Αρχική Ρύθμιση της Αγοράς ΠαιγνίωνΆρθρο 13 – Ο.Δ.Ι.ΕΣχόλιο του χρήστη Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκης | 31 Αυγούστου 2010, 16:40
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
(συνέχεια από το προηγούμενο) Αν σε αυτά προσθέσει κανείς και την οικονομική διαφορά που έχει προκύψει στο υπόλοιπο του Λογαριασμού Επάθλων από κακή διαχείρισή του με αποτέλεσμα την περεταίρω μείωσή του, αντιλαμβανόμαστε όλοι πως είναι επιτακτική η ανάγκη στήριξης της Ελληνικής Ιδιοκτησίας που αποτελεί «αιμοδότη» και στυλοβάτη του ιπποδρομιακού οικοδομήματος, απαραίτητο κρίκο και βασικό επενδυτή (μαζί με τους ιπποπαραγωγούς) σε ο, τι αφορά στην ιπποδρομιακή δραστηριότητα γενικότερα. Παρότι οι εισροές του Λογαριασμού Επάθλων είναι αποκλειστική συνάρτηση της γενικότερης πορείας των εσόδων από το ιπποδρομιακό στοίχημα, εν τούτοις πρέπει με κάποιο τρόπο να διασφαλίζεται ένα ελάχιστο εγγυημένο ποσό στον Λογαριασμό ικανό να δίνει ώθηση και διέξοδο από την κρίση σε περιόδους κατά τις οποίες είτε η ιπποδρομιακή δραστηριότητα είναι μειωμένη (περίοδος θερινών διακοπών) ή παρατηρείται κάμψη του τζίρου, γεγονότα των οποίων οι επιπτώσεις αντανακλώνται στο υπόλοιπο του Λογαριασμού. Σήμερα που ο Ιππόδρομος αποτελεί Δημόσια επιχείρηση πρέπει το Κράτος (που φέρει την ιδιότητα του αποκλειστικού ιδιοκτήτη) να στηρίξει οικονομικά τον Λογαριασμό Επάθλων ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα στο μέλλον. Εξάλλου, περισσότερες κούρσες με αυξημένα έπαθλα είναι σίγουρο πως θα αποφέρουν μεγαλύτερα έσοδα από το ιπποδρομιακό στοίχημα λόγω της αναμενόμενης αύξησης του μέσου όρου συμμετοχών ίππων ανά ιπποδρομία – λόγω των αυξημένων επάθλων – άρα και της δυσκολίας επιτυχημένης πρόβλεψης. Η στασιμότητα που παρατηρείται και η φημολογούμενη μείωση στα έπαθλα των ιπποδρομιών λειτουργεί αποτρεπτικά και για τους υπάρχοντες ιδιοκτήτες ώστε να ανανεώσουν και να αυξήσουν το ζωικό δυναμικό των στάβλων τους, μιας και η αγορά και η συντήρηση ενός καθαρόαιμου είναι δαπανηρή επένδυση αμφιβόλου οικονομικού αποτελέσματος. Πρέπει λοιπόν να δημιουργηθεί το κατάλληλο επενδυτικό κλίμα που θα προσφέρει στους μεν υπάρχοντες ιδιοκτήτες την ασφάλεια του παρόντος και σε όσους θέλουν να ασχοληθούν προσεχώς με τις ιπποδρομίες ως ιδιοκτήτες ευκαιρίες για το μέλλον.» Στο σημείο αυτό θα πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία στην πρόταση του άρθρου 13 για «…Μείωση του ποσοστού αναδιανεμόμενου κέρδους 80% στα επίπεδα του ανταγωνισμού…» Αν ο συντάκτης του άρθρου 13 υπαινίσσεται εγχώριο ανταγωνισμό, πρέπει να πούμε πως μεταξύ πραγμάτων που δεν είναι ομοειδή δεν μπορεί να υπάρξει σύγκριση, πολλώ δε μάλλον δεν μπορεί να υπάρχει ανταγωνισμός. Με άλλα λόγια, στην Ελλάδα και δη στις Ελληνικές Ιπποδρομίες ο ΟΔΙΕ κατέχει ουσιαστικό μονοπώλιο (θέμα που αναλύθηκε εκτενώς σε άλλα άρθρα) ώστε δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για ανταγωνισμό αφού οι Ιπποδρομίες