Αρχική Ρύθμιση της Αγοράς ΠαιγνίωνΆρθρο 3 – Εξέταση, χαρακτηρισμός , ταξινόμηση και πιστοποίησηΣχόλιο του χρήστη ΝΙΚΟΣ ΑΡΜΕΝΗΣ | 31 Αυγούστου 2010, 11:59
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΝΙΚΟΣ ΑΡΜΕΝΗΣ' | 31 Αυγούστου 2010, 11:59

    Η κουβέντα που άνοιξε για τον τζόγο είναι σαν τη συζήτηση για τη θανατική ποινή, τις εκτρώσεις ή την κότα και το αυγό. Εχει το κράτος το δικαίωμα να εξοικονομεί πόρους από τις εξαρτήσεις των πολιτών του; Προφανώς και έχει. Το θέμα είναι αν του αναγνωρίζουμε το δικαίωμα να τις καλλιεργεί. Κατά τη γνώμη μου δεν .. θα έπρεπε. Ο Ανδρέας Πετρουλάκης γράφει ότι οι ενήλικοι δεν χρειάζονται κηδεμόνες, κανένας δεν μπορεί να απαγορεύσει σε κάποιον την πρόσβαση στον τζόγο όσο και αν η εξάρτηση έχει καταστροφικά αποτελέσματα. Καμία αντίρρηση. Μόνο που, όσο και αν είναι νόμιμη, η προώθηση του τζόγου από το κράτος παραμένει μία ανήθικη επιλογή. Το νέο καθεστώς νόμιμου τζόγου θα τοποθετήσει φρουτάκια παντού. Είναι χαρακτηριστικό πως για την απόκτηση άδειας κινούνται δύο επιχειρηματίες που διατηρούν εκτενές δίκτυο πρατηρίων υγρών καυσίμων. Σήμερα δεν μπορείς να τζογάρεις στην Αθηνών-Λαμίας. Αύριο θα μπορείς. Το νέο νομικό πλαίσιο θα αυξήσει θεαματικά τα ποσά που παίζουν οι πολίτες. Φυσικά θα αυξήσει εξίσου θεαματικά και τον αριθμό των πολιτών που πιάνουν τα «ζάρια» στα χέρια. Ακόμα και αν ο τζόγος δεν είναι στα ενδιαφέροντά σου, η επιλογή έρχεται να σε τραβήξει από το μανίκι. Το κράτος θα χορηγήσει άδειες σε εταιρίες που δημιουργούν υπερκέρδη από τον τζόγο. Και ο τζόγος σε περιόδους κρίσης λειτουργεί ως καταφυγή. Οι άνθρωποι παίζουν για να γλιτώσουν. Αγοράζουν την ελπίδα όπως το πρεζόνι τη δόση του. Σίγουρα πρόκειται για αναφαίρετο δικαίωμα τους. Ομως το κράτος δεν έχει το δικαίωμα να επιτρέπει την προβολή του τζόγου. Αύριο μπορεί οι διαφημίσεις των καζίνο να προβάλλονται και στη δημόσια τηλεόραση. Σήμερα έχουν γεμίσει τα κάδρα της υπαίθριας προβολής. Κατά πόσο είναι σωστό το κράτος να απαγορεύει τη διαφήμιση των τσιγάρων, αλλά να επιτρέπει ή να προωθεί, τη διαφήμιση του τζόγου; Υπάρχουν και όρια. Ορια τα οποία αναστέλλουν ως και το ένστικτο επιβίωσης αυτού του κράτους. Ούτως ή άλλως, ένα κράτος που επιβιώνει από τις εξαρτήσεις των πολιτών του δεν είναι καλό κράτος. Ναρκωτικά (αλκοόλ και τσιγάρο) και τζόγος ενισχύουν τα δημόσια ταμεία. Τι μένει; Koρίτσια στο πεζοδρόμιο και περιπολικά για την είσπραξη;