Αρχική Ρύθμιση της Αγοράς ΠαιγνίωνΆρθρο 11 – Διαδικτυακό ΣτοίχημαΣχόλιο του χρήστη Θεολόγος Λεοντίδης | 2 Σεπτεμβρίου 2010, 09:53
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Θά ήθελα να γράψω λίγες γραμμές γενικά γιά την διαδυκτιακή αγορά. Είναι γεγονός ότι το διαδύκτιο έχει μπεί στην ζωή όλων μας με τα θετικά,αλλά καί τα αρνητικά χαρακτηριστικά του. Οφείλουμε όλοι μας να ενισχύουμε τα πρώτα,απορρίπτοντας παγίδες πού σαν στόχο έχουν τον εύκολο πλουτισμό κάποιων εις βάρος τού κοινωνικού συνόλου. Είναι επίσης γεγονός ότι ζούμε σε μία ελεύθερη αγορά,χωρίς να είναι κακό αυτό,φυσικά. Σύμφωνα με εκτιμήσεις γιά τον επόμενο χρόνο,μία στις τρείς επιχειρήσεις θα βάλει λουκέτο,εκτινάσσοντας την ανεργία στην χώρα σε πρωτόγνωρα επίπεδα (πολύ πάνω από το ένα εκατομμύριο ανέργους). Ανεργία πού επιφέρει φτώχεια,εγκληματικότητα,αλλά καί σημαντική υστέρηση δημοσίων εσόδων,ασφαλιστικών ταμείων κτλ. Ολα τα παραπάνω πού λειτουργούν σαν ντόμινο καί για το μελλοντικό λουκέτο καί άλλων (υγιών έως σήμερα) επιχειρήσεων. Διαβάσα εδώ κάποια σχόλια,υπέρ τών διαδυκτιακών εταιρειών. Σχόλια πού φυσικά θα προέρχονται καί από υπαλλήλους,αλλά καί από επαγγελματίες. Θα ήθελα να σκεφτεί κάποιος έμπορος πού έχει δώσει την ψυχή καί την ζωή του γιά αυτό το κατάστημα του...πώς θα τού φαινόταν αν μετά την επίσκεψη μου στο κατάστημα του,έλεγα ότι το προιόν πού κοίταξα θα το παραγγείλω τελικά μέσω διαδυκτίου,επειδή το βρήκα εκεί ένα-δύο ευρώ φθηνότερο. Πού λογικά θα τό βρώ λίγο φθηνότερο στούς νήσους Διομήδη,καθώς εκεί ούτε φορολογία υπάρχει,ούτε ασφαλιστικά ταμεία,ούτε υπάλληλοι καί άλλα εξοδα. Πως θα φαινόταν καί στον απολυμένο υπάλληλο του,αυτή μου καί πολλών άλλων ενέργεια? Αν εσύ κύριε έμπορε πού παίζεις στοίχημα στην Τανζανία,αγοράσω καί εγώ τα προιόντα σου από εκεί...πήγαμε "κουβά" καί οι δυό μας! Καί μαζί με εμάς...οί υπάλληλοι μας καί όλων μαζί οί οικογένειες. Καί ακόμη πιό πολύ το ελληνικό δημόσιο,δηλαδή πάλι εμείς. Είναι δυνατόν να συζητάμε δημιουργία ανταγωνιστικής αγοράς στον χώρο των τυχερών παιχνιδιών? Είναι δυνατόν να στέλνουμε έξω από την ελληνική αγορά καί μη ανακυκλώσιμα σε αυτην 5 δις ευρώ τον χρόνο,την ώρα πού η αγορά μας καί το δημόσιο κατ επεκτασιν τα έχει τόσο ανάγκη? Γιά τον εθισμό των πολιτών στον διαδυκτιακό τζόγο,τις κατεστραμμένες οικογένειες,τίς περιπτώσεις φόνων καί αυτοκτονιών καί τον κίνδυνο καζινοποίησης της χώρας μας με 5 εκατομμύρια καζίνο (ένα σε καθε νοικοκυριό)...δεν θα αναφερθώ. Αναφέρθηκαν ήδη καί είμαι βέβαιος ότι καί ο πιό δύσπιστος πλέον πολίτης,κατάλαβε ότι ο μόνος τρόπος υπεύθυνης συμμετοχής σε τυχερά παιχνίδια είναι μόνο μέσω φυσικού δικτύου. Μόνο στα πρακτορεία ΟΠΑΠ.