αποτελούν μονοπώλιο. Με τον όρο ανταγωνισμό πιθανώς ο συντάκτης του άρθρου να εννοεί τον ανταγωνισμό με τις εταιρίες στοιχημάτων του Διαδικτύου και τους bookmakers του εξωτερικού που δραστηριοποιούνται στις ιπποδρομίες εν γένει. Στα πλαίσια λοιπόν της ελεύθερης αγοράς και προκειμένου ο ΟΔΙΕ να καταστεί ανταγωνιστικός στο διεθνές περιβάλλον οι κανόνες της αγοράς και του marketing επιτάσσουν την μείωση της γκανιότας ώστε οι αποδόσεις που θα προκύψουν να είναι ελκυστικότερες, να προσελκύσουν περισσότερους παίκτες και να αποκομίσει επιπλέον έσοδα ο ΟΔΙΕ τόσο από την αύξηση του «πελατολογίου» του όσο και από την μεγαλύτερη «ανακύκλωση» του παιχνιδιού (τόσο σε συχνότητα όσο και σε όγκο). Συμπερασματικά, η σκέψη της μείωσης του ποσοστού αναδιανεμόμενου κέρδους κρίνεται ως μη ρεαλιστική και επιπλέον ασύμφορη για το Δημόσιο και επιζήμια για τον ΟΔΙΕ. Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η πρόταση περί «…Αναγωγής των μέχρι σήμερα διανεμομένων ποσοστών επί των «ακαθαρίστων εισπράξεων» σε ποσοστά επί των «καθαρών» εισπράξεων…». Λαμβάνοντας υπόψη την δεινή οικονομική κατάσταση του ΟΔΙΕ και όλων ανεξαιρέτως των ιπποδρομιακών τάξεων (ιδιοκτήτες, προπονητές, αναβάτες, Ιπποδρομιακός Τύπος, φίλιπποι) μία περαιτέρω μείωση των εσόδων τους και ειδικότερα των επαγγελματιών του χώρου (διότι όπως είναι γνωστό τα έσοδα των ιδιοκτητών και των προπονητών συναρτώνται άμεσα με την πορεία των εσόδων του στοιχήματος) θα επιφέρει χάος και χωρίς αμφιβολία θα «παραλύσει» κυριολεκτικά την εγχώρια ιπποδρομιακή δραστηριότητα. Η λογική της είσπραξης θα πρέπει να εστιαστεί στην διάρκεια και στην επανάληψη του παιχνιδιού και όχι στην ακραία φορολόγησή του, κάνοντας ασύμφορη την επιλογή στοιχηματισμού στις ιπποδρομίες. Για να επανέλθουμε λίγο στα περί φορολόγησης των κερδισμένων δελτίων θα παρατηρήσει κανείς πως η εφαρμογή αυτής της ρύθμισης συνιστά όντως μορφή αθέμιτου ανταγωνισμού εις βάρος του ΟΔΙΕ. Για παράδειγμα, ισχύει φορολόγηση 10,00% για δελτία με κέρδη άνω των 100,00 € ανά στήλη. Η μονάδα πίστωσης στο παιχνίδι του στοιχήματος ποδοσφαίρου του ΟΠΑΠ (το οποίο ειρήσθω εν παρόδω έχει προκαθορισμένες αποδόσεις ώστε ο παίκτης με «κατάλληλους» χειρισμούς μπορεί να αποφύγει την φορολόγηση των κερδισμένων δελτίων του) είναι 0,30 €. Στον αντίποδα, το ιπποδρομιακό παιχνίδι που είναι αμοιβαίο – ώστε δεν γνωρίζουμε τις τελικές αποδόσεις προ της εκκίνησης της ιπποδρομίας – έχει μονάδα πίστωσης το 1,00 € και σε κάποια παιχνίδια τα 3,00 €(!!!). Από αυτά προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα πως για να φορολογηθεί κάποιος στο στοίχημα ποδοσφαίρου θα πρέπει να κερδίσει περίπου 333 φορές και κάτι τα λεφτά του και να κάνει λάθος (!), δηλαδή να μην μειώσει τους συνολικούς αγώνες στο δελτίο του, ενώ στον ιππόδρομο η αναλογία βρίσκεται στον 100πλασιασμό της μονάδας πίστωσης χωρίς την δυνατότητα «αποφυγής» της φορολόγησης, στρέφοντας τελικά τους παίκτες σε άλλες