Αρχική Ρύθμιση της Αγοράς ΠαιγνίωνΆρθρο 11 – Διαδικτυακό ΣτοίχημαΣχόλιο του χρήστη Παναγιώτης Βαρλάγκας | 29 Αυγούστου 2010, 18:01
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Προφωνώς το Α. ("Δημιουργία ανταγωνιστικής αγοράς με εκχώρηση απεριόριστου αριθμού αδειών με καθορισμένο κόστος. Στην επιλογή αυτή δεν απαιτείται δημοπρασία. Η Ε.Ε.Π. καθορίζει τις προϋποθέσεις και τις απαιτήσεις για τον φάκελο υποβολής υποψηφιότητας.") Το Κράτος πρέπει να ορίσει τις ελάχιστες προϋποθέσεις λειτουργίας εταιρίας διαδικτυακού στοιχήματος. Δεν πρέπει να τεθεί κλειστός αριθμός (numerus clausus) όπως ορίζει το Β. διότι ενέχει τον κίνδυνο δημιουργίας κλειστών ολιγοπωλίων εις βάρος του καταναλωτή (εν προκειμένω: παίκτη). Από εκεί και πέρα αν βρεθούν 5, 10, 20 εταιρίες που πληρούν τους όρους, τόσο το καλύτερο, καθώς θα λειτουργήσει ο ανταγωνισμός (χαμηλή γκανιότα κ.λπ.). Και ο ελεύθερος ανταγωνισμός θα αφήσει να επικρατήσουν οι καλύτεροι, με στενή φυσικά εποπτεία της Επιτροπής Ανταγωνισμού ή της ειδικής Επιτροπής Εποπτείας Παιγνίων, για ευνόητους λόγους.