Αρχική Ρύθμιση της Αγοράς ΠαιγνίωνΆρθρο 1 – ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη Μικρός Ήρωας | 27 Αυγούστου 2010, 17:49
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
O βασικός λόγος που δίνεται ως αιτία για τη νομιμοποίηση των ηλεκτρονικών τυχερών παιχνιδιών είναι η λανθασμένη άποψη ότι η χωρά μας πληρώνει πρόστιμο ύψους 11.5 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο στην ΕΕ για την απαγόρευση τους. Αυτό είναι απολύτως αναληθές. Η Ελλάδα έχει καταδικαστεί για το νόμο 3037/2002 που μεταξύ άλλων απαγόρευε και τα φρουτάκια αλλά δεν καταδικάστηκε για ίδια τα φρουτάκια. Καταδικάστηκε διότι απαγόρευσε κάθε μορφής ηλεκτρονικό παιχνίδι ακόμα και στο σπίτι. Για την ακρίβεια, ο κάτοχος κάθε video game που θα έπρεπε να έχει καταδικαστεί σε 3 μήνες φυλάκιση και σε πρόστιμο 10.000 ευρώ για την εγκατάσταση του. Καταδικαστήκαμε από την Ευρώπη γιατί δεν έχουμε ακυρώσει έναν παράλογο νόμο βάσει του οποίου θα έπρεπε να είναι η μισή Ελλάδα στη φυλακή. Ειδικά για τα τυχερά παιχνίδια η απόφαση γράφει ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να επιτρέψει τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και να λάβει μέτρα ώστε να μη μπορούν να μετατραπούν σε τυχερά. Το πλήρες κείμενο της απόφασης είναι δημοσιευμένο στη σελίδα του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου και θα έπρεπε οι συντάκτες του νομοσχεδίου να το έχουν μελετήσει προσεκτικά πριν δημοσιεύσουν αυτή την ανακρίβεια στο opengov. Επίσης, αναφέρεται ότι στην Ελλάδα λειτουργούν 20 χιλιάδες ηλεκτρονικές μηχανές ψυχαγωγικών παιχνιδιών περιορισμένου κέρδους (AWPs) και έως και 150 χιλιάδες ηλεκτρονικοί υπολογιστές που παρέχουν παράνομα τυχερά παιχνίδια (τύπου φρουτάκια). Με βάση ποια έρευνα έχουν δημοσιευτεί αυτά τα στοιχεία; Γιατί επιτράπηκε να λάβει ο παράνομος τζόγος τις τεράστιες διαστάσεις που περιγράφονται εάν τα στοιχεία είναι σωστά;