» με τον περιορισμό της συμμετοχής στα ιντερνετικά στοιχήματα, θα πρέπει να μας ευνοήσετε λίγο στα Ελληνικά. Οτιδήποτε άλλο είναι αμαρτία αν μη τι άλλο ! Για να είμαι πιό συγκεκριμένος: - Ο Ο.Π.Α.Π. έχει τα περιθώρια να αυξήσει λίγο τις αποδόσεις του. - Ο Ο.Δ.Ι.Ε. θα πρέπει να εγγυηθεί το σταθερό 80% που ίσχυε ανέκαθεν. - Ο φόρος «στα μεγάλα κέρδη» που επεβλήθη τον περασμένο Μάϊο θα πρέπει να καταργηθεί. Όλοι οι παίκτες-πελάτες του Ο.Π.Α.Π. και του Ο.Δ.Ι.Ε. το ίδιο λένε. Ακόμα και οι πράκτορες. Οι τελευταίοι είναι υποχρεωμένοι να δουλέψουν ακόμα και κάτω από τις χειρότερες δυνατές συνθήκες και να προσπαθήσουν να προωθήσουν το κρατικό στοίχημα ακόμα και αν αυτό γίνει εντελώς «σκάρτο». Ωστόσο μας κατανοούν απόλυτα, όπως φάνηκε και από τα αιτήματα που είχαν υποβάλει πριν από μερικούς μήνες προς τον Ο.Π.Α.Π.. Εκείνο που με αναγκάζει περισσότερο να συμμετάσχω στη συζήτηση σας είναι η προτεινόμενη ρύθμιση που αφορά στον Ο.Δ.Ι.Ε.. Σ’ αυτήν διαβάζουμε τα εξής: 1 - Αναθεώρηση του τρόπου κατανομής των εισπράξεων του ΟΔΙΕ ΑΕ από το αμοιβαίο ιπποδρο- μιακό στοίχημα με τους παρακάτω τρόπους: - Μείωση του ποσοστού αναδιανεμόμενου κέρδους 80% στα επίπεδα του ανταγωνισμού. - Αναγωγή των μέχρι σήμερα διανεμομένων ποσοστών επί των «ακαθαρίστων εισπράξεων» σε ποσοστά επί των «καθαρών» εισπράξεων. Ποιός είναι ο ανταγωνισμός τον οποίο πρέπει «να συναντήσουμε μετακινούμενοι προς τα κάτω» ; Απ’ ότι ξέρουμε στην Ελλάδα μόνο ο Ο.Δ.Ι.Ε. διοργανώνει ιπποδρομίες. Απ’ ότι επίσης ξέρουμε οι ξένες εταιρείες ιπποδρόμου γενικά μοιράζουν περισσότερα και όχι λιγώτερα από τον Ο.Δ.Ι.Ε. Αλλά και ο Ο.Π.Α.Π. στο ποδόσφαιρο προσφέρει παιχνίδια με 9-11% γκανιότα. Επομένως ποιόν να «πάμε να συναντήσουμε προς τα κάτω» ; Μόνο το πάτωμα υπάρχει ! Είναι ακατανόητο όσο και λίαν «εχθρικό» προς τους φίλους του ιπποδρόμου αυτό το άρθρο και δεν θα βοηθήσει καθόλου τις εισπράξεις του Ο.Δ.Ι.Ε. αφού δεν θα υπάρχει η δυνατότητα κέρδους παρά μόνο διαρκής χασούρα. Ακόμα, αν υπολογίζεται το διανεμητέο σαν 80% μετά τα έξοδα καταλήγουμε στο 70% πραγματικό διανεμητέο πρακτικά. Αν πούμε δηλαδή 80% και με ψιλά γράμματα πούμε το «μετά τα έξοδα» είναι καλά ; Θα ξεγελαστούν μερικοί, αλλά θα ξεγελαστούν και τα ελάχιστα ευρώ που έχουν απομείνει στην τσέπη τους ; Αλλά αυτά δεν ξεγελιούνται ! Διαβάζοντας όλο το νομοσχέδιο από την αρχή μέχρι το τέλος δημιουργείται η ξεκάθαρη εντύπωση ότι ο πλέον «αδυσώπητος εχθρός» που πρέπει να παταχθεί είναι ο