μορφές στοιχηματισμού. Αν αυτό είναι αθέμιτος ανταγωνισμός και «επιλεκτική» φορολόγηση ή όχι, το αφήνω στην κρίση του κάθε αναγνώστη. Για τους λόγους αυτούς θα πρέπει κατά την προσωπική μου άποψη να επανεξετάσει το Οικονομικό Επιτελείο την θέση του τόσο γύρω από το θέμα της φορολόγησης των κερδισμένων δελτίων όσο και της γκανιότας (ή ποσοστό αναδιανεμόμενου κέρδους όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται) και του τρόπου καθορισμού του (καλό θα ήταν να ορίζεται με Νομοθετική ρύθμιση και κατόπιν διαβούλευσης με όλους τους εμπλεκόμενους Φορείς και όχι με κανονιστική απόφαση που πιθανότατα θα προκαλούσε αναταραχή στο σύνολο των ιπποδρομιακών τάξεων). Αν το Οικονομικό Επιτελείο αποφασίσει τελικά να αναθεωρήσει τις σκέψεις του σχετικά με τα θέματα της φορολόγησης των κερδισμένων δελτίων και της γκανιότας, εντάξει τον ΟΔΙΕ στα άρθρα του επικείμενου Νόμου περί Διαδικτυακού στοιχήματος και ανταλλακτηρίου στοιχημάτων και παραχωρήσει στον ΟΔΙΕ νέες άδειες τερματικών τυχερών παιχνιδιών μαζί με τα δικαιώματα εκμετάλλευσής τους (αφού βεβαίως γίνουν παράλληλα όλες οι επιβεβλημένες ενέργειες από πλευράς ΟΔΙΕ και ΦΕΕ εστιασμένες στο τρίπτυχο αξιοπιστία – προβολή – αναβάθμιση) τότε ουσιαστικά ο ΟΔΙΕ θα έχει δεχθεί το «φιλί της ζωής» δίνοντάς του πλέον την ευκαιρία να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις που επίκεινται (ως οφείλει άλλωστε, διότι πέραν του στοιχήματος ο Ελληνικός Ιππόδρομος «πρεσβεύει» ένα ολόκληρο άθλημα που κάποτε στην αρχαιότητα ήταν Ολυμπιακό αγώνισμα), εδραιώνοντας την θέση του στην εγχώρια στοιχηματική αγορά και επιχειρώντας το μεγάλο «άλμα» προς το εξωτερικό μέσω του Διαδικτύου. Μία γενική διαπίστωση που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι πως αν «αφήσουμε» τον Ιππόδρομο να κάνει τα δικά του «εξυγιαντικά βήματα» χωρίς να υποδαυλίσουμε τις όποιες προσπάθειες με «δυσβάσταχτες» φορολογήσεις είναι δυνατό να του δώσουμε την αναγκαία ώθηση ώστε να ξεφύγει από την επαπειλούμενο οριστικό αφανισμό των Ελληνικών Ιπποδρομιών (ακολουθεί απόσπασμα από την εργασία μου με τίτλο: «Δυνατότητες για άνοδο του Ιπποδρομιακού στοιχήματος και ποιοτικής αναβάθμισης του αθλήματος», εργασία που όπως προείπαμε κατατέθηκε στις 2-10-2008 προς όλους τους αρμόδιους Φορείς και έκτοτε άλλες δύο φορές κατά το έτος 2009, ενώ αναρτήθηκε στο Διαδίκτυο από τον ΕΛΣΙΙΠ στις 10-4-2009) ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Από τα όσα αναλύθηκαν, προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα: Οι ιπποδρομίες σήμερα διανύουν μία από τις πιο δύσκολες στιγμές της ιστορίας τους στην χώρα μας, με την κοινή γνώμη να έχει αρνητική γνώμη - ή ακόμη και αδιαφορία - για το άθλημα, με συνακόλουθο αυτού του γεγονότος τα μειωμένα - σε σχέση με τα προσδοκώμενα - έσοδα του Οργανισμού. Η κατάσταση βεβαίως είναι πλήρως αναστρέψιμη και η στρατηγική που πρέπει να χαραχθεί θα πρέπει κατά την γνώμη μου να βασιστεί στο τρίπτυχο