Ελληνικός ιππόδρομος ! Όχι οι διαδικτυακοί μπουκμέϊκερς, όχι οι λοιποί παράνομοι μπουκμέϊκερς των άλλων 12 άρθρων, αλλά ο Ελληνικός ιππόδρομος ! Αυτό προκύπτει και από την ανάλυση και σύγκριση των οικονομικών μεγεθών που εμπλέκονται στα διάφορα άρθρα του νομοσχεδίου. Πρακτικά ο ιππόδρομος «δεν θα παίζει» πλέον και γι αυτό το σχετικό άρθρο του νομοσχεδίου θα πρέπει να απομακρυνθεί πλήρως. Σε ένα χρόνο από σήμερα αποκλείεται να υπάρχουν Ελληνικές ιπποδρομίες, τη στιγμή μάλιστα που η πορεία των οικονομικών δεικτών είναι ήδη φθίνουσα. Με 63% διανεμητέο -γιατί εκεί περίπου καταλήγουν τα προτεινόμενα στην παρ. 1 του άρθρου 13- είναι αστείο και να συζητείται ότι μπορεί να σταθεί το ιπποδρομιακό στοίχημα. Κλείνοντας τον ιππόδρομο, γιατί αυτό πρακτικά πάει να γίνει, το κράτος θα στερηθεί από ένα σημαντικό έσοδο και η σκοπιμότητα του όλου εγχειρήματος είναι ακατανόητη. Δεν θα κερδίσει κανένας τίποτα. Καταλαβαίνουμε ότι το νομοσχέδιο διαπνέεται από την παρακάτω λογική: "Ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΟΥ ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΟΣ ΕΦ' ΟΣΟΝ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΦΟΡΟΛΟΓΗΘΕΙ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΟ ΗΜΕΔΑΠΟ" Έτσι τουλάχιστον έχει "περάσει" μέχρι στιγμής στην κοινή γνώμη. Αυτό είναι ελάχιστα δημοφιλές όπως καταλαβαίνετε, εκδικητικό αλλά και δεν προσφέρει κάτι στην -επιθυμητή για όλους- κερδοφορία των κρατικών οργανισμών ! Δεν θα μπορούμε να παίξουμε. Είναι τόσο απλό ! Αν, όπως εξήγησα και παραπάνω, το στοίχημα φορολογηθεί σε όλο του το εύρος θα πρέπει εμείς οι πελάτες του Ο.Π.Α.Π. και του Ο.Δ.Ι.Ε. που ανέκαθεν φορολογούμαστε να κερδίσουμε κάτι (λίγα έστω) και όχι να χάσουμε κι άλλα ! Σας υπενθυμίζω ότι όταν πριν από ακριβώς ένα χρόνο ο υπουργός Οικονομίας της Ν.Δ. κος Παπαθανασίου εισηγήθηκε φόρο 10% "από το πρώτο ευρώ", το ΠΑ.ΣΟ.Κ. που βρίσκεται σήμερα στην κυβέρνηση αντέδρασε αμέσως. Έγινε και επερώτηση με 60 υπογραφές βουλευτών, που είναι ένας μεγάλος αριθμός και δεν τον έχουμε συνηθίσει σε ανάλογες επερωτήσεις που γίνονται για πολύ πιό σοβαρά θέματα, όπως για την Παιδεία, για την Βιομηχανία και για την Υγεία. Ορθώς ελέγετο τότε ότι ο Ο.Π.Α.Π. και ο Ο.Δ.Ι.Ε. πρέπει όχι να «χαρατσωθούν» αλλά αντίθετα να υποστηριχθούν, προς ώφελος της εθνικής οικονομίας. Τι άλλαξε από τότε ; Όταν το 2009 κρίνεται ότι αυτού του είδους η φορολόγηση είναι ασύμφορη γιατί θα αποφέρει μικρότερα κέρδη στους δύο οργανισμούς, πως είναι δυνατόν να λέγεται το 2010 ότι θα αποφέρει περισσότερα ; Η στάση που τήρησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 2009 το έκανε εξαιρετικά δημοφιλές, είναι δε γεγονός ότι σε όλο τον κόσμο ο σοσιαλισμός και η σοσιαλδημοκρατία γενικά υποστηρίζουν τον λαό σε τέτοια θέματα, ενώ αντίθετα οι πολιτικές ιδεολογίες των άκρων είναι αυτές που θέλουν να μας κάνουν να υποφέρουμε όσο γίνεται περισσότερο. Περαίνωντας τον σχολιασμό μου θα ήθελα να αναφερθώ στο θέμα της «εξάρτησης» από τα τυχερά παιχνίδια, όπως γράφω και στην αρχή του κειμένου μου. Αλλά θα αναφερθώ και στο θέμα του «ξεπλύματος του μαύρου χρήματος» που είναι πολύ επικαιρο αυτή την εποχή. Η Εξάρτηση: Είναι ένα φαινόμενο που δημιουργεί προβλήματα σε ένα αριθμό συμπολιτών μας. Ωστόσο δεν υπάρχει παιδεία. Ακούμε πολλά για «μονάδες ψυχιατρικής βοήθειας» αλλά που είναι η πρόληψη, προτού φτάσουμε να χρειαζόμαστε νοσοκομείο ; Ελάχιστα πράγματα έχουν γίνει και πρέπει να βγουν ειδικά βιβλία και περιοδικές εκδόσεις που να τα εξηγούν, ειδικά στους νεώτερους σε ηλικία και στους μαθητές. Με τα «φρουτάκια» το φαινόμενο οξύνεται, αφού τα παιχνίδια αυτά απευθύνονται –εξ ορισμού- στο τμήμα εκείνο του πληθυσμού με αρκετά κάτω του μέσου όρου επίπεδο μόρφωσης. Άρα θα πρέπει να ληφθεί πρόνοια και να διδάσκεται ο «υπεύθυνος στοιχηματισμός». Το κράτος μπορεί να επιτρέψει τα φρουτάκια αλλά δεν μπορεί να λέει «θα κρύψω τους κινδύνους, γιατί αν δεν τους κρύψω δεν θα τα παίξουν». Το ξέπλυμα: Συνέχεια ακούμε για «ξέπλυμα βρώμικου χρήματος στο ίντερνετ». Ποιά είναι όμως η αλήθεια ; Για να το κάνει κανείς αυτό με τον πιό «επιρρεπή στις κομπίνες» ιντερνετικό μπουκμέϊκερ, απαιτείται συνωμοσία μεταξύ 5 έως 15 προσώπων. Για να γίνει με τον Ο.Π.Α.Π. όπως αυτός λειτουργεί τώρα είναι πάρα πολύ εύκολο, αρκεί να έχει κανείς ένα κερδισμένο δελτίο και να βρει έναν καταστηματάρχη που έχει αδήλωτα χρηματικά ποσά. Είναι απορίας άξιο μάλιστα πως ο Ο.Π.Α.Π. επεκαλέσθη αυτό συγκεκριμένα το επιχείρημα στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια και πως έγινε δεκτό ! Ο Ο.Π.Α.Π. σήμερα το αναγνωρίζει, είναι βέβαιο, αλλά για να λυθεί αποτελεσματικά ένας τρόπος μόνο υπάρχει και αυτός είναι η έκδοση πλαστικής κάρτας που θα μπαίνει στα τερματικά. Η λύση που προτείνεται να γράφουμε στα πρακτορεία το όνομα μας σε κάθε δελτίο δεν είναι καθόλου πρακτική και μόνο κυκλοφοριακή συμφόρηση μπορεί να προκαλέσει. Μετά Τιμής Νίκος Παπαδάκης Αθήνα