αξιοπιστία – προβολή – αναβάθμιση με αυτήν ακριβώς την σειρά προτεραιότητας. Δηλαδή, πρέπει πρωτίστως να εξυγιανθεί πλήρως ο χώρος του Ιπποδρόμου για να μπορέσει να κάνει «άνοιγμα» προς τον κόσμο. Δεν μπορείς να «πουλήσεις» ένα προϊόν το οποίο είναι ή φαίνεται να είναι «σάπιο». Συνεπώς, κύριο μέλημα όλων μας θα πρέπει να είναι η αξιοπιστία των ιπποδρομιών. Και λέω όλων μας, διότι θα πρέπει και σε ατομικό επίπεδο να εκλείψουν πάσης φύσεως αντιλήψεις και νοοτροπίες του παρελθόντος που μόνον κακό κάνουν στο άθλημα των ιπποδρομιών. Συντεχνιακές αντιλήψεις, κερδοσκοπικές «επιδρομές» και οτιδήποτε άλλο πλήττει το κύρος και την αξιοπιστία των Ιπποδρομιών πρέπει να εξαλειφθούν άπαξ και δια παντός. Σε συνδυασμό με τα μέτρα αποκατάστασης της αξιοπιστίας του Ιπποδρόμου, χτίζεται ο δρόμος προς την ανάκαμψη και την άνοδο. Εν συνεχεία, με την κατάλληλη προβολή που να απευθύνεται προς όλους, αναδεικνύοντας όχι μόνον το «αγωνιστικό προφίλ» του Ιπποδρόμου, αλλά τονίζοντας και τον κοινωνικό ρόλο που μπορεί να παίξει ευρύτερα, είναι σίγουρο πως θα κερδίσει την αποδοχή του κόσμου και φυσικά θα προσελκύσει ταυτόχρονα νέους φιλίππους, ένα από τα κύρια ζητούμενα για την άνθιση των Ιπποδρομιών. Ας μην ξεχνάμε πως εκτός των ιδιοκτητών ίππων, «αιμοδότες» του αθλήματος είναι και οι φίλιπποι και σ’ αυτούς θα πρέπει να στραφεί η προσοχή όλων. Η διαρκώς επιδιωκόμενη αναβάθμιση – σε όλα τα επίπεδα – τέλος, θα πρέπει να στοχεύει ακριβώς στην εξυπηρέτηση των ήδη υπαρχόντων φιλίππων αλλά και στην προσέλκυση νέων. Τα αποτελέσματα - κατά την εκτίμησή μου - τότε θα είναι εντυπωσιακά. Σχηματικά, το σχέδιο δράσης έχει ως εξής: ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΠΡΟΒΟΛΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ Επαρκής και σύννομη συμπλήρωση αγωνιστικού προγράμματος Ραδιοφωνική - Τηλεοπτική κάλυψη των ιπποδρομιών Διαρκής εκπαίδευση του έμψυχου δυναμικού Έλεγχος doping Διαφήμιση Αναπροσαρμογή Κανόνων και Διατάξεων Έλεγχος ιπποδρομιών Αναβάθμιση της συνολικής εικόνας του Οργανισμού (προφίλ) Ενέργειες άμεσης προτεραιότητας Ενέργειες μεσομακροπρόθεσμες Ως κατακλείδα, οφείλω να καταθέσω την αισιοδοξία μου πως τουλάχιστον στο Υπουργείο Οικονομικών υπάρχουν «ευήκοα ώτα» (τρανή απόδειξη η άμεση ανταπόκριση της κυρίας Σοφίας Τολιοπούλου που ανταποκρίθηκε άμεσα απαντώντας μου σε επιστολή που είχα αποστείλει προ ολίγου καιρού προς τον Υπουργό Οικονομικών σχετική με τις Ιπποδρομίες), δείγμα πως υπάρχουν δραστήριοι άνθρωποι στο Οικονομικό Επιτελείο που αν μη τι άλλο αντιδρούν άμεσα και αποτελεσματικά. Με την ελπίδα να συνεισφέρω το ελάχιστο προς την σωστή κατεύθυνση μαζί με όλους όσους αγαπούμε τις Ιπποδρομίες και συμμετέχουμε στην Δημόσια διαβούλευση με σκέψεις, ιδέες και προτάσεις, εύχομαι οι αποφάσεις που θα ληφθούν να είναι τόσο προς το συμφέρον του Δημοσίου γενικά όσο και του Ελληνικού Ιπποδρόμου ειδικά. Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκης